8 Batalion Remontowy
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1967 |
| Rozformowanie |
2023 |
| Tradycje | |
| Święto |
10 maja |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 2117[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
8 Dywizja Obrony Wybrzeża[3] |
8 batalion remontowy (8 brem.) – samodzielny pododdział logistyczny stacjonujący w Kołobrzegu.
Historia jednostki
[edytuj | edytuj kod]Dawniej wchodził w skład 8 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej i stacjonował w Koszalinie. Potem w składzie 12 Dywizji Zmechanizowanej[5]. Później w strukturze 1 Pomorskiej Brygady Logistycznej.
Sformowany na mocy Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 038/Org. z 14 marca 1967, w terminie do 1 lipca 1967 na bazie 1 Ruchomych Warsztatów Naprawy Czołgów (Gryfice), 3 Ruchomych Warsztatów Naprawy Samochodów (Koszalin) oraz 2 Dywizyjnych Warsztatów Uzbrojenia (Kołobrzeg). Wchodząca w skład tego batalionu kompania remontu uzbrojenia (później – kompania uzbrojenia i elektroniki) stacjonowała nadal w Kołobrzegu.
W grudniu 1980 przedyslokowano do Kołobrzegu sztab batalionu, kompanię remontu pojazdów kołowych z Koszalina i kompanię remontu pojazdów gąsienicowych z Gryfic.
Od 7 sierpnia 2024 tradycje 8 brem. kontynuuje 12 pułk logistyczny w Kołobrzegu[6].
Skład organizacyjny
[edytuj | edytuj kod]Dowództwo i sztab
- kompania remontu pojazdów gąsienicowych
- pluton remontu czołgów
- pluton remontu BWP
- pluton remontu transporterów gąsienicowych
- kompania remontu uzbrojenia
- pluton remontu uzbrojenia
- stacja kontrolno-remontowa
- kompania remontu pojazdów kołowych
- 2 plutony remontu pojazdów kołowych
- pluton remontu transporterów kołowych
- pluton robót specjalnych
- drużyna naprawy elektronicznej i ładowania akumulatorów
- drużyna spawalnicza
- 2 drużyny ślusarsko-mechaniczne
- drużyna kowalsko-blacharska
- pluton remontu sprzętu łączności
- 2 drużyny remontu
- kompania ewakuacji
- pluton zaopatrzenia
- 2 drużyny zaopatrzenia
- drużyna gospodarcza
- zespół zabezpieczenia medycznego
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- 1967-75 - ppłk mgr inż. Stanisław Wierzbicki
- 1975-80 - ppłk Stanisław Woźniak
- 1980-97 - ppłk Antoni Jaworski
- 1997-98 - mjr mgr inż. Wiktor Chmieliński
- 1998-2001 - ppłk mgr inż. Piotr Moździerz
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Lex et Patria 2013 – wyróżnienie przyznawane przez Żandarmerię Wojskową[7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 225.
- ↑ Kozłowski 2012 ↓, s. 354.
- ↑ Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 226.
- ↑ Kozłowski 2012 ↓, s. 355.
- ↑ Dziennik Urzędowy MON, poz. 120. Minister Obrony Narodowej, 2024-08-08. [dostęp 2024-08-29].
- ↑ Najlepsi nie mogą być anonimowi. wp.mil.pl, 12 czerwca 2013. [dostęp 2013-06-13].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
- Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
- Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.
- Garnizon Kołobrzeg. [dostęp 2016-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-09)].
- "Kalendarium 8 Dywizji", wyd. Koszalin, 2014.
| Rodowód | |
|---|---|
| Instytucje centralne | |
| Formacje | |
| Struktura organizacyjna | |
| Działania wojsk |
|
| Stalinizm w wojsku | |
| Szkolnictwo wojskowe |
