Przejdź do zawartości

Bernard Griffin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernard W. Griffin
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Animas da mihi
Daj mi dusze
Kraj działania

Anglia

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1899
Birmingham

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1956
New Polzeath

Miejsce pochówku

Katedra Westminsterska

Arcybiskup Westminster
Okres sprawowania

1943–1956

Prymas Anglii i Walii
Okres sprawowania

18 grudnia 1943–20 sierpnia 1956

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1 listopada 1924

Nominacja biskupia

26 maja 1938

Sakra biskupia

30 czerwca 1938

Kreacja kardynalska

18 lutego 1946
Pius XII

Kościół tytularny

Santi Andrea e Gregorio al Monte Celio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 czerwca 1938

Konsekrator

Thomas Leighton Williams

Współkonsekratorzy

John Patrick Barrett
William Lee

Bernard William Griffin (ur. 21 lutego 1899 w Birmingham, zm. 20 sierpnia 1956 w New Polzeath) – angielski duchowny katolicki, arcybiskup Westminster i prymas Anglii i Walii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Williama I Helen. Jego ojciec był cieślą. Miał brata bliźniaka Basila. Już od najmłodszych lat chciał zostać księdzem. W czasie I wojny światowej obaj bracia służyli w armii. W tym czasie doznał ataku serca, lecz ukrył to wraz z lekarzami w obawie, że mogłoby to utrudnić jego przyjęcie do kapłaństwa. Po ukończeniu seminarium w rodzinnym mieście 1 listopada 1924 roku przyjął święcenia kapłańskie. Skierowany został na dalsze studia do Rzymu, które ukończył w 1927. W latach 19271937 był sekretarzem arcybiskupa Birmingham i jednocześnie kanclerzem Kurii.

26 maja 1938 otrzymał nominację na biskupa pomocniczego Birmingham ze stolicą tytularną Appia. Sakry udzielił mu 30 czerwca arcybiskup Birmingham Thomas Williams. 18 grudnia 1943 awansował na urząd prymasa Anglii i Walii, czyli arcybiskupa Westminster po zmarłym kardynale Hinsley'u. Na konsystorzu w 1946 otrzymał kapelusz kardynalski z tytułem prezbitera Santi Andrea e Gregorio al Monte Celio. W wieku 47 lat był wówczas najmłodszym członkiem kolegium. Jako legat papieski przewodził uroczystościom stulecia ustanowienia hierarchii katolickiej w Anglii w 1950 roku. Po wojnie podjął żywe zainteresowanie w odbudowie zniszczonej Wielkiej Brytanii, szczególnie w kwestii szkół katolickich. W sprawach społecznych był postrzegany jako liberał.

Zmarł nagle na atak serca w wieku 57 lat. Pochowany został w katedrze westminsterskiej.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]