Przejdź do zawartości

Rymucie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rymucie
Рымуці
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Opsa

Populacja (2009)
• liczba ludności


14[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rymucie”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Rymucie”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Rymucie”
Ziemia55°33′10″N 26°56′15″E/55,552778 26,937500

Rymucie (biał. Рымуці; ros. Рымути) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Opsa.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś leżała w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W latach 1921–1945 kolonia leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]), w powiecie brasławskim, w gminie Opsa[5][6].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 164 osoby, 10 było wyznania rzymskokatolickiego, a 154 staroobrzędowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowało polską przynależność narodową. Było tu 26 budynków mieszkalnych[5]. W 1931 w 26 domach zamieszkiwało 175 osób[6].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Opsie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Opsie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Opsie[7].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR.

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Rymucie, wieś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Opsa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 99.
  3. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  4. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  5. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 9.
  6. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 10.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1490.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]