Przejdź do zawartości

Jekatierina Gordiejewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jekatierina Gordiejewa
Екатерина Гордеева
Ilustracja
Jekatierina Gordiejewa (2012)
Reprezentacja

 ZSRR
 Rosja

Data i miejsce urodzenia

28 maja 1971
Moskwa

Konkurencja

Pary sportowe

Partner sportowy

Siergiej Grińkow

Trener

Włodzimierz Zacharow, Stanisław Leonowicz, Stanisław Żuk, Nadieżda Szewałowska

Klub

CSKA Moskwa

Zakończenie kariery

1994

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 łyżwiarstwo figurowe
(pary sportowe)
Mistrzostwa świata
złoto Genewa 1986 pary sportowe
złoto Cincinnati 1987 pary sportowe
złoto Paryż 1989 pary sportowe
złoto Cincinnati 1987 pary sportowe
srebro Halifax 1990 pary sportowe
Mistrzostwa Europy
złoto Praga 1988 pary sportowe
złoto Leningrad 1990 pary sportowe
srebro Kopenhaga 1986 pary sportowe
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Colorado Springs 1985 pary sportowe
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
złoto Lillehammer 1994 łyżwiarstwo figurowe
(pary sportowe)
Mistrzostwa Europy
złoto Kopenhaga 1994 pary sportowe
Odznaczenia
Order Przyjaźni Narodów Order „Za osobiste męstwo” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Jekatierina „Katia” Aleksandrowna Gordiejewa, ros. Екатерина Александровна Гордеева (ur. 28 maja 1971 w Moskwie) – radziecka i rosyjska łyżwiarka figurowa, startująca w parach sportowych z mężem Siergiejem Grińkowem. Dwukrotna mistrzyni olimpijska z Calgary (1988) i Lillehammer (1994), czterokrotna mistrzyni świata (1986, 1987, 1989, 1990), trzykrotna mistrzyni Europy (1988, 1990, 1994), mistrzyni świata juniorów (1985), mistrzyni Związku Radzieckiego (1987) i mistrzyni Rosji (1994). Zakończyła karierę amatorską w 1994 roku.

Po nagłej śmierci męża Siergieja Grińkowa 20 listopada 1995 roku występowała w rewiach łyżwiarskich jako solistka.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Gordiejewa urodziła się w rodzinie Jeleny Lwownej Gordiejewej, operatorki telefonicznej TASS i Aleksandra Aleksiejewicza Gordiejewa, tancerza Chóru Aleksandrowa (zm. 2008 r.)[1]. Ma młodszą siostrę Mariję (ur. 1975) mieszkającą w Moskwie[1].

Po 10 latach wspólnej kariery łyżwiarskiej, 20 kwietnia 1991 r. Jekatierina poślubiła podczas ceremonii cywilnej swojego partnera sportowego Siergieja Grińkowa. Osiem dni później, czyli 28 kwietnia odbył się ich ślub kościelny[1]. Gordiejewa i Grińkow zaczęli być parą poza lodowiskiem w 1989 roku. Jak przyznała Gordiejewa w filmie dokumentalnym „My Sergei” (1998) Siergiej pojawił się niespodziewanie na zabawie sylwestrowej 1988, gdzie po raz pierwszy się pocałowali[2]. 11 września 1992 r. w Morristown na świat przyszła ich córka Daria Siergiejewna Grińkowa[1].

Jej mąż Siergiej Grińkow zmarł nagle 20 listopada 1995 r. podczas ich treningu do rewii łyżwiarskiej w Lake Placid[3]. Sekcja wykazała, że Grińkow w ciągu ostatniej doby przed śmiercią przeszedł bezbolesny atak serca, którego przyczyną było nieleczone nadciśnienie i prawie całkowite zablokowanie dwóch tętnic wieńcowych[4]. W późniejszym czasie okazało się, że zarówno Siergiej jak i jego ojciec, który zmarł w 1990 r. cierpieli na tę samą chorobę serca[5]. Gordiejewa została wdową w wieku 24 lat. 27 lutego 1996 r. w Hartford odbyła się uroczystość na cześć Siergieja Grińkowa w której wzięli udział przyjaciele pary m.in. Wiktor Petrenko, Marina Klimowa, Siergiej Ponomarienko, Oksana Bajuł, Aleksandr Fadiejew. Gordiejewa po raz pierwszy wystąpiła jako solistka w programie do V symfonii Mahlera ułożonym przez Marinę Zujewę. W 1996 r. we współpracy z E.M. Swift Gordiejewa wydała powieść biograficzną „Mój Siergiej - opowieść o miłości", zaś w 1998 r. drugą książkę „Listy do Darii"[6]. W tym samym roku opublikowano film dokumentalny „My Sergei”, który przedstawia historię miłości i kariery pary Gordiejewa / Grińkow[7].

