Przejdź do zawartości

Kromołów (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kromołów
gmina wiejska
1867–1940, 1945–54 i 1973–77[1]
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

1867–90: gubernia kielecka
1890–1915: gub. piotrkowska
1915–19 GG Lubelskie
1919–39: kieleckie (II RP)
1939–40: rejencja opolska[2]
1945: kieleckie (PRL)
1945–50: śląskie
1950–53: katowickie
1953–54: stalinogrodzkie
1973–75: katowickie
1975–77: katowickie (małe)

Powiat

1867–90: olkuski
1890–1915: będziński
1915–19 dąbrowski
1919–26: będziński
1927–39: zawierciański
1939–40: Kr. Warthenau[2]
1945–54: zawierciański
1973–75: zawierciański

Data powstania

19 maja?/31 maja 1870; 1 stycznia 1973

Data likwidacji

29 września 1954; 1 lutego 1977

Siedziba

Kromołów

Populacja (1974)
• liczba ludności


6300[3]

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

6

brak współrzędnych

Kromołów – dawna gmina wiejska, istniejąca w latach 1867–1940, 1945–54 i 1973–77 w Kieleckiem i Katowickiem (obecnie teren woj. śląskiego). Siedzibą gminy był Kromołów (do 1870 odrębna gmina miejska; od 1977 dzielnica Zawiercia)[4].

Królestwo Polskie

[edytuj | edytuj kod]

Gmina Kromołów powstała 1 stycznia?/13 stycznia 1867 w związku z reformą gminną w Królestwie Polskim. Należała początkowo do powiatu olkuskiego w guberni kieleckiej[5].

1 stycznia?/13 stycznia 1870 do gminy przyłączono pozbawiony praw miejskich Kromołów, natomiast część gminy Kromołów (Karlin, Kiełkowice, Podzamcze) weszła w skład nowo utworzonej gminy Ogrodzieniec z siedzibą w pozbawionym praw miejskich Ogrodzieńcu[6].

W 1890 roku gminę Kromołów przyłączono do powiatu będzińskiego w guberni piotrkowskiej[7].

I wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

W czasie I wojny światowej (1915 rok) gmina Kromołów znalazła się pod okupacją austriacką, gdzie weszła w skład nowego powiatu dąbrowskiego. Przeprowadzenie granicy zniemiecką strefą okupacją wzdłuż Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej sprawiło, że wschodnia przemysłowa część skupiska zawierciańskiego w gminie Kromołów (gdzie ulokowane siedzibę gminy Kromołów) została odcięta od Zawiercia Dużego i Zawiercia Małego (w gminie Poręba) pod okupacją niemiecką w składzie reformowanego powiatu będzińskiego, gdzie 1 lipca 1915 połączyły się w miasto Zawiercie na mocy Ustawy Miejskej dla okręgów Królestwa Polskiego znajdujących się pod zarządem niemieckim[8]. Mając to na uwadze, władze austriackie zasygnalizowały już w marcu 1915, że organizacja gminy Kromołów nie została w pełni przeprowadzona i że "obszar gminy pozostaje ten sam jak dotychczas, o ile wskutek umowy z niemieckim zarządem wojskowym co do granicy, części gminy nie przypadają na terytorium zarządu Niemieckiego"[9]. Doszło do tego 15 sierpnia 1915, kiedy to Zawiercie (Wschodnie) z fabryką Huldschinskiego wyłączono z gminy Kromołów, zatwierdzając tym samym jego przynależność do miasta Zawiercia w niemieckiej strefie okupacyjnej; równocześnie siedzibę gminy Kromołów przeniesiono z Zawiercia (Wschodniego) do Kromołowa[10]. W 1916 roku gmina Kromołów liczyła 6567 mieszkańców (w 1914 roku 28.724) a Zawiercie 30.436 mieszkańców[11].

II Rzeczpospolita

[edytuj | edytuj kod]

Po odzyskaniu niepodległości władze polskie utrzymały status miejski Zawiercia (a zarazem podział gminy Kromołów)[12], mimo wydanego w marcu 1919 rozporządzenia unieważniającego wszelkie zmiany w podziale administracyjnym Królestwa Polskiego wprowadzone przez okupantów[13].

Na początku okresu międzywojennego gmina Kromołów należała do powiatu będzińskiego w woj. kieleckim. 1 stycznia 1927 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu zawierciańskiego w tymże województwie[14].

PRL, pierwsza odsłona

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza odsłona

[edytuj | edytuj kod]

Po II wojnie światowej gmina Kromołów przez bardzo krótki czas zachowała przynależność administracyjną, lecz już 18 sierpnia 1945 roku została wraz z całym powiatem zawierciańskim przyłączona do woj. śląskiego[15] (od 6 lipca 1950 roku pod nazwą woj. katowickie[16], a od 9 marca 1953 jako woj. stalinogrodzkie[17]). 1 stycznia 1951 roku część obszaru gminy Kromołów (kolonie Warty i Ręby oraz przysiółek Stawki) przyłączono do Zawiercia[18].

1 lipca 1952 roku gmina składała się z 6 gromad: Blanowice, Bzów, Kromołów, Łośnice, Pomrożyce i Skarżyce[19].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[20].

Druga odsłona

[edytuj | edytuj kod]

Gmina Kromołów została reaktywowana 1 stycznia 1973 roku w powiecie zawierciańskim w woj. katowickim[21]. W jej skład weszło 8 sołectw: Blanowice, Bzów, Karlin, Kromołów, Łośnice, Pomrożyce, Skarżyce i Żarkowice[22].

1 czerwca 1975 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego mniejszego woj. katowickiego[23].

1 lutego 1977 roku gmina została zniesiona[24], a jej obszar włączony do miasta Zawiercia[25].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. a b Gmina zniesiona w latach 1940–45 (włączona do gminy Włodowice)
  3. Liczba ludności z publikacji „Rocznik Demograficzny Polski”, GUS 1975–1995
  4. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  5. Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
  6. Postanowienie z 7 (19) listopada 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 425)
  7. Maria Nietyksza: Rozwój miast i aglomeracji miejsko-przemysłowych w Królestwie Polskim, 1865–1914. Warszawa: PWN, 1986, s. 358-359.
  8. Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał Gubernatorstwa Warszawskiego. 1915, nr 12, poz. 25
  9. Amtsblatt des Kreises Dombrowa, 1915, No 1
  10. Dziennik Urzędowy Obwodu Dąbrowskiego, 1915, R. 1, No 12, poz. 152
  11. Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
  12. Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140
  13. Rozporządzenie Min. Spraw Wewn. z dnia 19 marca 1919 r. (Dz. Urz. Min. Spraw Wewn. Nr 21 poz. 265)
  14. Dz.U. z 1926 r. nr 125, poz. 727
  15. Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167
  16. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
  17. Dz.U. z 1953 r. nr 13, poz. 51
  18. Dz.U. z 1950 r. nr 48, poz. 436
  19. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  20. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  21. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  22. Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972 r., Nr. 12, Poz. 103)
  23. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  24. Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 14
  25. Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 15