Przejdź do zawartości

Gustav Theodor Fechner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustav Theodor Fechner
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1801
Groß Särchen

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1887
Lipsk

Zawód, zajęcie

fizyk, filozof, psycholog

Narodowość

niemiecka

dom Fechnera w Żarkach Wielkich

Gustav Theodor Fechner (ur. 19 kwietnia 1801 w Groß Särchen, zm. 18 listopada 1887 w Lipsku) – niemiecki fizyk, filozof i psycholog. Twórca psychofizyki i inicjator eksperymentalnych badań nad zjawiskami psychicznymi[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zajmował się elektrycznością, pracując głównie w dziedzinie galwanistyki i procesów elektrochemicznych, następnie zwrócił się ku filozofii przyrody, antropologii i estetyce[1].

Największym dokonaniem Fechnera było ustalenie, wspólnie z E.H. Weberem, prawa głoszącego, że przyrost wrażenia (jako subiektywnie odczuwana różnica) jest zależny od siły (wielkości) bodźca w sposób logarytmiczny. Prawo, znane jako prawo Webera-Fechnera, jest podstawą psychofizyki[1].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Głównym dziełem G.T. Fechnera jest książka Elemente der Psychophysik (1860), w której opisał związek wrażeń psychicznych z bodźcami fizycznymi, badany za pomocą doświadczenia i matematyki. Napisał także:

  • Nanna, oder Über das Seelenleben der Pflanzen (1848);
  • Zendavesta, oder Über die Dinge des Himmels und des Jenseits (1851);
  • Maaßbestimmungen über die galvanische Kette (1831)

i wiele innych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Tadeusz Nowak (red.), Oksfordzki słownik biograficzny, Warszawa: Bertelsmann Media, 1999, s. 147, ISBN 83-7227-109-7 (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]