3 Pułk Huzarów (austro-węgierski)

Pułk Huzarów Grafa von Hadika Nr 13
Huzarenregiment Graf von Hadik Nr. 13
	Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1702
Rozformowanie	1918
Patron	Andreas Hadik von Futak
	Tradycje
Święto	22 kwietnia
	Działania zbrojne
	I wojna światowa
	Organizacja
Dyslokacja	Sáros-Patak, Przemyśl, Gródek Jagielloński, Hruszów, Arad, Sopron, Neusiedl am See
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	5 Brygada Kawalerii; 16 Brygada Kawalerii

Pułk Huzarów Grafa von Hadika Nr 3 (HR. Nr. 3) – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

Data utworzenia: 1702 rok^[1].

W latach 40. sztab pułku działał w Sáros-Patak^[2].

W 1888 roku pułk otrzymał „na wieczne czasy” imię marszałka polnego Andreasa Hadika von Futak (1710–1790)^[1].

Kolejnymi szefami pułku byli:

FM arcyksiążę Ferdynand Karol Józef Habsburg-Este (1794 – †5 XI 1850),
książę Bawarii Karol Teodor Maksymilian(inne języki) (1850 – 1866),
GdK Ludwig von Folliot de Crenneville (1867 – †21 IV 1876)^[1].

W 1912 roku pułk stacjonował na terytorium 10 Korpusu (sztab w Przemyślu, 1. dywizjon w Gródku Jagiellońskim, 2. dywizjon w Hruszowie) i wchodził w skład 5 Brygady Kawalerii w Jarosławiu^[3].

W 1912 roku pułk został przeniesiony na terytorium 5 Korpusu (sztab pułku razem z 2. dywizjonem do Sopronu, a 1. dywizjon do Neusiedl am See (węg. Nezsider) i włączony w skład 16 Brygady Kawalerii w Bratysławie. Kadra zapasowa pozostała w Aradzie na terytorium 7 Korpusu, z którego pułk otrzymywał uzupełnienia^[4]^[5].

Organizacja pokojowa pułku

Komenda
pluton pionierów
patrol telegraficzny
Kadra Zapasowa
1. dywizjon
2. dywizjon

W skład każdego dywizjonu wchodziły trzy szwadrony liczące 117 dragonów. Stan etatowy pułku liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.

Komendanci pułku

płk Johann Ostermuth (– 1912 → komendant 12 Brygady Kawalerii)
ppłk / płk Fridrich von Kirsch (1912 – 1914^[1])

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Schematismus 1914 ↓, s. 698.
↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1847, s. 329.
↑ Schematismus 1912 ↓, s. 153, 788.
↑ Schematismus 1913 ↓, s. 147, 832.
↑ Schematismus 1914 ↓, s. 91, 698.

Bibliografia

Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).

[CITEREFSchematismus1914698-1] Schematismus 1914 ↓, s. 698.

[2] Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1847, s. 329.

[CITEREFSchematismus1912153,_788-3] Schematismus 1912 ↓, s. 153, 788.

[CITEREFSchematismus1913147,_832-4] Schematismus 1913 ↓, s. 147, 832.

[CITEREFSchematismus191491,_698-5] Schematismus 1914 ↓, s. 91, 698.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Dywizje kawalerii	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Brygady kawalerii	1 1 OK 2 2 OK 3 OK 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Pułki dragonów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Pułki ułanów	1 2 3 4 5 6 7 8 11 12 13
Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej	1 2 3 4 5 6
Pułki huzarów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
Pułki huzarów Honwedu	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Dywizjony strzelców konnych	1 Dywizjon Dalmatyńskich Strzelców Konnych 1 Dywizjon Tyrolskich Strzelców Konnych
Dywizjony artylerii konnej	1 2 4 5 6 7 9 10 11