Przejdź do zawartości

8P/Tuttle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
8P/Tuttle
Ilustracja
Kometa 8P/Tuttle widoczna na lewo od galaktyki M33, w grudniu 2007
Odkrywca

Pierre Méchain,
(ponowne odkrycie Horace Parnell Tuttle)

Data odkrycia

9 stycznia 1790 (5 stycznia 1858)

Nazwy alternatywne

1790 II, 1858 I, 1871 III, 1885 IV, 1899 III, 1912 IV, 1926 IV, 1939 X, 1967 V, 1980 XIII, 1994 XV

Elementy orbity
Półoś wielka

5,6999 au

Mimośród

0,8198

Peryhelium

1,0271 au

Aphelium

10,3726 au

Okres orbitalny

13,61 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

54,9832°

Długość węzła wstępującego

270,3417°

Argument peryhelium

207,5092°

Moment przejścia przez peryhelium

27 stycznia 2008

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

dwa płaty o średnicy
5,6 i 4,4 km

Okres obrotu wokół własnej osi

11,4 h

Roje meteorów związane z kometą

Ursydy

8P/Tuttlekometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza, uznawana także za obiekt NEO.

Odkrycie i nazwa

[edytuj | edytuj kod]

Kometę tę odkrył francuski astronom Pierre Méchain 9 stycznia 1790 roku. Widziało ją też kilku innych obserwatorów, ponieważ jednak okres widoczności komety był krótki (około 3 tygodnie) nie udało się ustalić periodyczności komety. Ponownie kometę odkrył amerykański astronom Horace Parnell Tuttle 5 stycznia 1858 roku podczas jednego z późniejszych jej powrotów w pobliże Słońca. Stąd zasadniczo ma ona dwóch odkrywców, ale nazwa jej pochodzi od drugiego. Na podstawie trzech pozycji komety ze stycznia Tuttle błędnie obliczył, że ma ona orbitę paraboliczną, choć zauważył podobieństwo do orbity komety z 1790 roku i wysunął przypuszczenie, że może to być ten sam obiekt. Jako pierwszy eliptyczność orbity tej komety wykazał James Craig Watson na podstawie trzech pozycji ze stycznia i lutego 1858 roku.

Orbita komety

[edytuj | edytuj kod]

Orbita komety 8P/Tuttle ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,82. Jej peryhelium znajduje się w odległości 1,03 j.a., aphelium zaś 10,37 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 13,61 roku, nachylenie do ekliptyki to ok. 54,98˚.

Właściwości fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

Jest to stosunkowo mało aktywna kometa o krótkim czasie obiegu, zaliczana do rodziny Saturna. Osiąga zazwyczaj względną jasność 7-8m, choć w 1980 roku świeciła 6,5m. 8P/Tuttle jest źródłem roju meteorów zwanego Ursydami.

W końcu roku 2007 kometa stała się widoczna gołym okiem, osiągając jasność ok. 5-6m. Na początku stycznia 2008 znalazła się najbliżej Ziemi – w odległości poniżej 40 milionów kilometrów, dzięki czemu można dokładniej zbadać jej jądro. Badania przeprowadzone przez radioteleskop Arecibo wykazały, że jądro komety ma podwójną naturę – składa się z dwóch stykających się płatów o średnicy 5,6 oraz 4,4 km rotujących wokół siebie w czasie 11,4 godzin[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Comet Tuttle's Split Personality. [w:] Science [on-line]. 2008-10-14. [dostęp 2016-09-27]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]