W 1998 r. podczas rewii łyżwiarskiej Gordiejewa poznała Ilję Kulika, mistrza olimpijskiego 1998 z którym jeździła w parze podczas programów grupowych[6]. 15 czerwca 2001 r. na świat przyszła ich córka Jelizawieta (Liza). Gordiejewa i Kulik wzięli ślub 10 czerwca 2002 r. w San Francisco[6]. W 2016 r. w jawnym raporcie sądu hrabstwa Orange potwierdzono, że 26 lutego 2016 Kulik wniósł sprawę o rozwód z Gordiejewą[8].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]
Jekatierina Gordiejewa i Siergiej Grińkow na znaczku pocztowym (Azerbejdżan 1998)

Gordiejewa zaczęła trenować łyżwiarstwo figurowe w wieku 4 lat. W 1981 roku mając 10 lat poznała swojego starszego o 4 lata partnera sportowego i przyszłego męża Siergieja Grińkowa. Na początku zarówno ona jak i Siergiej chcieli być solistami, ale para została dobrana przez trenerów i rozpoczęła wspólne treningi w moskiewskiej kuźni mistrzów łyżwiarskich w klubie CSKA Moskwa[2]. Obydwoje uczęszczali do szkoły sportowej co pozwalało im na treningi w klubie sportowym. Ich pierwszym trenerem w latach 1981–1983 był Włodzimierz Zacharow. Następnie w latach 1983–1985 trenowali pod okiem Nadieżdy Szewałowskiej. Para Gordiejewa / Grińkow zadebiutowała 5. miejscem na mistrzostwach świata juniorów 1984, zaś rok później zostali mistrzami świata juniorów oraz zajęli 6. miejsce w mistrzostwach Związku Radzieckiego.

W 1985 roku wielki talent pary odkrył słynny trener łyżwiarski Stanisław Żuk, który zaprosił ich do współpracy. Sezon 1985/1986 był debiutem pary Gordiejewa / Grińkow na arenie międzynarodowej. Jedynymi zawodami w których para zajęła lokatę poniżej pierwszego bądź drugiego stopnia podium były zawody Prize of Moscow News 1985. Gordiejewa / Grińkow zajmowali miejsce pierwsze po programie krótkim, jednak w programie dowolnym zaliczyli aż trzy upadki[9]. Para wraz z trenerami udoskonaliła swój program i na mistrzostwach Związku Radzieckiego 1986 zdobyli srebrny medal[9]. Następnie po zdobyciu wicemistrzostwa Europy 1986 przegrywając jedynie z parą Wałowa / Wasiljewe[10], niespełna 15-letnia Gordiejewa (15 lat skończyła dopiero w maju) i 18-letni Grińkow zostali po raz pierwszy mistrzami świata[11]. Pomimo obfitego w sukcesy sezonu para nie był zadowolona ze współpracy z trenerem Żukiem, który jak twierdzili nadużywał tym czasie alkoholu i za bardzo eksploatował parę na ciężkich treningach[3]. W 1986 roku Centralny Klub Armii Czerwonej (CSKA Moskwa) przyjął prośbę pary, a ich nowym trenerem został Stanisław Leonowicz[3].

W sezonie 1986/1987 Gordiejewa / Grińkow oprócz zdobycia tytułu mistrzów Związku Radzieckiego zajęli drugie miejsce na zawodach Skate Canada International. Na mistrzostwach Europy 1987 w Sarajewie wykonywali jako jedyni na świecie poczwórne podnoszenie twistowe ze szpagatem. Podczas programu dowolnego (który odbywał się w dzień dwudziestych urodzin Siergieja) zaraz po wykonaniu ww. podnoszenia u spodni Siergieja Grińkowa pękło strzemiączko. Incydent ten zauważył jeden z sędziów i kazał wyłączyć muzykę. Mimo to para kontynuowała swój program, który dokończyła bez muzyki zachowując idealny rytm. Jednak sędziowie nakazali powtórzyć program po dwóch następnych parach. Gordiejewa i Grińkow nie pojechali powtórnie i zostali zdyskwalifikowani[9]. W późniejszym czasie, w filmie dokumentalnym „My Sergei” (1998) Gordiejewa tłumaczyła, że nie rozumieli oni zasad postępowania sędziów w takiej sytuacji i nie byli świadomi konsekwencji takiego incydentu, dlatego nie przerwali programu i byli zbyt zmęczeni, żeby móc wykonać go ponownie. Pomimo braku medalu na mistrzostwach starego kontynentu, para Gordiejewa / Grińkow potwierdziła swoją dominację zdobywając drugi tytuł mistrzów świata w Cincinnati[9].

