Laurent Boudouani
| Pełne imię i nazwisko |
Laurent Norden Boudouani | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 grudnia 1966 | |||||||||||||||
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||
| Wzrost |
176 cm | |||||||||||||||
| Kategoria wagowa |
junior średnia | |||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||||||||
| Liczba walk |
42 | |||||||||||||||
| Zwycięstwa |
38 | |||||||||||||||
| Przez nokauty |
32 | |||||||||||||||
| Porażki |
3 | |||||||||||||||
| Remisy |
1 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Laurent Norden Boudouani (ur. 29 grudnia 1966 w Sallanches[1]) – francuski bokser, medalista igrzysk olimpijskich, były zawodowy mistrz świata w wadze junior średniej.
Kariera w boksie amatorskim
[edytuj | edytuj kod]Walczył w wadze półśredniej (do 67 kg). Zdobył w niej brązowy medal na mistrzostwach świata juniorów w 1983 w Santo Domingo[2]. Odpadł w ćwierćfinale na mistrzostwach Europy juniorów w 1984 w Tampere[3].
Jako senior odpadł w ćwierćfinale mistrzostw świata w 1986 w Reno przegrywając z późniejszym mistrzem Kennethem Gouldem ze Stanów Zjednoczonych[4]. Na mistrzostwach Europy w 1987 w Turynie w pierwszej walce pokonał go późniejszy złoty medalista Wasilij Szyszow ze Związku Radzieckiego[5].
Zdobył srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu po wygraniu czterech walk (w tym półfinałowej z Kennethem Gouldem) i przegranej w finale z Kenijczykiem Robertem Wangilą[1].
Kariera w boksie zawodowym
[edytuj | edytuj kod]Przeszedł na zawodowstwo w 1989. Walczył w wadze junior średniej. Został zawodowym mistrzem Europy (EBU) w tej kategorii w 1993. Stracił ten tytuł w następnym roku, odzyskał w 1995 i był nim do 1996, kiedy z niego zrezygnował.
21 sierpnia 1996 w Le Cannet zdobył tytuł mistrza świata federacji WBC w kategorii junior średniej wygrywając z dotychczasowym mistrzem Julio Césarem Vásquezem przez nokaut w 5. rundzie. W obronie mistrzowskiego pasa pokonał Carla Danielsa (29 marca 1997 w Las Vegas, jednogłośnie na punkty), zremisował z Guillermo Jonesem (13 lutego 1998 w Albuquerque), pokonał w rewanżowej walce Jonesa (30 maja 1998 w Las Vegas, niejednogłośnie na punkty) i wygrał z Terrym Norrisem (30 listopada 1998 w Paryżu, przez techniczny nokaut w 9. rundzie). Stracił tytuł mistrzowski 6 marca 1999 w Atlantic City, kiedy to David Reid pokonał go jednogłośnie na punkty. Była to ostatnia walka bokserska Boudouaniego[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Laurent Boudouani [online], olympedia.org [dostęp 2021-08-28] (ang.).
- ↑ 2.World Junior Championships – Santo Domingo, Dominican Rep. – November 17–24 1983 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-28] (ang.).
- ↑ 8.European Junior Championships – Tampere, Finland – May 27 – June 3 1984 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-28] (ang.).
- ↑ 4.World Championships – Sparks Convention Center, Reno, USA – May 8–18, 1986 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-28] (ang.).
- ↑ 27.European Championships – Sports Palace, Turin, Italy – May 28 – June 7, 1987 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-28] (ang.).
- ↑ Laurent Boudouani [online], boxrec.com [dostęp 2021-08-28] (ang.).