Przejdź do zawartości

Druga Międzynarodówka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Druga Międzynarodówka
Utworzenie

14 lipca 1889

Rozwiązanie

1916

Delegaci PPS na kongres II Międzynarodówki. Londyn 1896. Siedzą od lewej: Ignacy Mościcki, Bolesław Jędrzejowski, Józef Piłsudski, Aleksander Dębski. Stoją: Bolesław Miklaszewski, Witold Jodko-Narkiewicz

Druga Międzynarodówka była międzynarodowym stowarzyszeniem partii i organizacji socjalistycznych. Organizacja powstała 14 lipca 1889 roku w Paryżu. Została założona przez partie socjaldemokratyczne z Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec i Belgii. Kontynuowała pracę rozwiązanej Pierwszej Międzynarodówki, z której wykluczono zwolenników silnego ruchu anarchosyndykalistycznego.

Podobnie jak I Międzynarodówka stawiała sobie za cel walkę o prawa robotnicze i dążenie do przekształcenia stosunków społecznych zgodnie z założeniami socjalizmu. Zakres zmian, postulowanych przez partie socjalistyczne i socjaldemokratyczne był obszarem dyskusji i ścierania się poglądów w ramach 3 głównych nurtów ideologicznych II Międzynarodówki: marksistowskiego (późniejsi komuniści, syndykaliści, radykalna lewica antybolszewicka), centrowego (demokratyczny socjalizm) i reformistycznego (zwolennicy Eduarda Bernsteina).

Do wybuchu I wojny światowej odbyło się 9 zjazdów II Międzynarodówki. Po 1914 roku w wyniku toczonych walk działalność II Międzynarodówki ustała. Stało się tak, ponieważ w czasie konferencji w Zimmerwaldzie w 1915 roku, w której uczestniczyli antywojenni socjaliści, poszczególnym partiom nie udało się stworzyć zunifikowanego frontu przeciwko wojnie. Zamiast tego skupiały się one na popieraniu polityki poszczególnych państw. Zabójstwo francuskiego socjalistycznego lidera Jeana Jaurèsa, w kilka dni przed rozpoczęciem wojny, stało się symbolem niepowodzenia antymilitarystycznej doktryny Drugiej Międzynarodówki.

Po zakończeniu I wojny światowej międzynarodowy ruch socjalistyczny podzielił się na dwa nurty:

Kongresy Drugiej Międzynarodówki

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1889 – Paryż
  2. 1891 – Bruksela
  3. 1893 – Zurych
  4. 1896 – Londyn
  5. 1900 – Paryż
  6. 1904 – Amsterdam
  7. 1907 – Stuttgart
  8. 1910 – Kopenhaga
  9. 1912 – Bazylea (Kongres nadzwyczajny)

Prominentni członkowie Drugiej Międzynarodówki

[edytuj | edytuj kod]

Niemcy:

Francja:

Rosja:

Austria:

Holandia:

Belgia

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]