Monaster Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Iwanowie
57°00′39″N 40°59′21″E/57,010833 40,989167 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru | |
| Eparchia | |
| Ihumenia |
Maria (Pieriepiecza) |
| Klauzura |
nie |
| Typ monasteru |
żeński |
| Liczba mniszek (2013) |
150 (w monasterze i filiach) |
| Obiekty sakralne | |
| Cerkiew |
Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni |
| Założyciel klasztoru |
Ambroży (Jurasow), patriarcha Aleksy II |
| Styl | |
| Materiał budowlany | |
| Data budowy |
pocz. XX w. (cerkiew), lata 90. XX w. (klasztor) |
Położenie na mapie Rosji  | |
Położenie na mapie obwodu iwanowskiego  | |
Położenie na mapie Iwanowa  | |
| 57°00′39″N 40°59′21″E/57,010833 40,989167
| |
| Strona internetowa | |
Monaster Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni – żeński prawosławny klasztor w Iwanowie, w jurysdykcji eparchii iwanowo-wozniesieńskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Monaster funkcjonuje od 1991 przy wzniesionej na początku XX w. cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni. Budynek ten od 1935 pozostawał w rękach Żywej Cerkwi, zaś w 1938 został zamknięty i zaadaptowany na obwodowe archiwum państwowe. Jego pierwotne wyposażenie uległo całkowitemu zniszczeniu, podupadła sama budowla. Zrujnowaną cerkiew zwrócono prawosławnej parafii w 1990, po dwuletnich nieudanych staraniach prowadzonych drogą urzędową i po szesnastodniowej głodówce czterech kobiet należących wcześniej do „dwudziestki” wiernych wymaganej do zarejestrowania parafii[1].
Monaster przy świątyni utworzył formalnie patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy II 27 kwietnia 1991. Żeńską wspólnotę zgromadził archimandryta Ambroży (Jurasow), który pozostaje jej spowiednikiem, funkcje ihumenii pełni Maria (Pieriepiecza)[1]. W 2013 r. w monasterze i w jego placówkach filialnych przebywało ponad 150 osób[1]. Mniszki odremontowały zniszczoną cerkiew klasztorną, wzniosły przy niej nowe budynki, zajmują się pracą duszpasterską w więzieniach oraz pracą charytatywną, prowadzą prawosławny telefon zaufania i pracują w eparchialnej komisji kanonizacji świętych[1].
Szczególnym kultem w klasztorze otaczane są relikwie świętych nowomęczenników rosyjskich – kapłana Włodzimierza Leżniewskiego i błogosławionego Aleksego Jelnatskiego, jak również riasa św. Jana Kronsztadzkiego i cząsteczki relikwii innych 168 świętych[1].