Chevrolet Stylemaster
.jpg) Chevrolet Stylemaster coupe z 1946 | |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1945–1948 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2/4-drzwiowy sedan |
| Silniki |
R6: 3,5 l, 90 KM |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa mechaniczna |
| Napęd |
na tylne koła, silnik z przodu |
| Długość |
5024 mm |
| Szerokość |
1864 mm |
| Wysokość |
1679 mm |
| Rozstaw osi |
2946 mm |
| Masa własna |
1384 – 1420 kg (1947) |
| Zbiornik paliwa |
61 l |
| Liczba miejsc |
6 |
| Bagażnik |
481 l |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Konkurencja | |
Chevrolet Stylemaster – samochód osobowy klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet w latach 1945–1948. Produkowano je w ramach trzech lat modelowych, począwszy od modelu 1946 roku, różniących się głównie wyglądem atrapy chłodnicy. Napędzany był silnikiem R6 o pojemności 3,5 l. Na rynku amerykańskim należał do najtańszego popularnego segmentu. Wyprodukowano na rynek amerykański ponad 500 tysięcy sztuk. Produkowano je ponadto w Australii i Belgii.
Historia i opis modelu
[edytuj | edytuj kod].jpg)
.jpg)
.jpg)
Model 1946
[edytuj | edytuj kod]Nazwa modelu Stylemaster została po raz pierwszy użyta przez Chevroleta po wznowieniu produkcji samochodów po II wojnie światowej dla podstawowego z dwóch produkowanych wówczas modeli samochodów, będącego następcą modelu Master DeLuxe[1][a]. Oba produkowane modele, Stylemaster i droższy Fleetmaster, typowo dla tamtych czasów oparte były na takiej samej konstrukcji nadwozia A koncernu General Motors (A body) i nie różniły się wielkością ani silnikiem, a jedynie wykończeniem i wersjami nadwoziowymi[1]. Samochody Chevroleta z rocznika 1946 powtarzały z niewielkimi zmianami przedwojenny model z 1942 roku, oparty na konstrukcji, która zadebiutowała w 1941 roku modelowym[2][b]. Model Stylemaster, o kodzie fabrycznym DJ, zaprezentowany został jako pierwszy, już 3 października 1945 roku[3][c]. Rozwinięcie produkcji utrudnił jednak początkowo trwający od 21 listopada do 13 marca 1946 roku strajk pracowników General Motors[3].
Samochód miał typowe przedwojenne linie nadwozia, z wyodrębnionymi błotnikami i silnie wystającym wąskim nosem maski, aczkolwiek zgodnie z ostatnią modą przełomu lat 30/40. błotniki były masywne, opływowo wydłużone, płynnie łączące się z maską. Już w 1941 roku zastosowano progi nowocześnie zakryte dolną częścią drzwi[4]. Tak jak w modelu 1942 roku, tylna część długich wystających błotników przednich zachodziła na drzwi i otwierała się razem z nimi[1][5]. W stosunku do poprzedniego modelu zmianę stanowiła głównie szeroka, prosta w formie, lecz elegancka atrapa chłodnicy, którą tworzyły cztery chromowane poziome poprzeczki w obramowaniu zagiętym w dół po obu stronach w formie zaokrąglonego trapezu[1]. Dolna poprzeczka była dłuższa i wraz z równoległym dolnym obramowaniem atrapy obejmowała na końcach prostokątne światła parkingowe[1]. Na dolnej poprzeczce był wytłoczony napis „Chevrolet”. Na nosie maski była zmieniona ozdoba i emblemat firmowy, z charakterystycznymi dla tego rocznika skrzydełkami skierowanymi do góry[1][6]. Przez całą długość nadwozia na poziomie klamek poprowadzona była dekoracyjna listwa stalowa, z nazwą modelu w przedniej części[1][6]. Przemodelowano również zderzaki, które były szersze i lekko zachodzące na boki[1]. Droższy jedynie o 75 dolarów model Fleetmaster różnił się od modelu Stylemaster lepszym wykończeniem i wyposażeniem m.in. w zegar, zapalniczkę, przednie podłokietniki i osłonę przeciwsłoneczną także dla pasażera[7].
