Olaf Scholz

Olaf Scholz
	; Olaf Scholz (2024)
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1958 ; Osnabrück
	Kanclerz Niemiec
Okres	od 8 grudnia 2021
Przynależność polityczna	SPD
Poprzednik	Angela Merkel
	Wicekanclerz Niemiec
Okres	od 14 marca 2018; do 8 grudnia 2021
Przynależność polityczna	SPD
Poprzednik	Sigmar Gabriel
Następca	Robert Habeck
	Minister finansów Niemiec
Okres	od 14 marca 2018; do 8 grudnia 2021
Przynależność polityczna	SPD
Poprzednik	Peter Altmaier (p.o.)
Następca	Christian Lindner
	Burmistrz Hamburga
Okres	od 7 marca 2011; do 13 marca 2018
Przynależność polityczna	SPD
Poprzednik	Christoph Ahlhaus
Następca	Peter Tschentscher
	Minister pracy i spraw społecznych Niemiec
Okres	od 21 listopada 2007; do 28 października 2009
Przynależność polityczna	SPD
Poprzednik	Franz Müntefering
Następca	Franz Josef Jung
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Wiadomości w Wikinews

Olaf Scholz (ur. 14 czerwca 1958 w Osnabrück) – niemiecki polityk i prawnik. Działacz Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), jej sekretarz generalny w latach 2002–2004, wiceprzewodniczący w latach 2009–2019 oraz p.o. przewodniczącego w 2018. Deputowany do Bundestagu, minister pracy i spraw społecznych (2007–2009), burmistrz Hamburga (2011–2018), wicekanclerz oraz minister finansów (2018–2021), od 2021 kanclerz Niemiec.

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

Urodził się w rodzinie od pokoleń związanej z Hamburgiem, jego rodzice byli kupcami tekstylnymi, mieszkali w dzielnicy Altona. Po uzyskaniu matury w Gymnasium Heegen studiował prawo na Uniwersytecie Hamburskim. W 1985 podjął praktykę w zawodzie adwokata w ramach kancelarii prawniczej Zimmermann, Scholz und Partner w Hamburgu, specjalizował się w prawie pracy. W latach 1990–1998 pracował także w Zentralverband deutscher Konsumgenossenschaften, organizacji zrzeszającej spółdzielnie konsumenckie.

Działalność polityczna do 2021

W 1975 przystąpił do SPD, angażując się również w działalność w jej młodzieżówce Jusos, w której w latach 1982–1988 pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego. Od 1987 do 1989 pełnił również obowiązki wiceprezesa IUSY. Od 1994 do 2000 stał na czele organizacji partyjnej w dzielnicy Altona, a w latach 2000–2004 był przewodniczącym SPD w Hamburgu. W 2001 wybrano go do zarządu federalnego partii, a od 2002 do 2004 sprawował funkcję jej sekretarza generalnego (ustąpił po tym, jak z przywództwa w partii zrezygnował Gerhard Schröder). W latach 1998–2001 i 2002–2011 zasiadał w Bundestagu, uzyskując mandat w okręgu jednomandatowym Hamburg-Altona. Był przewodniczącym frakcji SPD w komisji ds. zbadania tzw. afery wizowej. W 2001 przez krótki okres pełnił obowiązki senatora ds. wewnętrznych w administracji Hamburga.

Po wyborach w 2005 objął funkcję przewodniczącego klubu parlamentarnego SPD. W listopadzie 2007 otrzymał nominację na urząd ministra pracy i spraw społecznych w rządzie Angeli Merkel, zastąpił na tym stanowisku Franza Münteferinga. Po porażce wyborczej SPD w wyborach w 2009 objął ponownie obowiązki przewodniczącego partii w Hamburgu^[1], a w listopadzie tegoż roku zakończył pełnienie funkcji ministra.

Od 2011 był wybierany na posła do hamburskiego parlamentu. 7 marca 2011 został burmistrzem Hamburga^[2]. Utrzymał to stanowisko również po wyborach regionalnych w 2015. W lutym 2018, po rezygnacji złożonej przez Martina Schulza, został komisarycznym przewodniczącym SPD^[3]. Pełnił tę funkcję do kwietnia 2018, gdy na czele partii stanęła Andrea Nahles.

W marcu 2018 został wicekanclerzem oraz ministrem finansów w czwartym rządzie Angeli Merkel^[4], pełnił te funkcje przez cały okres działania tego gabinetu (do grudnia 2021). W 2019 ubiegał się o przywództwo w SPD (w parze z Klarą Geywitz), przegrywając jednak w drugiej turze partyjnych wyborów^[5].

