Krążowniki typu Bogatyr'
| |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia |
Vulcan Stettin |
| Wejście do służby |
1902 |
| Zbudowane okręty |
4 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
6700 ton |
| Długość |
134 m |
| Szerokość |
16,6 m |
| Zanurzenie |
6,3 m |
| Napęd |
16 kotłów parowych, opalanych węglem; 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania; 2 śruby napędowe; moc: 23 000 KM |
| Prędkość |
23 węzły |
| Załoga |
589 ludzi |
| Uzbrojenie |
12 dział 152 mm |
Krążowniki typu Bogatyr’ – rosyjskie krążowniki pancernopokładowe z okresu z okresu wojny rosyjsko-japońskiej i I wojny światowej. Z planowanych pięciu okrętów zbudowano cztery. Dwa służyły we Flocie Bałtyckiej, dwa we Flocie Czarnomorskiej[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W odpowiedzi na japoński program zbrojeń morskich, w kwietniu 1898 roku władze rosyjskie ogłosiły konkurs na opracowanie i budowę nowych krążowników. Spośród projektu pięciu stoczni, za najlepszy uznano przedstawiony przez stocznię Vulcan Stettin. Kontrakt na budowę pierwszego okrętu nowego typu został zawarty 4 sierpnia 1898 roku.
Okręty
[edytuj | edytuj kod]| Okręt | Stocznia | Rozpoczęcie budowy | Wodowanie | Los okrętu |
|---|---|---|---|---|
| „Bogatyr’” | AG Vulcan Stettin | 1898 | styczeń 1901 | złomowany 1922 |
| „Oleg” | Stocznia Admiralicji | 1901 | sierpień 1903 | zatopiony 17 czerwca 1919 w Kronsztadzie, złomowany |
| „Kaguł” (ex. Oczakow, późn. Gienierał Korniłow) | Stocznia Sewastopol | 1900 | październik 1902 | złomowany 1933 |
| „Pamiat’ Mierkurija” (ex. Kaguł, późn. Komintern) | Mikołajów | 1900 | czerwiec 1903 | zatopiony przez niemieckie lotnictwo w Poti 10 października 1942 |