Chevrolet Stylemaster był produkowany jako sedan dwudrzwiowy (nazwany Town Sedan) lub czterodrzwiowy (Sport Sedan) oraz dwudrzwiowe coupé, wszystkie z nadwoziem notchback[8]. Sedan był sześciomiejscowy, a coupé miało odmianę pięciomiejscową Sport Coupe oraz dwumiejscową Business Coupe (przewidzianą szczególnie dla przedstawicieli handlowych)[6]. Produkowane były w fabrykach Chevroleta w Atlancie, Baltimore, Buffalo, Flint, Janesville, Kansas City, Norwood, Oakland, Saint Louis i Tarrytown[1]. Poza USA samochody Chevrolet były również montowane w Antwerpii w Belgii[9].
Samochód był napędzany przez silnik rzędowy 6-cylindrowy górnozaworowy OHV Thrift-Master o pojemności skokowej 216,5 in³ (3,5 l), z jednogardzielowym gaźnikiem, rozwijający moc brutto 90 KM[1][d]. Napęd przenoszony był na koła tylne przez trzybiegową skrzynię mechaniczną[10]. Opony miały rozmiar 6×16 cali[1]. Rozstaw osi wynosił 116 cali (2946 mm)[7]. Koło zapasowe przewożono pionowo w bagażniku[11].
Ceny bazowe wynosiły od 1098 dolarów za Business Coupe, będące najtańszym samochodem w gamie Chevroleta, do 1205 dolarów za 4-drzwiowy Sport Sedan[7][e]. Wyprodukowano w pierwszym roku na rynek USA 169 963 sztuki odmian osobowych, w tym najwięcej czterodrzwiowych sedanów (75 349), a najmniej Business Coupe (14 267)[7]. Chevrolet Stylemaster plasował się w najtańszym popularnym segmencie rynku amerykańskiego, konkurując bezpośrednio z samochodami takimi jak Ford De Luxe, Plymouth DeLuxe i początkowo Studebaker Champion[7][f]. W pierwszym powojennym roku Chevrolet nie zdołał jednak pokonać Forda, zajmując drugie miejsce na rynku, częściowo z powodu strajku pracowników[12].
Osobno w stosunku do modeli osobowych produkowano dostawczy zamknięty furgon Sedan Delivery Wagon[13]. Nadwozie kombi było zaś dostępne tylko w modelu Fleetmaster[8].
Model 1947
[edytuj | edytuj kod].jpg)
.jpg)
.jpg)
_(owner_Brian_Irving)_pic5.JPG)
W styczniu 1947 roku przeprowadzono ograniczony lifting samochodu[14]. Zmianie uległa przede wszystkim atrapa chłodnicy z trzema poziomymi poprzeczkami wewnątrz, które teraz na szerokość wychodziły poza obramowanie[11]. Pod dolną najdłuższą poprzeczką nadal znajdowały się po bokach prostokątne światła parkingowe[11]. Wytłoczony napis „Chevrolet” umieszczono natomiast na pogrubionym górnym obramowaniu, odpowiadającym stylem poprzeczkom[14]. Zmieniono styl emblematu na masce, z pionowego na poziomy, ze znakiem firmowym Chevroleta na czerwonej tarczy herbowej[14][11]. Zrezygnowano z bocznej listwy ozdobnej, zastępując ją przez cienką listewkę ze stali nierdzewnej podkreślającą linię okien[14]. Nazwa modelu została natomiast umieszczona na metalowej plakietce ozdobnej w kształcie ostrza włóczni po bokach tylnej części maski[6]. Wersje nadwoziowe i napęd pozostały takie same, natomiast ulepszono w podwoziu przednie amortyzatory ramieniowe[14].
Ceny wzrosły o ok. 6%, wynosząc od 1160 dolarów za Business Coupe do 1276 za 4-drzwiowy sedan[14]. Tegoroczne modele Stylemaster miały kod fabryczny EJ[14]. Samochody były sprzedawane od lutego 1947 roku[6]. Wyprodukowano na rynek USA 193 021 samochody Stylemaster, w tym najwięcej – 88 534 dwudrzwiowych sedanów i ponad dwa razy mniej 4-drzwiowych[14]. Stanowiło to ok. 29% produkcji Chevroleta, który wyprzedził Forda w rocznej sprzedaży[14].
