Rodney Heath
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 czerwca 1884 |
Data i miejsce śmierci |
26 października 1936 |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
Gra pojedyncza | |
Australian Open |
W (1905, 1910) |
Roland Garros |
1R (1925) |
Wimbledon |
QF (1911) |
Gra podwójna | |
Australian Open |
W (1906, 1911) |
Wimbledon |
F (1919) |
Wilfrid Rodney Heath (ur. 15 czerwca 1884 w Melbourne, zm. 26 października 1936[1] tamże) – australijski tenisista.
W czasie I wojny światowej służył w lotnictwie.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Praworęczny tenisista, znany był z dobrej gry wolejowej i solidnego forhendu.
Rodney wygrał dwa razy Australasian Championships (obecnie Australian Open). Po raz pierwszy dokonał tego w 1905 roku, w edycji inauguracyjnej z udziałem 17 tenisistów. Pokonał wówczas w półfinale Randolpha Lycetta, a w finale Alberta Curtisa. Pięć lat później znów zwyciężył, w finale z Horace’em Rice’em.
W 1906 i 1911 Rodney wygrał ponadto Australasian Championships w grze podwójnej. Jego partnerami byli Anthony Wilding (1906) i Randolph Lycett (1911). W 1910 roku w parze z Johnem L. Odea oraz w 1914 roku wspólnie z Arthurem O’Harą Woodem przegrywał w finałach gry podwójnej.
W 1919 roku stworzył ponownie parę deblową z Lycettem i wystąpił na Wimbledonie, dopiero w finale gry podwójnej, ulegając Ronaldowi Thomasowi i Patowi O’Harze Woodowi.
W latach 1911–1912 występował w reprezentacji Australazji w Pucharze Davisa i przyczynił się do zdobycia trofeum w 1911 roku (faktycznie mecz o Puchar rozegrano w pierwszych dniach stycznia 1912 roku). Reprezentanci Australazji przystępowali w sezonie 1911 do rozgrywek o Puchar Davisa jako obrońcy tytułu (Puchar zdobyli w 1909, w 1910 rozgrywek nie przeprowadzono) i zgodnie z ówczesnym regulaminem od razu spotykali się w finale z wyłonionym pretendentem; w tym przypadku okazała się nim ekipa Stanów Zjednoczonych, z singlistami Williamem Larnedem i Bealsem Wrightem oraz deblem Wright–Maurice McLoughlin. Australazja obroniła Puchar, swój punkt singlowy zdobył także Heath pokonując Larneda w czterech setach. W rozgrywkach o Puchar Davisa w 1912 roku (tym razem finał rozegrano już w listopadzie w Melbourne) broniących tytułu reprezentantów Australazji pokonali Brytyjczycy, a Heath uległ zarówno Charlesowi Dixonowi, jak i Jamesowi Parkerowi.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza (2–0)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1905 | Australasian Championships, Melbourne | Trawiasta | Albert Curtis | 4:6, 6:3, 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 1910 | Australasian Championships, Adelaide | Trawiasta | Horace Rice | 6:4, 6:3, 6:2 |
Gra podwójna (2–3)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1906 | Australasian Championships, Christchurch | Trawiasta | Anthony Wilding | Cecil Cleve Cox Harry Parker |
6:2, 6:4, 6:2 |
Finalista | 1. | 1910 | Australasian Championships, Adelaide | Trawiasta | John L. Odea | Ashley Campbell Horace Rice |
3:6, 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 2. | 1911 | Australasian Championships, Melbourne | Trawiasta | Randolph Lycett | John Addison Norman Brookes |
6:2, 7:5, 6:0 |
Finalista | 2. | 1914 | Australasian Championships, Melbourne | Trawiasta | Arthur O’Hara Wood | Ashley Campbell Gerald Patterson |
5:7, 6:3, 3:6, 3:6 |
Finalista | 3. | 1919 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Randolph Lycett | Pat O’Hara Wood Ronald Thomas |
4:6, 2:6, 6:4, 2:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rodney Heath. db4tennis.com. [dostęp 2015-07-10]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Bud Collins, Tennis encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997