Przejdź do zawartości

Front Białoruski (1943–1944)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Front Białoruski
Белорусский фронт
Ilustracja
Żołnierze Frontu Białoruskiego odpoczywają po walce, 1 kwietnia 1944 roku
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

20 października 1943

Rozformowanie

17 lutego 1944

Tradycje
Rodowód

Front Centralny

Kontynuacja

1 Front Białoruski

Dowódcy
Pierwszy

marsz. Konstanty Rokossowski

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Front Białoruski (ros. Белорусский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

Utworzony 20 października 1943 z przemianowania Frontu Centralnego[1]. Front rozwinął się na linii: dolny bieg rzeki Soż, Homel, Łojew, Czarnobyl, Tieremce. Walczył przeciw Grupie Armii „Środek”. Przeprowadził operację homelsko-rzeczycką (10–30 listopada 1943), w wyniku której osiągnął linię: Mozyrz, Żłobin, Bychów, Czausy. 14 stycznia 1944 wyzwolił Mozyrz i Kalinkowicze.
17 lutego 1944 przemianowany na 1 Front Białoruski[1].

Dowództwo frontu

[edytuj | edytuj kod]

Dowódca:

Szef sztabu:

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Początkowy skład[1]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]