Andrzej Kosina

Andrzej Kosina
	podchorąży
Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1898 ; Berehy Dolne
Data i miejsce śmierci	5 lipca 1920 ; Głębokie
	Przebieg służby
Lata służby	1919-1920
Siły zbrojne	Wojsko Polskie,
Jednostki	V Batalion Saperów
Stanowiska	dowódca plutonu saperów
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Andrzej Roman Kosina (ur. 28 lutego 1898 w Berehach Dolnych, zm. 5 lipca 1920 w Głębokiem) – podchorąży saperów Wojska Polskiego.

Życiorys

Protoplastą rodu Kosinów był XVII-wieczny czeski powstaniec, Jan Kozina^[1]. Andrzej Kosina urodził się 28 lutego 1898^[2] jako syn Jana Macieja (1859–1943) i Pauliny, z domu Girtler von Kleeborn (1862–1945)^[3]^[4]. Ojciec był inżynierem leśnictwa, pracował jako nadleśniczy w Galicji, mierniczy przysięgły, był wykładowcą na Wydziale Leśnictwa Politechniki Lwowskiej^[3]^[4]. Pochodząca z austriackiej rodziny matka była absolwentką Konserwatorium Muzycznego we Lwowie, początkowo była pianistką^[3]. Kosinowie mieli pięcioro dzieci, czterech synów: najstarszy Jan Józef (1894–1940, oficer dyplomowany, ofiara zbrodni katyńskiej), Stanisław (1896–1988, doktor praw, konsul), Andrzej (1898–1920), Piotr (1902–1939, inżynier leśnik, zginął od bomby podczas kampanii wrześniowej^[5]) oraz córka Helena (1900–2000, nauczycielka języka polskiego, działaczka społeczna)^[6]^[3]^[4] (1900–2000).

Andrzej Kosina w 1916 zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku^[2]^[7]. Podczas nauki szkolnej działał w ruchu skautowym, w trakcie I wojny światowej w 1915 dokonał reaktywacji i był drużynowym I Drużyny Skautowej im. Stanisława Żółkiewskiego w Sanoku^[8]^[9] (jego poprzednikami byli m.in. Jan Bratro, Tadeusz Piech)^[10].

Podjął studia na Wydziale Matematyki Politechniki Lwowskiej. Od pierwszego roku studiów był asystentem Kazimierza Bartela^[a].

Walczył na wojnie z bolszewikami. W stopniu podchorążego dowodził plutonem w 2 kompanii V batalionu saperów. 5 lipca 1920 w czasie odwrotu 2/V bsap z futoru Stodoliszcze (gmina Plisa) została zaatakowana przez kawalerię bolszewicką. Zginął bohaterską śmiercią prowadząc swój pluton do kontrataku pod Głębokiem. Za wykazaną w walce „nieustraszoną odwagę i zimną krew” został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych^[11]^[b].

Ciało Andrzeja Kosiny nie zostało pochowane w oznaczonym grobie. Jego osobę upamiętniała tablica na Pomniku Poległych Saperów, nieistniejącym od końca II wojny światowej.

Bratankiem Andrzeja był syn Jana Józefa, Jan Juliusz (1924–1998).

Uwagi

↑ Paweł Kosina podał, że Andrzej Kosina podjął studia na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie, jednak Kazimierz Bartel był profesorem na Politechnice Lwowskiej.
↑ Paweł Kosina podał, że także wniosek o nadanie Orderu Virtuti Militari zostało zakończone nadaniem tego odznaczenia – Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele (cz. 3). „Góra Przemienienia”, s. 10, 24 (148) z 11 czerwca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. i Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 34. ISBN 83-924210-0-0..

