Przejdź do zawartości

Aleksandr Uljanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Uljanow
Александр Ульянов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Iljicz Uljanow

Data i miejsce urodzenia

31 marca?/12 kwietnia 1866
Niżny Nowogród

Data i miejsce śmierci

8 maja?/20 maja 1887
Szlisselburg

Przyczyna śmierci

egzekucja

Zawód, zajęcie

student

Aleksandr Iljicz Uljanow (ros. Александр Ильич Ульянов; ur. 31 marca?/12 kwietnia 1866 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 26 kwietnia?/8 maja 1887 w Szlisselburgu) – rosyjski rewolucjonista, jeden z działaczy narodowolców, starszy brat Włodzimierza Lenina.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1883 ukończył z wyróżnieniem liceum w Symbirsku i rozpoczął studia na Uniwersytecie Petersburskim na wydziale nauk ścisłych (także wyróżnienie za pracę z zoologii). Po napisaniu pracy doktorskiej został wybrany do Towarzystwa Naukowo-Literackiego. W tym czasie poznał zakazane przez rząd prace lewicowych filozofów w tym Karla Marksa czy Nikołaja Czernyszewskiego. W trakcie odbywania pracy naukowej wziął udział w agitacji przeciwko monarchii absolutnej cara Aleksandra III. Uczestniczył w nielegalnych spotkaniach, demonstracjach i zajmował się propagandą wśród studentów i robotników.

W 1886 został członkiem frakcji terrorystycznej ruchu Narodna Wola; współredagował program tego ugrupowania. Uznając klasę robotniczą za „jądro partii socjalistycznej” program ugrupowania potwierdzał inicjatywę rewolucyjnej inteligencji do walki z autorytetem caratu; terror uznano za środek do zwycięstwa. Aleksander i inni spiskowcy (w tym m.in. bracia Piłsudscy: bezpośrednio Bronisław Piłsudski, pośrednio Józef Piłsudski) przygotowywali zamach na życie cara. Pierwszego marca 1887 zostali aresztowani. Aleksander wystąpił w sądzie z polityczną przemową i wziął całą winę na siebie. Ósmego maja, po procesie został wraz z innymi: Pachomijem Andriejuszkinem, Wasilijem Gienierałowem, Wasilijem Osipanowem i Piotrem Szewyriowem skazany na śmierć. Następnie powieszony[1] na terenie Twierdzy Szlisselburskiej[2].

Egzekucja brata zradykalizowała Włodzimierza, który zaangażował się w protesty studenckie i rewolucyjną propagandę, ale odrzucił walkę.

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Grigorij Uljanin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Łukian Smirnow
 
 
 
Nikita Uljanin
(ur. 1711)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dymitr (Mojżesz) Blank
 
 
 
Johann Gottlieb Großschopf
 
Anna z d. Estedt
 
 
Aleksy Smirnow
 
 
 
Wasyl Uljanin
(ur. 1733)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aleksander (Izrael) Blank
(1801/1804–1870)
 
 
 
 
 
Anna z d. Großschopf
(1810–1838)
 
 
 
 
Anna z d. Smirnow
 
 
 
Mikołaj Uljanin
(1770–1838)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria z d. Blank
(1835–1916)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ilja (Eliasz) Uljanow
(ur. jako Uljanin)
(1831–1886)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anna Jelizarowa-Uljanowa
(1864–1935)
 
Aleksander Uljanow
(1866–1887)
 
Włodzimierz Uljanow
Lenin
(1870–1924)
 
Nadieżda Krupska
(1869–1939)
 
Olga Uljanowa
(1871–1891)
 
Dymitr Uljanow
(1874–1943)
 
Maria Uljanowa
(1878–1937)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Olga Uljanowa
(1922–2011)


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fischer 1964, s. 10–17; Rice 1990, s. 20, 22–24; Service 2000, s. 52–58.
  2. Крепость Орешек [online] [dostęp 2018-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]