Przejdź do zawartości

Erik Guay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erik Guay
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1981
Montreal

Klub

Mont-Tremblant Ski Club

Wzrost

178 cm

Debiut w PŚ

10.12 2000, Val d’Isère
(DNQ2 – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

14.12 2002, Val d’Isère
(28. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

29.11 2003, Lake Louise (2. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Mistrzostwa świata
złoto Ga-Pa 2011 Zjazd
złoto Sankt Moritz 2017 Supergigant
srebro Sankt Moritz 2017 Zjazd
Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce
2006/2007
3. miejsce
2013/2014
Puchar świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
2009/2010
Strona internetowa

Erik Guay (ur. 5 sierpnia 1981 w Montrealu) – kanadyjski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Erik Guay pojawił się 30 listopada 1996 roku w Mont Tremblant, gdzie w zawodach FIS Race w gigancie zajął dziesiąte miejsce. W 1999 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Pra Loup, gdzie jego najlepszym wynikiem było 19. miejsce w gigancie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Verbier w 2001 roku, gdzie giganta ukończył na dziewiątej pozycji.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 10 grudnia 2000 roku w Val d’Isère, gdzie nie zakwalifikował się do drugiego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko dwa lata później w tej samej miejscowości, zajmując 28. miejsce w zjeździe. Na podium po raz pierwszy stanął 29 listopada 2003 roku w Lake Louise, zajmując drugie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych rozdzielił na podium Austriaka Michaela Walchhofera oraz Antoine'a Dénériaza z Francji. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, w tym 29 listopada 2008 roku w Garmisch-Partenkirchen odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając zjazd. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2006/2007, który ukończył na dwunastej pozycji w klasyfikacji generalnej oraz trzeciej w klasyfikacji zjazdu. W klasyfikacji zjazdu trzecie miejsce zajął także w sezonie 2013/2014, a w sezonie 2009/2010 zdobył Małą Kryształową Kulę a zwycięstwo w klasyfikacji supergiganta.

Największy sukces osiągnął w 2011 roku, kiedy na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen zdobył złoty medal w supergigancie. Wyprzedził tam bezpośrednio Didiera Cuche ze Szwajcarii oraz Włocha Christofa Innerhofera. Podczas rozgrywanych cztery lata później mistrzostw świata w Åre był czwarty w zjeździe. Walkę o podium przegrał tam ze Szwedem Patrikiem Järbynem o 0,02 sekundy. W 2006 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, zajmując czwarte miejsce w supergigancie. Tym razem w walce o medal lepszy o 0,10 sekundy był Szwajcar Ambrosi Hoffmann. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver był między innymi piąty w zjeździe i supergigancie. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, zajmując dziesiąte miejsce w zjeździe i nie kończąc rywalizacji w supergigancie.

