7 Dywizja Kawalerii (austro-węgierska)

7 Dywizja Kawalerii
7. Kavalleriedivision
7. Kavallerietruppendivision
Kavallerietruppendivision Krakau
Cavallerie-Truppen-Division Krakau
	Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1883
Rozformowanie	1918
	Dowódcy
Pierwszy	FML Karl von Lasollaye
Ostatni	GM Alexander Szivó de Bunya
	Działania zbrojne
	I wojna światowa
	Organizacja
Dyslokacja	Jarosław, garnizon Kraków
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	1 Korpus

7 Dywizja Kawalerii (7. KD., 7. KTD., Cav.-Trup.-Div.) – wielka jednostka kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia dywizji

W 1885 roku komenda dywizji została przeniesiona z Jarosławia do Krakowa^[1]^[2].

W 1889 roku w skład dywizji wchodziła:

11 Brygada Kawalerii w Tarnowie,
20 Brygada Kawalerii w Krakowie^[3].

W 1894 roku w skład dywizji włączono: Galicyjski Batalion Strzelców Polnych Nr 13 w Bochni i Śląski Batalion Strzelców Polnych Nr 16 w Krakowie^[4].

W 1900 roku Śląski Batalion Strzelców Polnych Nr 16 został przeniesiony z Niepołomnic do Karniowa (niem. Jägerndorf) i włączony do 10 Brygady Piechoty należącej do 5 Dywizji Piechoty w Opawie. Równocześnie Morawsko-śląski Batalion Strzelców Polnych Nr 5 został przeniesiony z Karniowa do Niepołomnic i włączony do Dywizji Kawalerii Kraków^[5].

W 1903 roku zmieniono pisownię formacji z „Cavallerie” na „Kavallerie” co wiązało się ze zmianą nazwy dywizji na „Kavallerietruppendivision Krakau”^[6].

W 1904 roku ze składu dywizji wyłączono:

Morawsko-śląski Batalion Strzelców Polnych Nr 5, który został przeniesiony z Niepołomnic do Bielska i włączony do 9 Brygady Piechoty w Ołomuńcu należącej do 10 Dywizji Piechoty,
Galicyjski Batalion Strzelców Polnych Nr 13 w Bochni, który został włączony do 23 Brygady Piechoty w Krakowie^[7]^[8].

W 1908 roku w skład dywizji został włączony Dywizjon Artylerii Konnej Nr 1 w Krakowie, który równocześnie podlegał komendantowi 1 Brygady Artylerii Polowej^[9].

W 1912 roku dywizja została przemianowana na 7 Dywizję Kawalerii. W tym samym roku komenda 11 Brygady Kawalerii została przeniesiona z Tarnowa^[10] do Krakowa^[11].

W latach 1912–1914 w skład dywizji wchodziła:

11 Brygada Kawalerii w Krakowie,
20 Brygada Kawalerii w Krakowie,
Dywizjon Artylerii Konnej Nr 1 w Krakowie^[11]^[12].

Komendanci dywizji

FML Karl von Lasollaye (1883 – 1 IV 1887 → stan spoczynku^[13])
FML Anton von Bechtolsheim (1887 – 1889 → zastępca komendanta 11 Korpusu)
FML Theodor Galgóczy de Galántha (1889 – 1890 → komendant 35 Dywizji Piechoty)
FML August Némethy von Németfalva (1890 – 1891 → generalny inspektor remontów)
FML Gustav von Wersebe (1891 – 1893 → komendant Dywizji Kawalerii w Wiedniu)
GM / FML Karl Johann Zaitsek von Egbell (1893 – 1894 → urlopowany)
GM / FML Alois Paar (1894 – 1896 → generalny inspektor kawalerii)
GM / FML Albert Nostitz-Rieneck (1896 – 1899)
FML Gustav Adolf von Szakonyi (1899 – 1 IV 1900 → stan spoczynku^[14])
GM / FML Rudolf von Brudermann(inne języki) (1900 – 1904 → przydzielony do generalnego inspektora kawalerii)
FML Heinrich Moritz von Attems-Heiligenkreuz(inne języki) (1904 – 1905 → komendant 12 Dywizji Piechoty)
GM / FML Eduard von Böhm-Ermolli (1905 – 1909 → komendant 12 Dywizji Piechoty)
GM / FML Karl Georg Huyn (1909 – 1911 → komendant 12 Dywizji Piechoty)
GM / FML Ignaz von Korda(inne języki) (1911 – III 1915^[15])
GM / FML Zygmunt von Micewski (III 1915 – VII 1916^[16] → zastępca komendanta wojskowego w Koszycach)
GM / FML Gabriel Franz Marenzi von Tagliuno und Talgate(inne języki) (VII 1916 – VIII 1918^[16])
GM Alexander Szivó de Bunya (VIII – XI 1918^[16])

