Karol Krzysztof Bokalski

Karol Krzysztof Bokalski
	; Karol Krzysztof Bokalski (<1934)
	pułkownik dyplomowany kawalerii
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1894 ; Niemce
Data i miejsce śmierci	15 marca 1967 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1948
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	II Brygada Legionów Polskich; 5 Pułk Ułanów Zasławskich; 3 Pułk Ułanów Śląskich; Departament Kawalerii; 1 Pułk Ułanów Krechowieckich
Stanowiska	zastępca dowódcy pułku; zastępca szefa departamentu; dowódca pułku kawalerii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; szarża pod Rokitną; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Krzysztof Bokalski (ur. 7 listopada 1894 w Niemcach, zm. 15 marca 1967 w Warszawie) – pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Karola, inżyniera górnika w kopalni „Flora” w Gołonogu, i Anny ze Strużyńskich. Miał brata Michała Stefana (1900–1966), pułkownika pilota Wojska Polskiego. W 1912 roku ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców w Będzinie, gdzie od trzeciej klasy należał do patriotycznego Dąbrowskiego Kółka Wycieczkowego^[1]. W 1914 roku zgłosił się ochotniczo do II Brygady Legionów Polskich. Brał udział w walkach w Karpatach. Służył w stopniu kaprala w 2 szwadronie ułanów przy 3 pułku piechoty. W czasie szarży pod Rokitną został ranny.

Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. Był oficerem 5 pułku ułanów zasławskich w Ostrołęce^[2]. Od 1 listopada 1925 do 28 października 1927 roku był słuchaczem VI Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. 3 maja 1926 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 15. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego został przydzielony do 1 Dywizji Kawalerii w Białymstoku na stanowisko szefa sztabu. W kwietniu 1929 roku, po rozformowaniu 1 DK, został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 3 pułku ułanów śląskich w Tarnowskich Górach^[3]. 24 grudnia 1929 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 14. lokatą w korpusie kawalerii. W marcu 1932 roku został zastępcą szefa Departamentu Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie^[4]. Od grudnia 1933 roku był dowódcą 1 pułku ułanów krechowieckich w Augustowie^[5]. Na stopień pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Na początku czerwca 1938 roku został przeniesiony na stanowisko szefa Biura Administracji Armii, organu pracy II wiceministra spraw wojskowych – szefa Administracji Armii, generała brygady Aleksandra Litwinowicza^[6]

W czasie ewakuacji we wrześniu 1939 roku został przydzielony do eskorty biskupa polowego Józefa Gawliny. Po przedostaniu się do Francji został przydzielony do Polskiego Obozu Wojskowego w Coëtquidan. W 1943 roku został przydzielony z Komendy Centrum Wyszkolenia Służby Etapowej do 1 Dywizji Grenadierów na okres dwóch miesięcy celem odbycia stażu^[7]. 21 lipca 1943 roku przydział czasowy został unieważniony^[8].

W lutym 1948 roku powrócił do kraju i osiedlił się w Warszawie. Zmarł 15 marca 1967 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 86-6-3)^[9].

Awanse

rotmistrz – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku,
major – 3 maja 1926, ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 15. lokatą w korpusie oficerów kawalerii,
podpułkownik – 24 grudnia 1929, ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 14. lokatą w korpusie kawalerii.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5399^[10]
Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[11]
Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 10 listopada 1928^[12], 18 lutego 1939^[13])
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania)
Medal Obrony (Wielka Brytania)

Przypisy

↑ Księga jubileuszowa druga. Wydana z okazji 100-lecia I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Będzinie
↑ Rocznik oficerski 1924 s. 551, 601.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 9 z 27.04.1929 r.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 6 z 23.03.1932 r. Rocznik oficerski 1932 s. 142, 438.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 2 z 26.01.1934 r.
↑ Tadeusz Böhm, Z dziejów naczelnych władz wojskowych II Rzeczypospolitej. Organizacja i kompetencje Ministerstwa Spraw Wojskowych w latach 1918–1939, Wydawnictwo „Bellona”, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08368-1, s. 223.
↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 133.
↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 157.
↑ Cmentarz Stare Powązki: BOKALSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-08] .
↑ Dziennik Personalny 1923.01.11 Nr3
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Bibliografia

Rozkazy dzienne 1 Samodzielnej Brygady Strzelców i 1 Dywizji Grenadierów, sygn. R.27. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1943. [dostęp 2017-01-14].
1. Pułk Ułanów Krechowieckich w Augustowie, Aneks, Dowódcy pułku w okresie postoju w Augustowie 1921–1939.
KSIĘGA JUBILEUSZOWA druga Wydana z okazji 100-lecia I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Będzinie. pierwszeliceum.bedzin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Stanisław Jan Rostworowski: Nie tylko Pierwsza Brygada (1914–1918) – Z Legionami na bój. Warszawa: P. W. EGROS – Oficyna Wydawnicza, 1993, s. 133, 291. ISBN 83-85253-05-X.
Stanisław Czerep: II Brygada Legionów Polskich. Warszawa: BELLONA, 1993, s. 127. ISBN 83-85253-05-X.
Jarosław Szlaszyński, 1 Pułk Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego, Augustów-Suwałki 2015. ISBN 978-83-61494-92-8.

[1] Księga jubileuszowa druga. Wydana z okazji 100-lecia I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Będzinie

[2] Rocznik oficerski 1924 s. 551, 601.

[3] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 9 z 27.04.1929 r.

[4] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 6 z 23.03.1932 r. Rocznik oficerski 1932 s. 142, 438.

[5] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 2 z 26.01.1934 r.

[6] Tadeusz Böhm, Z dziejów naczelnych władz wojskowych II Rzeczypospolitej. Organizacja i kompetencje Ministerstwa Spraw Wojskowych w latach 1918–1939, Wydawnictwo „Bellona”, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08368-1, s. 223.

[CITEREFRozkazy_dzienne1943133-7] Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 133.

[CITEREFRozkazy_dzienne1943157-8] Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 157.

[9] Cmentarz Stare Powązki: BOKALSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-08] .

[10] Dziennik Personalny 1923.01.11 Nr3

[11] M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[12] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

[13] M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]