Jego młodszy brat, Stefan Guay, także został narciarzem.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas zawodów Strata Zwycięzca
4. 18 lutego 2006 Włochy Turyn Supergigant 1:30,65 +0,43 Norwegia Kjetil André Aamodt
5. 15 lutego 2010 Kanada Vancouver Zjazd 1:54,31 +0,33 Szwajcaria Didier Défago
5. 19 lutego 2010 Kanada Vancouver Supergigant 1:30,34 +0,34 Norwegia Aksel Lund Svindal
16. 23 lutego 2010 Kanada Vancouver Gigant 2:37,83 +1,80 Szwajcaria Carlo Janka
10. 9 lutego 2014 Rosja Soczi Zjazd 2:06,23 +0,81 Austria Matthias Mayer
DSQ 16 lutego 2014 Rosja Soczi Supergigant 1:18,14 - Norwegia Kjetil Jansrud
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas zawodów Strata Zwycięzca
6. 2 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:38,80 +1,08 Austria Stephan Eberharter
17. 6 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Kombinacja 3:18,41 +5,04 Stany Zjednoczone Bode Miller
6 8 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:43,54 +1,16 Austria Michael Walchhofer
19. 29 stycznia 2005 Włochy Bormio Supergigant 1:27,55 +2,19 Stany Zjednoczone Bode Miller
DNS 3 lutego 2005 Włochy Bormio Kombinacja 3:19,10 - Austria Benjamin Raich
22 5 lutego 2005 Włochy Bormio Zjazd 1:56,22 +2,06 Stany Zjednoczone Bode Miller
6. 6 lutego 2007 Szwecja Åre Supergigant 1:14,30 +0,65 Włochy Patrick Staudacher
4. 11 lutego 2007 Szwecja Åre Zjazd 1:44,68 +0,99 Norwegia Aksel Lund Svindal
19. 4 lutego 2009 Francja Val d’Isère Supergigant 1:19,41 +2,98 Szwajcaria Didier Cuche
DNF 7 lutego 2009 Francja Val d’Isère Zjazd 2:07,01 - Kanada John Kucera
DNF 9 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Supergigant 1:38,31 - Włochy Christof Innerhofer
1. 12 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Zjazd 1:58,41 - -
23. 6 lutego 2013 Austria Schladming Supergigant 1:23,96 +2,34 Stany Zjednoczone Ted Ligety
DSQ1 9 lutego 2013 Austria Schladming Zjazd 2:01,32 - Norwegia Aksel Lund Svindal
1. 9 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:25,38 - -
2. 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:38,91 +0,12 Szwajcaria Beat Feuz
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
48. 10 marca 1999 Francja Pra Loup Zjazd 1:08,50 +2,47 Austria Klaus Kröll
20. 11 marca 1999 Francja Pra Loup Supergigant 1:11,87 +1,66 Austria Manfred Gstatter
19. 13 marca 1999 Francja Pra Loup Gigant 1:48,10 +2,56 Austria Christoph Alster
DNF1 14 marca 1999 Francja Pra Loup Slalom 1:34,96 - Włochy Massimiliano Blardone
33. 21 lutego 2000 Kanada Québec Zjazd 1:10,77 +2,61 Austria Thomas Graggaber
16. 22 lutego 2000 Kanada Québec Supergigant 1:15,69 +1,84 Austria Klaus Kröll
DNS2 26 lutego 2000 Kanada Québec Gigant 1:52,09 - Austria Georg Streitberger
22. 5 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Zjazd 1:30,23 +2,87 Austria Thomas Graggaber
14. 6 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Supergigant 1:28,17 +2,86 Austria Christoph Kornberger
9. 8 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Gigant 2:08,79 +0,75 Austria Hannes Reiter
DNF1 9 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Slalom 1:25,72 - Niemcy Stefan Kogler

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Niemcy Ga-Pa24 lutego 2007 (zjazd)
  2. Norwegia Kvitfjell7 marca 2010 (supergigant)
  3. Niemcy Ga-Pa11 marca 2010 (supergigant)
  4. Włochy Val Gardena21 grudnia 2013 (zjazd)
  5. Norwegia Kvitfjell1 marca 2014 (zjazd)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kanada Lake Louise29 listopada 2003 (zjazd) – 2. miejsce
  2. Stany Zjednoczone Beaver Creek1 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
  3. Włochy Val Gardena16 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
  4. Włochy Val Gardena17 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
  5. Francja Val d’Isère20 stycznia 2007 (zjazd) – 2. miejsce
  6. Niemcy Ga-Pa23 lutego 2007 (zjazd) – 3. miejsce
  7. Norwegia Kvitfjell10 marca 2007 (zjazd) – 2. miejsce
  8. Szwajcaria Lenzerheide15 marca 2007 (supergigant) – 3. miejsce
  9. Stany Zjednoczone Beaver Creek5 grudnia 2008 (zjazd) – 3. miejsce
  10. Niemcy Ga-Pa10 marca 2010 (zjazd) – 3. miejsce[1]
  11. Włochy Val Gardena17 grudnia 2010 (supergigant) – 3. miejsce
  12. Norwegia Kvitfjell11 marca 2011 (zjazd) – 2. miejsce
  13. Niemcy Ga-Pa28 stycznia 2012 (zjazd) – 2. miejsce
  14. Francja Chamonix4 lutego 2012 (zjazd) – 3. miejsce
  15. Włochy Val Gardena15 grudnia 2012 (zjazd) – 3. miejsce
  16. Austria Kitzbühel26 stycznia 2013 (zjazd) – 2. miejsce
  17. Włochy Bormio29 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
  18. Szwajcaria Sankt Moritz16 marca 2016 (zjazd) – 3. miejsce
  19. Włochy Val Gardena16 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
  20. Norwegia Kvitfjell26 lutego 2017 (supergigant) – 3. miejsce
  • W sumie (5 zwycięstw, 8 drugich i 12 trzecich miejsc)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]