Model 1948
[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
W styczniu 1948 roku ponownie nieznacznie zmieniono stylistykę, przede wszystkim przez dodanie pionowego centralnego żebra na atrapie chłodnicy[15]. Nieco zmieniono też emblemat i ozdobę na masce[15]. Wersje nadwoziowe i napęd pozostały takie same[15].
Ceny wzrosły o ok. 8%, wynosząc od 1244 dolarów za Business Coupe do 1371 dolarów za 4-drzwiowy sedan[15]. Stylemaster nosił w tym roku kod fabryczny FJ[15]. Samochody były sprzedawane od lutego 1948 roku[6]. Wyprodukowano 171 593 samochodów osobowych Stylemaster 1948 rocznika, w tym ponownie najwięcej dwudrzwiowych sedanów (70 228)[15]. Chevrolet powtórnie zajął pierwsze miejsce pod względem sprzedaży na rynku amerykańskim, przy czym Stylemaster stanowił 24% produkcji[15]. Już w czerwcu 1948 roku konkurencyjny Ford zaprezentował pierwszy nowo skonstruowany powojenny model 1949 roku[16]. Mimo to, wycofywany już z produkcji Chevrolet Stylemaster został doceniony jesienią 1948 roku przez magazyn „Consumer Reports” jako najlepsza propozycja do kupienia w tanim segmencie rynku na 1949 rok[15].
W grudniu 1948 roku także Chevrolet wprowadził swoje nowe modele 1949 roku, zastępując nazwę tańszego modelu Stylemaster przez oznaczenie Special (z odmianami wyposażenia Styleline i Fleetline)[17].
Produkcja w Australii
[edytuj | edytuj kod].jpg)
.jpg)
Chevrolet Stylemaster był produkowany także w zakładach Holden w Australii. Ponieważ jednak Holden wykorzystywał posiadane oprzyrządowanie do produkcji starszego modelu Chevroleta, australijski Stylemaster sedan różnił się starszym nadwoziem z tylnymi drzwiami zawieszonymi na tylnej krawędzi i otwieranymi do tyłu oraz większym bagażnikiem[18]. Atrapy chłodnicy i ozdoby na australijskich samochodach odpowiadały natomiast modelom amerykańskim z odpowiednich lat[19]. W Australii produkowano również wariant typowy tylko dla tamtego rynku: pick-up o charakterze sportowym Coupe Utility w latach modelowych: 1946, 1947 i 1948[20].
Dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]| Model 1947 | |
|---|---|
| Wymiary: | |
| • Rozstaw osi: | 2946 mm (116″)[14] |
| • Długość: | 5023 mm (197¾″)[6] |
| • Szerokość: | 1864 mm (73,4″)[14] |
| • Wysokość: | 1679 mm (66,1″)[14] |
| • Masa własna: | 1384 – 1420 kg[14] |
| • Rozstaw kół: | 1463 mm przód, 1524 tył[6] |
| Napęd: | |
| • Silnik: | gaźnikowy, R6, górnozaworowy OHV, chłodzony cieczą, umieszczony podłużnie z przodu, napędzający koła tylne[11] |
| • Pojemność skokowa: | 3548 cm³ (216,5 cali sześciennych)[21] |
| • Średnica cylindra × skok tłoka: | 89 × 95 mm (3½″ × 3¾″)[6] |
| • Moc maksymalna: | 90 KM[d] przy 3300 obr./min (brutto)[6] |
| • Stopień sprężania: | 6,5:1[6] |
| • Układ zasilania: | gaźnik Carter jednogardzielowy[6] |
| • Skrzynia przekładniowa: | mechaniczna 3-biegowa[6] |
| • Sprzęgło: | |
| • Przekładnia główna: | hipoidalna, o przełożeniu 4,11:1[6][11] |
| • Instalacja elektryczna: | 6 V[6] |
| Układ jezdny: | |
| • Podwozie: | spawana rama nośna o przekroju skrzynkowym[11] |
| • Zawieszenie przednie: | niezależne, resorowane sprężynami, ramieniowe amortyzatory hydrauliczne[11] |
| • Zawieszenie tylne: | sztywna oś na podłużnych resorach półeliptycznych, ramieniowe amortyzatory hydrauliczne[11] |
| • Hamulce: | przednie i tylne bębnowe o średnicy 279 mm[11] |
| • Ogumienie: | diagonalne o wymiarach 6×16″[11] |
| Dane eksploatacyjne: | |
| • Zbiornik paliwa: | 61 l (16 galonów)[7] |
| • Pojemność bagażnika: | 481 l (17 stóp sześciennych)[7] |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Według Flory 2008 ↓, s. 23 nazwa Stylemaster była wcześniej użyta jako nazwa podserii modelu Master DeLuxe Stylemaster, lecz nie potwierdza tego prospekt Chevrolet for 1942.