Przypisy

↑ Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 117, 155.
↑ Militär-Schematismus 1886 ↓, s. 119, 158.
↑ Schematismus 1890 ↓, s. 95.
↑ Schematismus 1895 ↓, s. 85, 547-548.
↑ Schematismus 1901 ↓, s. 111, 611, 620.
↑ Schematismus 1904 ↓, s. 113.
↑ Schematismus 1904 ↓, s. 113, 617, 625.
↑ Schematismus 1905 ↓, s. 117, 625, 633.
↑ Schematismus 1909 ↓, s. 125.
↑ Schematismus 1912 ↓, s. 135.
↑ ^a ^b Schematismus 1913 ↓, s. 139.
↑ Schematismus 1914 ↓, s. 81.
↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 99.
↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 182.
↑ Schematismus 1914 ↓, s. 81, 132.
↑ ^a ^b ^c Komendanci dywizji ↓.

Bibliografia

Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1885. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1884. (niem.).
Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1886. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1885. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1904. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
Cavalry Divisional Commanders 1914-1918. [w:] Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 [on-line]. Glenn Jewison & Jörg C. Steiner. [dostęp 2020-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-07)].

[CITEREFMilitär-Schematismus1885117,_155-1] Militär-Schematismus 1885 ↓, s. 117, 155.

[CITEREFMilitär-Schematismus1886119,_158-2] Militär-Schematismus 1886 ↓, s. 119, 158.

[CITEREFSchematismus189095-3] Schematismus 1890 ↓, s. 95.

[CITEREFSchematismus189585,_547-548-4] Schematismus 1895 ↓, s. 85, 547-548.

[CITEREFSchematismus1901111,_611,_620-5] Schematismus 1901 ↓, s. 111, 611, 620.

[CITEREFSchematismus1904113-6] Schematismus 1904 ↓, s. 113.

[CITEREFSchematismus1904113,_617,_625-7] Schematismus 1904 ↓, s. 113, 617, 625.

[CITEREFSchematismus1905117,_625,_633-8] Schematismus 1905 ↓, s. 117, 625, 633.

[CITEREFSchematismus1909125-9] Schematismus 1909 ↓, s. 125.

[CITEREFSchematismus1912135-10] Schematismus 1912 ↓, s. 135.

[CITEREFSchematismus1913139-11] Schematismus 1913 ↓, s. 139.

[CITEREFSchematismus191481-12] Schematismus 1914 ↓, s. 81.

[CITEREFSchmidt-Brentano200799-13] Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 99.

[CITEREFSchmidt-Brentano2007182-14] Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 182.

[CITEREFSchematismus191481,_132-15] Schematismus 1914 ↓, s. 81, 132.

[CITEREFKomendanci_dywizji-16] Komendanci dywizji ↓.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

Dywizje kawalerii	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Brygady kawalerii	1 1 OK 2 2 OK 3 OK 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Pułki dragonów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Pułki ułanów	1 2 3 4 5 6 7 8 11 12 13
Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej	1 2 3 4 5 6
Pułki huzarów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
Pułki huzarów Honwedu	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Dywizjony strzelców konnych	1 Dywizjon Dalmatyńskich Strzelców Konnych 1 Dywizjon Tyrolskich Strzelców Konnych
Dywizjony artylerii konnej	1 2 4 5 6 7 9 10 11