Nadżib Mikati

Nadżib Mikati
‏نجيب ميقات‎
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1955 ; Trypolis
	54. Premier Republiki Libanu
Okres	od 10 września 2021
Przynależność polityczna	Sojusz 8 Marca
Poprzednik	Hassan Dijab
	50. Premier Republiki Libanu
Okres	od 13 czerwca 2011; do 15 lutego 2014
Przynależność polityczna	Sojusz 8 Marca
Poprzednik	Saad Hariri
Następca	Tammam Salam
	47. Premier Republiki Libanu
Okres	od 19 kwietnia 2005; do 19 lipca 2005
Przynależność polityczna	Sojusz 8 Marca
Poprzednik	Umar Karami
Następca	Fouad Siniora
	p.o. Prezydent Republiki Libanu
Okres	od 31 października 2022
Przynależność polityczna	Sojusz 8 Marca
Poprzednik	Michel Aoun
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nadżib Mikati (arab. نجيب ميقات, ur. 24 listopada 1955 w Trypolisie) – libański polityk, premier Libanu w 2005, w latach 2011–2014 i od 2021. Pełniący obowiązki prezydenta Libanu od 31 października 2022.

Życiorys

Studiował na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie, w 1989 doktorat z biznesu obronił na Harvardzie. Założył koncern telekomunikacyjny Mikati. W grudniu 1998 został mianowany ministrem transportu i prac publicznych, a w 2000 po raz pierwszy zasiadł w parlamencie. Ma opinię zwolennika współpracy z Syrią, utrzymuje dobre kontakty z prezydentem Syrii, Baszarem Assadem.

15 kwietnia 2005 został mianowany premierem Libanu, jako kandydat kompromisowy po dymisji Omara Karamiego. Po wyborach parlamentarnych, w lipcu 2005 na stanowisku szefa rządu zastąpił go Fouad Siniora.

25 stycznia 2011 prezydent Michel Sulaiman desygnował go na stanowisko premiera, po rozpadzie rządu Saada Haririego^[1]. Po kilku miesiącach ustaleń, nowy rząd powołany został 13 czerwca 2011. W jego składzie dominowali ministrowie wywodzący się z Sojuszu 8 Marca, któremu przewodzi szyicki Hezbollah^[2].

22 marca 2013 podał się do dymisji siebie i swój gabinet, jako pokłosie zablokowania przez Hezbollah oraz ich sojuszników utworzenia organu mającego nadzorować wybory parlamentarne^[3]. Przyczyną były też narastające spięcia społeczne między zwolennikami i przeciwnikami syryjskiego prezydenta Baszara al-Asada, który walczył z rebeliantami podczas wojny domowej, która odbijała się echem na Libanie. Prezydent Michel Suleiman przyjął jego rezygnację dzień później i 6 kwietnia 2013 powierzył misję tworzenia rządu Tammamowi Salamowi^[4]. Mikati trzymał urząd premiera jeszcze przez 10 miesięcy. 15 lutego 2014 nowy rząd został zaprzysiężony^[5]. 10 września 2021 po raz trzeci objął funkcję premiera Libanu^[6].

Po wygaśnięciu kadencji prezydenta Michela Aouna 31 października 2022 oraz braku porozumienia w kwestii wyboru nowego prezydenta, premier Mikati rozpoczął pełnienie obowiązków głowy państwa do czasu wyboru nowego przywódcy kraju.

Kontrowersje i chaos w Libanie spowodowała jego decyzja o niezmienianiu czasu z zimowego na letni w 2023 roku.

Zobacz też

Pierwszy rząd Nadżiba Mikatiego (2005)
Drugi rząd Nadżiba Mikatiego (2011–2014)
Trzeci rząd Nadżiba Mikatiego (od 2021)

Przypisy

↑ Rage follows Lebanon PM nomination. aljazeera.net, 25 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-25]. (ang.).
↑ Lebanon gets Hezbollah-led cabinet after 5-month lag. Reuters, 13 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-14]. (ang.).
↑ Liban: premier Mikati ogłosił dymisję rządu [online], onet.pl, 22 marca 2013 [dostęp 2013-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (pol.).
↑ Lebanon names Tamam Salam as new prime minister. BBC News. [dostęp 7 kwietnia 2013 2013]. (ang.).
↑ Lebanese PM unveils national unity cabinet. aljazeera.com. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
↑ Najib Mikati chosen as Lebanon's new Prime Minister amid economic catastrophe. s. abc.net.au. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).

[1] Rage follows Lebanon PM nomination. aljazeera.net, 25 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-25]. (ang.).

[2] Lebanon gets Hezbollah-led cabinet after 5-month lag. Reuters, 13 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-14]. (ang.).

[3] Liban: premier Mikati ogłosił dymisję rządu [online], onet.pl, 22 marca 2013 [dostęp 2013-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (pol.).

[4] Lebanon names Tamam Salam as new prime minister. BBC News. [dostęp 7 kwietnia 2013 2013]. (ang.).

[5] Lebanese PM unveils national unity cabinet. aljazeera.com. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).

[6] Najib Mikati chosen as Lebanon's new Prime Minister amid economic catastrophe. s. abc.net.au. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).

[:1-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ pełniący obowiązki

[b-8] Republika Chińska (Tajwan) jest uznawana przez 11 państw członkowskich ONZ oraz Stolicę Apostolską.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[A]

[A]

Pod mandatem francuskim 1926–1943	Charles Dabbas Privat-Antoine Aubouard^[A] Habib Pasza as-Saad Émile Eddé Pierre-Georges Arlabosse^[A] Alfred Georges Naqqache Ajjub Sabit^[A] Petro Trad Biszara al-Churi Émile Eddé
Republika Libanu (od 1943)	Biszara al-Churi Fuad Szihab^[A] Kamil Szamun Fuad Szihab Charles Hélou Sulajman Farandżijja Iljas Sarkis Baszir al-Dżumajjil Amin al-Dżumajjil Salim al-Huss^[A] Michel Aoun^[A] René Moawad Elias Hrawi Émile Lahoud Fouad Siniora^[A] Michel Sulaiman Tammam Salam^[A] Michel Aoun Nadżib Mikati^[A]