Kanclerz Niemiec

W sierpniu 2020 władze SPD ogłosiły go kandydatem na kanclerza w wyborach do Bundestagu w następnym roku^[6]. W głosowaniu z września 2021 socjaldemokraci uzyskali najwięcej mandatów w Bundestagu, Olaf Scholz został wybrany na posła z Brandenburgii^[7].

SPD podjęła rozmowy koalicyjne z Zielonymi i Wolną Partią Demokratyczną celem utworzenia tzw. koalicji sygnalizacji świetlnej^[8] i powołania rządu z Olafem Scholzem na czele. Szczegóły zawartego porozumienia upubliczniono 24 listopada 2021^[9]^[10], a umowa koalicyjna została ostatecznie podpisana 7 grudnia 2021^[11]. 8 grudnia 2021 Bundestag zatwierdził powołanie Olafa Scholza na urząd kanclerza; za głosowało 395 członków tej izby, przeciw 303, a 6 wstrzymało się od głosu^[12]. Tego samego dnia dokonano zaprzysiężenia członków nowego rządu, który w konsekwencji rozpoczął urzędowanie^[13].

Życie prywatne

Żonaty z Brittą Ernst, polityk SPD z Hamburga. Para mieszkała w Altonie, w 2018 przeprowadziła się do Poczdamu^[14].

Przypisy

↑ Frank Pergande: Scholz und die Hamburg-SPD. Zurück zu den Wurzeln. faz.net, 29 września 2009. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).
↑ Olaf Scholz ist neuer Bürgermeister. spiegel.de, 7 marca 2011. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).
↑ Olaf Scholz soll die SPD kommissarisch führen. faz.net, 13 lutego 2018. [dostęp 2018-02-13]. (niem.).
↑ Minister und Ministerinnen der neuen Bundesregierung vereidigt. bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14]. (niem.).
↑ SPD-Basis entscheidet sich für das ganz große Experiment. sueddeutsche.de, 30 listopada 2019. [dostęp 2019-12-01]. (niem.).
↑ Scholz wird SPD-Kanzlerkandidat. tagesschau.de, 10 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-10]. (niem.).
↑ Bundestagswahl 2021: Gewählte in Landeslisten und Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2021-09-27]. (niem.).
↑ Niemcy: Zieloni za podjęciem rozmów koalicyjnych z SPD i FDP. dw.com, 17 października 2021. [dostęp 2021-12-08].
↑ Nowa koalicja rządowa. Jest porozumienie. dw.com, 24 listopada 2021. [dostęp 2021-12-08].
↑ Ein Superministerium für die Grünen. tagesschau.de, 24 listopada 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
↑ Koalitionsvertrag unterzeichnet. tagesschau.de, 7 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
↑ Bundestag wählt Olaf Scholz zum Bundeskanzler. tagesschau.de, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
↑ Neue Bundesministerinnen und Bundesminister vereidigt. bundestag.de, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
↑ Vizekanzler ist Neu-Potsdamer. maz-online.de, 22 czerwca 2018. [dostęp 2021-09-24]. (niem.).

Bibliografia

Olaf Scholz. bundestag.de. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).
Lebenslauf – Olaf Scholz. olafscholz.de. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).

[1] Frank Pergande: Scholz und die Hamburg-SPD. Zurück zu den Wurzeln. faz.net, 29 września 2009. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).

[2] Olaf Scholz ist neuer Bürgermeister. spiegel.de, 7 marca 2011. [dostęp 2016-11-27]. (niem.).

[3] Olaf Scholz soll die SPD kommissarisch führen. faz.net, 13 lutego 2018. [dostęp 2018-02-13]. (niem.).

[4] Minister und Ministerinnen der neuen Bundesregierung vereidigt. bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14]. (niem.).

[5] SPD-Basis entscheidet sich für das ganz große Experiment. sueddeutsche.de, 30 listopada 2019. [dostęp 2019-12-01]. (niem.).

[6] Scholz wird SPD-Kanzlerkandidat. tagesschau.de, 10 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-10]. (niem.).

[7] Bundestagswahl 2021: Gewählte in Landeslisten und Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2021-09-27]. (niem.).

[8] Niemcy: Zieloni za podjęciem rozmów koalicyjnych z SPD i FDP. dw.com, 17 października 2021. [dostęp 2021-12-08].

[9] Nowa koalicja rządowa. Jest porozumienie. dw.com, 24 listopada 2021. [dostęp 2021-12-08].

[10] Ein Superministerium für die Grünen. tagesschau.de, 24 listopada 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).

