Przejdź do zawartości

Plac Nowy Targ we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
plac Nowy Targ
Stare Miasto
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Poprzednie nazwy

Neumarkt

Plan
Plan przebiegu ulicy
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „plac Nowy Targ”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „plac Nowy Targ”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „plac Nowy Targ”
51,111232°N 17,038199°E/51,111232 17,038199

Nowy Targ (niem. Neumarkt, współczesna nazwa administracyjna plac Nowy Targ) – jeden z trzech historycznych placów targowych Starego Miasta we Wrocławiu, obok Rynku i placu Solnego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W XII do lewobrzeżnego Wrocławia napływali goście m.in. Waloni, Niemcy i Żydzi szukający opieki u księcia lub biskupa. Od XIII w. rozpoczyna się także proces lokacji Wrocławia. Osada wrocławska powstała wokół dzisiejszego Nowego Targu i posiadała już w 1214 własny statut, pola i lasy. Na początku XIII w. popierał napływ niemieckich osadników książę Henryk I, dzięki niemu posiadali osiadli we Wrocławiu Niemcy ze swym sołtysem Godinusem osobną gminę i statut[1]. Obecność ich dowodzi, że na terytorium miejskim obowiązywało specjalne sądownictwo według prawa magdeburskiego, a sołtysi sprawowali tam władzę w imieniu księcia.

Później plac został rozszerzony na zachód. W kierunku północnym i południowym wychodziły z placu po trzy ulice, na zachód dwie, zaś na wschód jedna, prowadząca do Nowego Miasta. Na placu znajdował się niegdyś długi budynek kramów kupieckich, wyburzony w początku XX wieku oraz zaginiona po 1945 roku fontanna Neptuna, zwana Gabeljürgen (Jurek z widłami). Oryginalną rzeźbę Neptuna odnaleziono w Wielowsi koło Sycowa dopiero jesienią 2022[2].

W 1909 przeniesiono handel z Nowego Targu do pobliskiej Hali Targowej.

W czasie II wojny światowej zbudowano pod powierzchnią placu obszerny schron, w którym znajdowały się sklepy, a pod koniec lat 90 XX wieku klub muzyczny. W ostatnich tygodniach wojny większość zabudowy placu uległa całkowitemu zniszczeniu, zachowały się jedynie budynek administracyjny (obecnie oddział Urzędu Miasta) oraz kamienica na rogu ul. Jodłowej.


W latach powojennych funkcjonowało tu targowisko, na którym handlowano głównie starzyzną. Jednak ówczesne władze decyzją z dnia 21 lipca 1963 r. przeniosło handlujących na ulicę Krakowską. W latach 50. i 60. wzniesiono wokół placu budynki mieszkalne według projektu Ryszarda Natusiewicza, Włodzimierza Czerechowskiego oraz Anny i Jerzego Tarnawskich. Zabudowano przy tym środkową ulicę pierzei północnej.

W 2013 roku zakończyły się prace przebudowy placu; w miejsce schronu powstał podziemny parking.

W lipcu 2024 zakończyła się kolejna przebudowa placu, polegająca na zastąpieniu „betonozy” nasadzeniami roślin. W ramach prac usunięto niektóre elementy dotychczasowej nawierzchni, posadzono ponad 170 drzew, paprocie, trawy i inne rośliny; wybudowano system automatycznego nawadniania i wymieniono elementy małej architektury. Planowane jest wybudowanie fontanny w późniejszym okresie[3].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zabudowa przedwojenna

[edytuj | edytuj kod]

Zabudowa modernistyczna

[edytuj | edytuj kod]

Stan obecny

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Studia i materiały do historii wojskowości. PAN. WIH. t. 30. 1989, Goliński s. 23
  2. Maciej Wołodko, Barokowy Neptun z Nowego Targu przetrwał wojnę i wraca do Wrocławia. [online], 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-07].
  3. Wrocław. Nowy Targ na zielono. transport-publiczny.pl, 2024-07-15. [dostęp 2024-07-16]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]