Przejdź do zawartości

II liga polska w piłce nożnej (1988/1989)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
II liga 1988/1989
1987/1988 1989/1990
Szczegóły
Państwo

 Polska

Liczba zespołów

16/16 (32)

Termin

lipiec 1988czerwiec 1989

Liczba meczów

480 (po 240 w 2 grupach)

Zwycięzca

Zagłębie Lubin (gr. I)
Zagłębie Sosnowiec (gr. II)

II liga 1988/1989 – 41. edycja ogólnokrajowych rozgrywek drugiego poziomu ligowego piłki nożnej mężczyzn w Polsce. Wzięły w nich udział 32 drużyny, grając w dwóch grupach systemem kołowym. Sezon ligowy rozpoczął się w lipcu 1988, ostatnie mecze rozegrano w czerwcu 1989. Była to ostatnia edycja II ligi przed reformą rozgrywek, po której ponownie utworzono jedną grupę tego poziomu rozgrywkowego.

Drużyny

[edytuj | edytuj kod]

Grupa I

[edytuj | edytuj kod]
Uczestnicy poprzedniej edycji
przegrany baraży o I ligę
Piast Nowa Ruda 3
pozostałe drużyny
Polonia Bytom 4
Zagłębie Wałbrzych 5
Stilon Gorzów Wielkopolski 6
Odra Wodzisław Śląski 7
Piast Gliwice 8
Radomiak Radom 9
Zawisza Bydgoszcz 10
zwycięzcy baraży o II ligę
Gwardia Warszawa 11
Ślęza Wrocław 12
 Spadek z I ligi 1987/1988
przegrani baraży o I ligę
Zagłębie Lubin 11
bezpośrednio
Bałtyk Gdynia 15
 Awans z III ligi 1987/1988
grupa I
Chemik Police 1
grupa II
Arka Gdynia 1
grupa V
Moto Jelcz Oława 1
grupa VI
Górnik Pszów 1

Uwagi: W grupie występowały dwie drużyny z Wodzisławia Śląskiego - Odra i Górnik Pszów, który uczestniczył w rozgrywkach jako Górnik Pszów Wodzisław Śląski, gdyż Pszów w latach 1975–1994 był dzielnicą Wodzisławia Śląskiego.

Grupa II

[edytuj | edytuj kod]
Uczestnicy poprzedniej edycji
przegrany baraży o I ligę
Górnik Knurów 3
pozostałe drużyny
Stal Rzeszów 4
Zagłębie Sosnowiec 5
Igloopol Dębica 6
Avia Świdnik 7
Resovia 8
Motor Lublin 9
Hutnik Kraków 10
zwycięzcy baraży o II ligę
GKS Bełchatów 13
Broń Radom 14
 Spadek z I ligi 1987/1988
przegrani baraży o I ligę
Lechia Gdańsk 12
bezpośrednio
Stal Stalowa Wola 16
 Awans z III ligi 1987/1988
grupa III
Stomil Olsztyn 1
grupa IV
Boruta Zgierz 1
grupa VII
Górnik Łęczna 1
grupa VIII
Karpaty Krosno 1

Rozgrywki

[edytuj | edytuj kod]

Uczestnicy obu grup rozegrali po 30 kolejek ligowych (razem 240 spotkań) w dwóch rundach: jesiennej i wiosennej.

Po sezonie dokonano reformy II ligi – zmniejszono liczbę uczestników z 32 do 20 i utworzono jedną grupę tego poziomu w miejsce dwóch. W związku z tym mistrzowie grup uzyskali awans do I ligi, a wicemistrzowie rozegrali dwumecze barażowe o wejście do I ligi z 13. i 14. zespołem najwyższej klasy rozgrywkowej. Do III ligi spadły bezpośrednio zespoły z miejsc 11–16; zespoły z miejsc 7–10 rozegrały mecze barażowe z mistrzami grup III ligi o osiem miejsc na drugim poziomie ligowym (żaden z mistrzów III ligi nie uzyskał bezpośredniego awansu)[1].