Przypisy

↑ Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. „Góra Przemienienia”, s. 11, 22 (14) z 28 maja 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
↑ ^a ^b XXXIV. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1915/16. Sanok: Fundusz Naukowy, 1916, s. 52.
↑ ^a ^b ^c ^d Adam Klisko: Aby więcej wiedzieć. niedziela.pl. [dostęp 2014-02-24].
↑ ^a ^b ^c Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny. Życiorys patronki. sanok.civ.pl. [dostęp 2014-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2014)].
↑ Leśnicy, którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań w okresie 1938-1949 na terenie Małopolski Wschodniej i powojennej Rzeszowszczyzny. krosno.lasy.gov.pl. [dostęp 2014-11-16].
↑ Pozostaną w pamięci. Helena Kosina (1900-2000). Pożegnanie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 10 (435), s. 7, 10 marca 2000.
↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-07-05].
↑ Alojzy Zielecki, Rozwój ruchu niepodległościowego, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 474.
↑ AlicjaA. Wolwowicz AlicjaA., Zarys dziejów sanockiego harcerstwa, [w:] 95 lat sanockiego harcerstwa 1911–2006, Sanok 2006, s. 7 .
↑ Alojzy Zielecki. Polski ruch niepodległościowy w Sanoku i regionie na tle wydarzeń krajowych przełomu XIX i XX wieku. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 199-200, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
↑ Dzień Inżynierji Wojskowej. Jednorazowe wydawnictwo pisma „Na Widnokręgu S.P.J” poświęcone uroczystości odsłonięcia pomnika poległych saperów, Warszawa 1933, s. 80, Andrzej Kosina figuruje jako podchorąży X Batalionu Saperów, odznaczony Krzyżem Walecznych.

Bibliografia

Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006. ISBN 83-924210-0-0.
Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele (cz. 1). „Góra Przemienienia”, s. 9-12, Nr 22 (146) z 28 maja 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele (cz. 2). „Góra Przemienienia”, s. 9-12, Nr 23 (147) z 4 czerwca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele (cz. 3). „Góra Przemienienia”, s. 10-12, Nr 24 (148) z 11 czerwca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele (cz. 4). „Góra Przemienienia”, s. 17-20, Nr 25 (149) z 18 czerwca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele (cz. 5). „Góra Przemienienia”, s. 16-20, Nr 26 (150) z 25 czerwca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.

[11] Paweł Kosina podał, że Andrzej Kosina podjął studia na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie, jednak Kazimierz Bartel był profesorem na Politechnice Lwowskiej.

[13] Paweł Kosina podał, że także wniosek o nadanie Orderu Virtuti Militari zostało zakończone nadaniem tego odznaczenia – Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele (cz. 3). „Góra Przemienienia”, s. 10, 24 (148) z 11 czerwca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. i Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 34. ISBN 83-924210-0-0..

[1] Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. „Góra Przemienienia”, s. 11, 22 (14) z 28 maja 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.

[matura-2] XXXIV. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1915/16. Sanok: Fundusz Naukowy, 1916, s. 52.

[niedz-3] Adam Klisko: Aby więcej wiedzieć. niedziela.pl. [dostęp 2014-02-24].

[stowphk-4] Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny. Życiorys patronki. sanok.civ.pl. [dostęp 2014-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2014)].

[5] Leśnicy, którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań w okresie 1938-1949 na terenie Małopolski Wschodniej i powojennej Rzeszowszczyzny. krosno.lasy.gov.pl. [dostęp 2014-11-16].

[6] Pozostaną w pamięci. Helena Kosina (1900-2000). Pożegnanie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 10 (435), s. 7, 10 marca 2000.

[7] Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-07-05].

[8] Alojzy Zielecki, Rozwój ruchu niepodległościowego, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 474.

[9] AlicjaA. Wolwowicz AlicjaA., Zarys dziejów sanockiego harcerstwa, [w:] 95 lat sanockiego harcerstwa 1911–2006, Sanok 2006, s. 7 .

[10] Alojzy Zielecki. Polski ruch niepodległościowy w Sanoku i regionie na tle wydarzeń krajowych przełomu XIX i XX wieku. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 199-200, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.

[12] Dzień Inżynierji Wojskowej. Jednorazowe wydawnictwo pisma „Na Widnokręgu S.P.J” poświęcone uroczystości odsłonięcia pomnika poległych saperów, Warszawa 1933, s. 80, Andrzej Kosina figuruje jako podchorąży X Batalionu Saperów, odznaczony Krzyżem Walecznych.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[a]

[11]

[b]