Sezon olimpijski 1987/1988 rozpoczęli od zwycięstwa w Prize of Moscow News 1987. Następnie zdobyli pierwszy tytuł mistrzów Europy w Pradze. Debiutując Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988 w kanadyjskim Calgary Jekatierina miała 16 lat (17. urodziny w maju), a Siergiej 21. 16 lutego 1988 roku Gordiejewa / Grińkow zostali najmłodszymi mistrzami olimpijskimi pokonując parę sowiecką Wałowa / Wasiljew oraz parę amerykańską Watson / Oppegard[12]. Na mistrzostwach świata 1988 w Budapeszcie zdobyli srebrny medal z powodu upadku.

W 1989 roku zdobyli trzeci tytuł mistrzów świata w Paryżu. W tym samym roku ich prywatne relacje uległy zmianie, a para sportowa została również parą poza lodowiskiem.

W sezonie 1989/1990 byli niepokonani. Wygrali japońskie zawody NHK Trophy, Igrzyska dobrej woli w Seattle oraz dwa tytuły mistrzowskie: czwarty tytuł mistrzów świata i drugi tytuł mistrzów Europy.

Kariera profesjonalna

[edytuj | edytuj kod]

Jesienią 1990 oficjalnie zakończyli karierę amatorską i rozpoczęli występy jako łyżwiarze profesjonalni. Przepisy nie zezwalały występu w zawodach łyżwiarzom jeżdżącym równolegle w rewiach. W latach 1990–1992 brali udział w wielu pokazach m.in. Stars on Ice oraz rywalizowali w mistrzostwach świata profesjonalistów na których zdobyli srebro w 1990 roku i dwa złota w kolejnych dwóch latach. Gdy Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (ISU) wprowadziła możliwość rywalizacji w zawodach łyżwiarzom jeżdżącym w profesjonalnych pokazach Gordiejewa i Grińkow postanowili powrócić w sezonie olimpijskim 1993/1994, a następnie wygrali trzeci tytuł mistrzów świata profesjonalistów 1994.

W sezonie 1994/1995 para występowała w wielu rewiach łyżwiarskich aż do nagłej śmierci Siergieja 20 listopada 1995 roku, gdy para przygotowywała się do pierwszego występu w pokazie Stars on Ice 1995–1996.

Powrót do kariery amatorskiej

[edytuj | edytuj kod]

Sezon olimpijski 1993/1994 był drugim sezonem pary Gordiejewa / Grińkow w którym pozostali niepokonani. Po triumfie w Skate Canada International zostali mistrzami Rosji, a następnie zostali po raz trzeci mistrzami Europy w Kopenhadze.

Przed konkursem olimpijskim byli wymieniani w gronie faworytów do złotego medalu. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994 w norweskim Lillehammer potwierdzili swoją dominację wykonując program krótki Flamenco i program dowolny do Sonaty Księżycowej Ludwiga van Beethovena. 15 lutego 1994 roku zdobyli drugi tytuł mistrzów olimpijskich[13].

Jesienią 2010 roku Gordiejewa wzięła udział w amerykańskim programie telewizyjnym Battle of the Blades. W listopadzie 2010 r. w parze z byłym hokeistą Walerijem Bure wygrali drugą edycję programu[14]. Gordiejewa i Bure są wychowankami tego samego klubu CSKA Moskwa. Bure w trakcie nagrywania programu przyznał, że w latach 80. wspólnie ze swoją drużyną hokejową oglądali treningi Gordiejewej i Grińkowa czekając na treningi hokejowe, które rozpoczynały się po zejściu z lodu łyżwiarzy figurowych. Pomimo tego Gordiejewa i Bure nie mieli szansy poznania się w tamtym czasie i nastąpiło to dopiero w trakcie nagrywania programu ponad 20 lat później.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Z Siergiejem Grińkowem

 ZSRR  Rosja
Zawody 83–84 84–85 85–86 86–87 87–88 88–89 89–90 90–91 91–92 92–93 93–94
Międzynarodowe
Igrzyska olimpijskie 1 1
Mistrzostwa świata 1 1 2 1 1
Mistrzostwa Europy 2 WD 1 1 1
Igrzyska dobrej woli 1
NHK Trophy 1
Prize of Moscow News 4 1
Skate Canada International 1 2 1
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
Mistrzostwa świata juniorów 5 1
Krajowe
Mistrzostwa Rosji 1
Mistrzostwa Związku Radzieckiego 6 2 1
Inne
Mistrzostwa świata profesjonalistów 2 1 1 1

Programy

[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna strona Jekatieriny Gordiejewej wymienia 18 programów pary Gordiejewa / Grińkow[15].