[11] Koalitionsvertrag unterzeichnet. tagesschau.de, 7 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).

[12] Bundestag wählt Olaf Scholz zum Bundeskanzler. tagesschau.de, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).

[skład-13] Neue Bundesministerinnen und Bundesminister vereidigt. bundestag.de, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).

[14] Vizekanzler ist Neu-Potsdamer. maz-online.de, 22 czerwca 2018. [dostęp 2021-09-24]. (niem.).

[bezpartyjny-15] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ bezpartyjny

[Zentrum-16] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Zentrum

[SPD-17] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ SPD

[DVP-18] DVP

[NSDAP-19] NSDAP

[CDU-20] CDU

[bezpartyjny-21] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ bezpartyjny

[DDP-22] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f DDP

[Zentrum-23] Zentrum

[DVP-24] DVP

[SPD-25] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g SPD

[DNVP-26] DNVP

[NSDAP-27] NSDAP

[FDP-28] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ FDP

[CDU-29] CDU

[Zieloni-30] Zieloni

[a-31] Prezydent pełni równocześnie funkcję szefa rządu.

[b-32] Republika Kosowa jest uznawana przez 97 ze 193 państw członkowskich ONZ, 22 z 27 państw członkowskich UE oraz 26 z 30 państw członkowskich NATO (stan na 4 września 2020).

[33] Kolegialny organ pełniący funkcję głowy państwa i szefa rządu.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

[G]

[H]

[I]

[J]

[A]

[B]

[C]

Związek Północnoniemiecki (1866–1871) Bundeskanzler	Otto von Bismarck^[A] (1867–1871)
Cesarstwo Niemieckie (1871–1918) Reichskanzler	Otto von Bismarck^[A] (1871–1890) Leo von Caprivi^[A] (1890–1894) Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst^[A] (1894–1900) Bernhard von Bülow^[A] (1900–1909) Theobald von Bethmann Hollweg^[A] (1909–1917) Georg Michaelis^[A] (1917) Georg von Hertling^[B] (1917–1918) Max von Baden^[A] (1918)
Rzesza Niemiecka (Republika Weimarska) (1918–1933) Reichskanzler	Friedrich Ebert^[C] (1918–1919) Philipp Scheidemann^[C] (1919) Gustav Bauer^[C] (1919–1920) Hermann Müller^[C] (1920) Konstantin Fehrenbach^[B] (1920–1921) Joseph Wirth^[B] (1921–1922) Wilhelm Cuno^[A] (1922–1923) Gustav Stresemann^[D] (1923) Wilhelm Marx^[B] (1923–1925) Hans Luther^[D] (1925–1926) Wilhelm Marx^[B] (1926–1928) Hermann Müller^[C] (1928–1930) Heinrich Brüning^[B] (1930–1932) Franz von Papen^[B] (1932) Kurt von Schleicher (1932–1933) Adolf Hitler^[E] (1933)
III Rzesza (1933–1945) Reichskanzler	Adolf Hitler^[E] (1933–1945) Joseph Goebbels^[E] (1945) Johann Ludwig Graf Schwerin von Krosigk^[E] (1945)
Republika Federalna Niemiec (1949–1990) i zjednoczone Niemcy (Republika Federalna Niemiec) (od 1990) Bundeskanzler	Konrad Adenauer^[F] (1949–1963) Ludwig Erhard^[F] (1963–1966) Kurt Georg Kiesinger^[F] (1966–1969) Willy Brandt^[C] (1969–1974) Helmut Schmidt^[C] (1974–1982) Helmut Kohl^[F] (1982–1998) Gerhard Schröder^[C] (1998–2005) Angela Merkel^[F] (2005–2021) Olaf Scholz^[C] (od 2021)