- ↑ USA przystąpiły do wojny dopiero po ataku japońskim w grudniu 1941 roku, natomiast produkcja samochodów na rynek cywilny została wstrzymana przez rząd w lutym 1942 roku. (Flory 2008 ↓, s. 5).
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 24 podaje, że Stylemaster wszedł do produkcji jako pierwszy, ale w listopadzie 1945.
- ↑ a b Moc w rzeczywistości podawana w koniach parowych (HP = 1,0139 KM), 90 HP = 91 KM. Należy zaznaczyć, że moc silników samochodów amerykańskich podawana była przed 1972 rokiem jako moc „brutto” (gross BHP), mierzona w optymalnych warunkach na samym silniku – wyższa niż moc mierzona według późniejszych bardziej rzeczywistych norm (J. „Kelly” Flory: American Cars, 1960–1972: Every Model, Year by Year. Jefferson: McFarland & Company, 2004, s. 864. ISBN 978-0-7864-1273-0. (ang.).).
- ↑ Gunnell 2011 ↓, s. rozdział: 1946 podaje ceny fabryczne odpowiednio od 1022 do 1123 dolarów.
- ↑ W połowie 1946 roku Studebaker wypuścił nowy model Champion, który cenowo plasował się już powyżej 1400 dolarów, konkurując de facto z samochodami niższego średniego segmentu (Flory 2008 ↓, s. 123-125).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Flory 2008 ↓, s. 23–24.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 23–26.
- ↑ a b 1946, 1947, 1948 Chevrolet Stylemaster, Fleetmaster, and Fleetline. HowStuffWorks. [dostęp 2020-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-16)]. (ang.).
- ↑ Gunnell 2011 ↓, s. rozdział: 1941.
- ↑ Gunnell 2011 ↓, s. rozdział: 1942.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Gunnell 2011 ↓, s. rozdziały: 1946, 1947, 1948
- ↑ a b c d e f g Flory 2008 ↓, s. 25–26.
- ↑ a b Gunnell 2011 ↓, s. rozdział: 1946.
- ↑ The end for car production in Antwerp [online], vrt.be, 15 grudnia 2010 (ang.).
- ↑ Daniel Vaughan: 1947 Chevrolet Fleetmaster. Conceptcarz, listopad 2008. [dostęp 2020-07-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Na podstawie The New Chevrolet, Detroit: Chevrolet Motor Division (ang.). (prospekt)
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 16, 24–25, 40–41.
- ↑ Daniel Strohl: Hemmings Find of the Day - 1948 Chevrolet Stylemaster. 4. [dostęp 2020-07-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Flory 2008 ↓, s. 77–79.
- ↑ a b c d e f g h Flory 2008 ↓, s. 134–136.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 135–136, 210.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 193–195.
- ↑ Norm Darwin: History of Holden in Australia since 1917. EL Ford Publications, 1983, s. 62.
- ↑ The Post-war Chevrolet, 1946-1948. „Restored Cars”. No 156, s. 20-23, styczeń – luty 2003.
- ↑ Norm Darwin: 100 years of GM in Australia. 2002, s. 76. ISBN 0-646-41476-3.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 77-79.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. „Kelly” Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).
- John Gunnell: Standard Catalog of Chevrolet, 1912-2003. Penguin, 2011. (ang.).