Przejdź do zawartości

Brama Krakowska (makroregion)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brama Krakowska
ilustracja
Mapa regionu
Megaregion

Region Karpacki

Prowincja

Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym

Podprowincja

Podkarpacie Północne

Makroregion

Brama Krakowska

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. małopolskie

Brama Krakowska (512.3) – makroregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, w obrębie tektonicznych obniżeń Północnego Podkarpacia, sąsiadujący od zachodu z Kotliną Oświęcimską, od wschodu zaś z Kotliną Sandomierską; na południu z progiem Pogórza Wielickiego i na północy z Garbem Tenczyńskim (częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej)[1].

Długość 40 km, szerokość do 6 km, powierzchnia 275 km². Geologicznie jest to rów tektoniczny wypełniony osadami mioceńskiego morza[1]. Brama Krakowska stanowi część doliny Wisły, na jej wschodnim krańcu zlokalizowane jest miasto Kraków; inne miejscowości: Skawina, Piekary (k. Liszek)[2].

W obrębie Bramy Krakowskiej wyróżnia się trzy mezoregiony[1]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2015-04-01].