Cesarstwo Niemieckie (1878-1918)	Graf Otto zu Stolberg-Wernigerode^[A] (1878–1881) Karl Heinrich von Boetticher^[A] (1881–1897) Arthur Graf von Posadowsky-Wehner^[A] (1897–1907) Theobald von Bethmann Hollweg^[A] (1907–1909) Clemens von Delbrück^[A] (1909–1916) Karl Helfferich^[A] (1916–1917) Friedrich von Payer^[A] (1917–1918)
Republika Weimarska (1918-1933)	Eugen Schiffer^[B] (1919) Bernhard Dernburg^[B] (1919) Matthias Erzberger^[C] (1919) Eugen Schiffer^[B] (1919–1920) Erich Koch-Weser^[B] (1920) Rudolf Heinze^[D] (1920–1921) Gustav Bauer^[E] (1921–1922) Robert Schmidt (1923) Karl Jarres^[B] (1919) (1923–1925) Oskar Hergt^[F] (1927–1928) Hermann Dietrich^[B] (1930–1932) Franz von Papen^[A] (1932–1933)
III Rzesza (1933–1945)	Franz von Papen^[A] (1933–1934) Hermann Göring^[G] (1941–1945)
Republika Federalna Niemiec (od 1949)	Franz Blücher^[H] (1949–1957) Ludwig Erhard^[I] (1957–1963) Erich Mende^[H] (1963–1966) Hans-Christoph Seebohm^[I] (1966) Willy Brandt^[E] (1966–1969) Walter Scheel^[H] (1969–1974) Hans-Dietrich Genscher^[H] (1974–1982) Egon Franke^[E] (1982) Hans-Dietrich Genscher^[H] (1982–1992) Jürgen Möllemann^[H] (1992–1993) Klaus Kinkel^[H] (1993–1998) Joschka Fischer^[J] (1998–2005) Franz Müntefering^[E] (2005–2007) Frank-Walter Steinmeier^[E] (2007–2009) Guido Westerwelle^[H] (2009–2011) Philipp Rösler^[H] (2011–2013) Sigmar Gabriel^[E] (2013–2018) Olaf Scholz^[E] (2018–2021) Robert Habeck^[J] (od 2021)

W dniu zaprzysiężenia	Angela Merkel (CDU) Frank-Walter Steinmeier (SPD) Franz Müntefering (SPD) Wolfgang Schäuble (CDU) Franz Josef Jung (CDU) Brigitte Zypries (SPD) Peer Steinbrück (SPD) Michael Glos (CSU) Horst Seehofer (CSU) Ulla Schmidt (SPD) Wolfgang Tiefensee (SPD) Ursula von der Leyen (CDU) Annette Schavan (CDU) Sigmar Gabriel (SPD) Heidemarie Wieczorek-Zeul (SPD) Thomas de Maizière (CDU)
Późniejsi członkowie rządu	Olaf Scholz (SPD) Karl-Theodor zu Guttenberg (CSU) Ilse Aigner (CSU)

W dniu zaprzysiężenia	Angela Merkel (CDU) Olaf Scholz (SPD) Heiko Maas (SPD) Horst Seehofer (CSU) Katarina Barley (SPD) Peter Altmaier (CDU) Hubertus Heil (SPD) Julia Klöckner (CDU) Ursula von der Leyen (CDU) Franziska Giffey (SPD) Jens Spahn (CDU) Andreas Scheuer (CSU) Svenja Schulze (SPD) Anja Karliczek (CDU) Gerd Müller (CSU) Helge Braun (CDU)
Późniejsi członkowie rządu	Christine Lambrecht (SPD) Annegret Kramp-Karrenbauer (CDU)

Ministrowie pracy (1949–1957)	Anton Storch (CDU)
Ministrowie pracy i spraw socjalnych (1957–2002)	Theodor Blank (CDU) Hans Katzer (CDU) Walter Arendt (SPD) Herbert Ehrenberg (SPD) Heinz Westphal (SPD) Norbert Blüm (CDU) Walter Riester (SPD)
Ministrowie gospodarki i pracy (2002–2005)	Wolfgang Clement (SPD)
Ministrowie pracy i spraw socjalnych (od 2005)	Franz Müntefering (SPD) Olaf Scholz (SPD) Franz Josef Jung (CDU) Ursula von der Leyen (CDU) Andrea Nahles (SPD) Hubertus Heil (SPD)

Przewodniczący Rady Europejskiej	Michel (nie głosuje)
Członkowie Rady Europejskiej (27)	Nehammer (AT) De Croo (BE) Gławczew (BG) Plenković (HR) Christodulidis (CY) Fiala (CZ) Frederiksen (DK) Michal (EE) Orpo (FI) Macron (FR) Scholz (DE) Mitsotakis (GR) Orbán (HU) Harris (IE) Meloni (IT) Siliņa (LV) Nausėda (LT) Frieden (LU) Abela (MT) Schoof (NL) Tusk (PL) Montenegro (PT) Iohannis (RO) Fico (SK) Golob (SI) Sánchez (ES) Kristersson (SE)
Przewodniczący Komisji Europejskiej	Von der Leyen (nie głosuje)
Przedstawiciele organów Unii Europejskiej	Borrell (wysoki przedstawiciel) (nie głosuje) Metsola (przewodniczący PE) (na zaproszenie, nie głosuje)