Grupa I – tabela

[edytuj | edytuj kod]
Lp.
Drużyna
M
Z
+1 R
P
–1 Bramki
Różn.
Pkt
Uwagi
1 Zagłębie Lubin (M) (A) 30 21 (6) 5 4 (0) 60 19 +41 53 Awans do I ligi
2 Zawisza Bydgoszcz (A) 30 14 (3) 14 2 (0) 47 20 +27 45 Baraże o I ligę
3 Gwardia Warszawa 30 14 (2) 11 5 (0) 35 18 +17 41
4 Zagłębie Wałbrzych 30 15 (5) 6 9 (1) 47 26 +21 40
5 Polonia Bytom 30 12 (2) 11 7 (0) 32 22 +10 37
6 Moto Jelcz Oława 30 17 (1) 4 9 (2) 36 28 +8 37
7 Piast Nowa Ruda (S) 30 12 (1) 9 9 (1) 29 27 +2 33 Baraże o II ligę
8 Odra Wodzisław Śląski 30 9 (4) 10 11 (3) 40 33 +7 29
9 Stilon Gorzów Wielkopolski 30 11 (0) 7 12 (0) 24 25 −1 29
10 Bałtyk Gdynia 30 11 (2) 6 13 (2) 36 39 −3 28
11 Górnik Pszów (S) 30 10 (1) 5 15 (2) 27 39 −12 24 Spadek do III ligi
12 Chemik Police (S) 30 6 (1) 9 15 (1) 26 41 −15 21
13 Arka Gdynia (S) 30 6 (1) 9 15 (5) 23 46 −23 17
14 Radomiak Radom (S) 30 6 (0) 8 16 (3) 21 44 −23 17
15 Piast Gliwice (S) 30 6 (0) 8 16 (5) 22 51 −29 15
16 Ślęza Wrocław (S) 30 4 (0) 10 16 (4) 21 48 −27 14
Źródło: Paweł Mogielnicki's Page (ang.) [dostęp 2018-03-05].
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. różnica zdobytych bramek; 3. większa liczba zdobytych bramek.

Grupa II – tabela

[edytuj | edytuj kod]
Lp.
Drużyna
M
Z
+1 R
P
–1 Bramki
Różn.
Pkt
Uwagi
1 Zagłębie Sosnowiec (M) (A) 30 18 (5) 6 6 (0) 45 13 +32 47 Awans do I ligi
2 Motor Lublin (A) 30 15 (3) 9 6 (0) 41 18 +23 42 Baraże o I ligę
3 Hutnik Kraków 30 14 (4) 8 8 (1) 44 26 +18 39
4 Stal Stalowa Wola 30 15 (1) 7 8 (0) 32 18 +14 38
5 Stal Rzeszów 30 13 (2) 10 7 (0) 38 26 +12 38
6 Igloopol Dębica 30 16 (3) 5 9 (3) 38 32 +6 37
7 Resovia 30 13 (2) 7 10 (0) 28 21 +7 35 Baraże o II ligę
8 Górnik Knurów (S) 30 11 (2) 9 10 (0) 37 30 +7 33
9 GKS Bełchatów (S) 30 11 (1) 11 8 (1) 24 22 +2 33
10 Lechia Gdańsk 30 11 (1) 7 12 (1) 28 33 −5 29
11 Stomil Olsztyn (S) 30 11 (1) 7 12 (5) 26 37 −11 25 Spadek do III ligi
12 Karpaty Krosno (S) 30 7 (0) 9 14 (1) 20 36 −16 22
13 Avia Świdnik (S) 30 9 (2) 7 14 (6) 30 45 −15 21
14 Broń Radom (S) 30 4 (0) 11 15 (3) 20 41 −21 16
15 Górnik Łęczna (S) 30 3 (0) 10 17 (1) 10 30 −20 15
16 Boruta Zgierz (S) 30 2 (0) 11 17 (5) 13 46 −33 10
Źródło: Paweł Mogielnicki's Page (ang.) [dostęp 2018-03-05].
Oznaczenia: (M) – tytuł mistrzowski, (A) – awans, (S) – spadek.
Zasady ustalania kolejności: 1. liczba zdobytych punktów; 2. różnica zdobytych bramek; 3. większa liczba zdobytych bramek.

Baraże o II ligę

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu rozegrano mecze barażowe o osiem miejsc w drugiej klasie rozgrywkowej w sezonie 1989/1990 między zespołami z miejsc 7–10 w obu grupach II ligi a mistrzami grup III ligi[1]:

Drużyna 1 Wynik dwumeczu Drużyna 2 Pierwszy mecz Drugi mecz
Piast Nowa Ruda 3:3 (b. wyj.) Stal Stocznia Szczecin 2:2 1:1
Odra Wodzisław Śląski 4:1 Elana Toruń 2:0 2:1
Bug Wyszków 2:6 Stilon Gorzów Wielkopolski 0:0 2:6
Bałtyk Gdynia 1:0 Garbarnia Kraków 1:0 0:0
Resovia 4:2 GKS Tychy 3:2 1:0
Górnik Knurów 2:2 (b. wyj.) Miedź Legnica 1:2 1:0
GKS Bełchatów 2:3 Siarka Tarnobrzeg 1:1 1:2
Lechia Gdańsk 4:2 Włókniarz Pabianice 4:1 0:1
Po lewej gospodarz pierwszego meczu.

Miejsca na drugim poziomie ligowym nie utrzymały: Piast Nowa Ruda, Górnik Knurów i GKS Bełchatów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Druga liga (2nd division). History, part 3 - 1979/80-1988/89. Paweł Mogielnicki's Page. [dostęp 2018-03-05]. (ang.).