Przejdź do zawartości

Maria Milczarek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Milczarek
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1929
Poznań

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 2011
Warszawa

Minister pracy, płac i spraw socjalnych
Okres

od 8 lutego 1979
do 21 listopada 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Tadeusz Rudolf

Następca

Janusz Obodowski

Minister administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska
Okres

od 2 grudnia 1976
do 8 lutego 1979

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Emil Wojtaszek

Następca

Józef Kępa

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej

Maria Milczarek z domu Kaczmarek (ur. 18 listopada 1929 w Poznaniu, zm. 23 stycznia 2011[1] w Warszawie[2]) – polska polityk, minister gospodarki terenowej i ochrony środowiska (1976–1979), a także pracy, płac i spraw socjalnych (1979–1980), przewodnicząca Zarządu Głównego Ligi Kobiet (1968–1975). Poseł na Sejm PRL V, VI i VII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Córka Leonarda i Wiktorii. Ukończyła studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie oraz na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1946–1953 zatrudniona w Związku Nauczycielstwa Polskiego, następnie przeszła do pracy w aparacie partyjnym (do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wstąpiła 28 listopada 1949). W latach 1953–1959 działała w Komitecie Dzielnicowym partii na warszawskim Starym Mieście (do 1956 jako instruktor, a następnie jako sekretarz propagandy). W latach 1959–1961 była zastępcą kierownika Wydziału Nauki i Oświaty Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Warszawie, a następnie (do 1968) I sekretarzem KD na Ochocie. Od 1968 do 1975 była zastępcą członka, a od 1975 do 1981 członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Była także I sekretarzem KW partii w Skierniewicach (1975–1976). W 1974 wybrana w skład Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W latach 1970–1981 wchodziła również w skład prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.

Od 2 grudnia 1976 do 8 lutego 1979 pełniła funkcję ministra administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska w rządzie Piotra Jaroszewicza, a następnie (do 21 listopada 1980) ministra pracy, płac i spraw socjalnych w dotychczasowym rządzie oraz w rządzie Edwarda Babiucha i Józefa Pińkowskiego.

Od czerwca 1968 do lipca 1975 przewodnicząca Zarządu Głównego Ligi Kobiet. Od 1969 do 1980 posłanka na Sejm PRL V, VI i VII kadencji.

Była żoną Jerzego Wacława Milczarka (1932–1998). Zmarła 23 stycznia 2011 i 28 stycznia została pochowana na warszawskich Powązkach (kwatera BII30-2-30)[3].

Była drugą kobietą-ministrem po Zofii Wasilkowskiej w historii Polski.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Posiadała m.in. następujące odznaczenia:[4]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nekrolog w „Gazecie Wyborczej” z 25 stycznia 2011
  2. Maria Milczarek. rejestry-notarialne.pl.
  3. Wyszukiwarka grobów w Warszawie
  4. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
  5. Zasłużeni w rozwoju woj. katowickiego, „Trybuna Robotnicza”, nr 24, 30 stycznia 1978, s. 2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991
  • Maria Milczarek mianowana ministrem gospodarki terenowej, „Życie Żyrardowa”, nr 50 z 11 grudnia 1976, s. 1
  • Informacje w BIP IPN