Przejdź do zawartości

Grand Prix Wielkiej Brytanii 1989

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Wielkiej Brytanii 1989
Shell British Grand Prix
8. wyścig z 16 w sezonie
476. Grand Prix Formuły 1
Tor Silverstone
Wielka Brytania Silverstone
Data

16 lipca 1989

Trasa
Liczba okrążeń

64

Długość okrążenia

4,778 km

Dystans

305,792 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

39 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

12 kierowców

Wyniki
Pole position

Ayrton Senna
(1:09,099, McLaren)

Zwycięzca

Alain Prost
(1:19:22,131, McLaren)

Najszybsze
okrążenie

Nigel Mansell
(1:12,017, Ferrari)

8. Grand Prix w sezonie 1989
Poprzednie

Grand Prix Francji

Następne

Grand Prix Niemiec

Grand Prix Wielkiej Brytanii
1988 1989 1990

Grand Prix Wielkiej Brytanii 1989 (oryg. Shell British Grand Prix) – ósma runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1989, która odbyła się 16 lipca 1989, po raz 23. na torze Silverstone.

42. Grand Prix Wielkiej Brytanii, 40. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Nr Kierowca Konstruktor Okrążeń Czas/powód NU Poz. Start. Punktów
1 2 Francja Alain Prost McLaren-Honda 64 1:19:22.131 2 9
2 27 Wielka Brytania Nigel Mansell Ferrari 64 + 19.369 3 6
3 19 Włochy Alessandro Nannini Benetton-Ford 64 + 48.019 9 4
4 11 Brazylia Nelson Piquet Lotus-Judd 64 + 1:06.735 10 3
5 23 Włochy Pierluigi Martini Minardi-Ford 63 + 1 Okrążenie 11 2
6 24 Hiszpania Luis Perez-Sala Minardi-Ford 63 + 1 Okrążenie 15 1
7 26 Francja Olivier Grouillard Ligier-Ford 63 + 1 Okrążenie 24  
8 12 Japonia Satoru Nakajima Lotus-Judd 63 + 1 Okrążenie 16  
9 9 Wielka Brytania Derek Warwick Arrows-Ford 62 + 2 Okrążeń 19  
10 5 Belgia Thierry Boutsen Williams-Renault 62 + 2 Okrążeń 7  
11 20 Włochy Emanuele Pirro Benetton-Ford 62 + 2 Okrążeń 26  
12 37 Belgia Bertrand Gachot Onyx-Ford 62 + 2 Okrążeń 21  
NU 15 Brazylia Maurício Gugelmin March-Judd 54 Skrz. biegów 6  
NU 7 Wielka Brytania Martin Brundle Brabham-Judd 49 Silnik 20  
NU 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 49 Zapalił się 4  
NU 29 Francja Éric Bernard Larrousse-Lamborghini 46 Silnik 13  
NU 30 Francja Philippe Alliot Larrousse-Lamborghini 39 Silnik 12  
NU 3 Wielka Brytania Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 32 Wypadł z toru 18  
NU 8 Włochy Stefano Modena Brabham-Judd 31 Silnik 14  
NU 4 Francja Jean Alesi Tyrrell-Ford 28 Wypadł z toru 22  
NU 17 Włochy Nicola Larini Osella-Ford 23 Sterowność 17  
NU 6 Włochy Riccardo Patrese Williams-Renault 19 Chłodzenie 5  
NU 16 Włochy Ivan Capelli March-Judd 15 Skrz. biegów 8  
NU 22 Włochy Andrea de Cesaris Dallara-Ford 16 Silnik 25  
NU 1 Brazylia Ayrton Senna McLaren-Honda 11 Wypadł z toru 1  
NU 31 Brazylia Roberto Moreno Coloni-Ford 2 Skrz. biegów 23  
NZ 25 Francja René Arnoux Ligier-Ford        
NZ 10 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Arrows-Ford        
NZ 40 Włochy Gabriele Tarquini AGS-Ford        
NZ 38 Niemcy Christian Danner Rial-Ford        
NPK 36 Szwecja Stefan Johansson Onyx-Ford        
NPK 21 Włochy Alex Caffi Dallara-Ford        
NPK 33 Szwajcaria Gregor Foitek Euro Brun-Judd        
NPK 18 Włochy Piercarlo Ghinzani Osella-Ford        
NPK 41 Francja Yannick Dalmas AGS-Ford        
NPK 34 Niemcy Bernd Schneider Zakspeed-Yamaha        
NPK 32 Francja Pierre-Henri Raphanel Coloni-Ford        
NPK 35 Japonia Aguri Suzuki Zakspeed-Yamaha        
NPK 39 Niemcy Volker Weidler Rial-Ford