Sezon Program krótki Program dowolny Gala
1994–95


1993–94
  • Flamenco – Pepe Romero
    • Zapateado
    • Farrucas
      choreografia: Marina Zujewa
1992–93
1991–92
1990–91
1989–90
  • Mambo – Perez Prado
    choreografia: Marina Zujewa
1988–89
  • Johann Strauss
    choreografia: Marina Zujewa
  • Johann Strauss
    choreografia: Marina Zujewa
1987–88
1986–87
  • Jazz Medley
    choreografia: Marina Zujewa
1985–86
  • Temptation Rag – Claude Bolling
    choreografia: Marina Zujewa, Stanisław Żuk
  • Caravans
  • Send in the Clowns
    choreografia: Marina Zujewa, Stanisław Żuk
  • Fly, doves, fly – Izaak Dunajewski
    choreografia: Marina Zujewa, Stanisław Żuk

Trenerzy i choreografowie

[edytuj | edytuj kod]

Jekatierina Gordiejewa i Siergiej Grińkow trenowani byli przez:

  • 1981–1983: Włodzimierz Zacharow
  • 1983–1985: Nadieżda Szewałowska
  • 1985–1986: Stanisław Żuk
  • 1986–1990: Stanisław Leonowicz
  • 1993–1994: Włodzimierz Zacharow

Choreografię do ich programów układali[15]:

  • 1985–1986: Stanisław Żuk
  • 1985–1995: Marina Zujewa
  • 1994–1995: Sandra Bezic, Michael Seibert

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Short Biography. godeeva.com. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
  2. a b RESTRICTED: Love of Her Life. People, 1996-10-14. [dostęp 2018-08-16]. (ang.).
  3. a b c Ekaterina Gordeeva [online], Encyclopedia.com [dostęp 2022-02-25].
  4. Lawrence K. Altman: FIGURE SKATING;Russian Skater Died After Heart Attack, Doctor Says. The New York Times, 1995-11-22. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
  5. Lawrence K. Altman: THE DOCTOR'S WORLD;Handling Shock and Frustration In Trying to Save a Great Athlete. The New York Times, 1995-11-28. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
  6. a b c Then & Now: Ekaterina Gordeeva. CNN, 2005-06-22. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
  7. Filmweb: My Sergei (1998) TV. Filmweb. [dostęp 2018-08-15]. (pol.).
  8. Unicourt Report: Ilia Kulik Vs Ekaterina Gordeeva. Unicourt, 2016-02-26. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
  9. a b c d Anatoli Shelukhin: Promising new faces. Gordeeva and Grinkov – Champions Again! (Soviet Life). [w:] gordeeva.com [on-line]. Soviet Life, 1987. [dostęp 2018-08-16]. (ang.).
  10. Yelena Valova and Oleg Vasilyev won the..., Los Angeles Times, 29 stycznia 1986 [dostęp 2022-02-25] (ang.).
  11. Figure Skating: Two Soviet Teen-Agers Win Pairs, Los Angeles Times, 19 marca 1986 [dostęp 2022-02-25] (ang.).
  12. E.M. Swift: A magical twosome. Sports Illustrated, 1988-02-29. [dostęp 2018-08-16]. (ang.).
  13. Randy Harvey: Russian Pairs Are Two Good : Figure skating: Gold medalists in 1988, Ekaterina Gordeeva and Sergei Grinkov, win again, with '92 winners second.. Los Angeles Times, 1994-02-16. [dostęp 2018-08-16]. (ang.).
  14. Etan Vlessing: 'Battle of the Blades' Ends With Shattered Trophy. Hollywood Reporter, 2011-11-23. [dostęp 2018-08-15]. (ang.).
  15. a b Programs. godeeva.com. [dostęp 2018-08-16]. (ang.).
  16. World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jekatierina Gordiejewa, E.M. Swift: Mój Siergiej: Opowieść o miłości. 1998.