Przejdź do zawartości

Carlos Reutemann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carlos Reutemann
Ilustracja
Carlos Reutemann (1981)
Imię i nazwisko

Carlos Alberto Reutemann

Państwo

 Argentyna

Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1942
Santa Fe

Data i miejsce śmierci

7 lipca 2021
Santa Fe

Sukcesy

1975: brąz Formuła 1
1978: brąz Formuła 1
1980: brąz Formuła 1
1981: srebro Formuła 1

Carlos Alberto Reutemann (ur. 12 kwietnia 1942 w Santa Fe, zm. 7 lipca 2021 tamże) – argentyński kierowca Formuły 1 i polityk. Jako jeden z trzech kierowców w historii zdobył pole position w swoim debiucie (w Grand Prix Argentyny jako kierowca zespołu Brabham).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera kierowcy Formuły 1

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy wyścig wygrał w sezonie 1974 w samochodzie Brabham BT44. W 1976 roku został zatrudniony przez Ferrari. Podczas 2 lat pobytu w tym zespole zwyciężył w 5 wyścigach i zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 1978. W kolejnym sezonie reprezentował barwy zespołu Lotus. Rok 1980 spędził w barwach Williamsa, zwyciężając w Grand Prix Monako i zdobywając ponownie 3. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 1981 był liderem klasyfikacji przez pierwszą część sezonu, ostatecznie przegrywając tytuł z Nelsonem Piquetem, który zajął piąte miejsce w ostatnim wyścigu sezonu podczas gdy Reutemann nie zdobył punktów. Po Grand Prix RPA w 1982 roku odszedł ze sportu i zajął się polityką.

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Po odejściu z Formuły 1, Carlos Reutemann wystartował z ramienia Partii Justycjalistycznej na urząd senatora prowincji Santa Fe w 1991 roku i uzyskał mandat senatorski. Swoją funkcję pełnił do 1995 roku. Ponownie wystartował w 1999 roku podczas wielkiego kryzysu ekonomicznego w Argentynie i został jednym z najbardziej znanych argentyńskich polityków. Mimo to był oskarżany przez przeciwników politycznych o liczne morderstwa dokonane przez lokalną policję (chodziło głównie o zabójstwo Pocho Lepratti podczas zamieszek). W grudniu 2001 roku, Carlos Reutemann odrzucił możliwość kandydowania na urząd prezydenta kraju. W 2003 roku został ponownie senatorem z ramienia bloku Front na rzecz Zwycięstwa. W 2005 roku jego partia poniosła klęskę na rzecz Partii Socjalistycznej a on sam zrezygnował z ubiegania się o posadę gubernatora prowincji Santa Fe.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1972 Argentyna Monako Belgia Francja Wielka Brytania Austria Włochy Kanada Stany Zjednoczone 3 16
Motor Racing Developments Brabham BT34 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 7 NU
Brabham BT37 13 12 8 NU NU NU 4 NU
1973 Argentyna Brazylia Belgia Monako Szwecja Francja Wielka Brytania Holandia Austria Włochy Kanada Stany Zjednoczone 16 7
Motor Racing Developments Brabham BT37 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 NU 11 7
Brabham BT42 NU NU NU 4 3 6 NU NU 4 6 8 3
1974 Argentyna Brazylia Belgia Monako Szwecja Holandia Francja Wielka Brytania Austria Włochy Kanada Stany Zjednoczone 32 6
Motor Racing Developments Brabham BT44 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 7 7 1 NU NU NU NU 12 NU 6 3 1 NU 9 1
1975 Argentyna Brazylia Monako Belgia Szwecja Holandia Francja Wielka Brytania Austria Włochy Stany Zjednoczone 37 3
Martini Racing Brabham BT44B Ford Cosworth DFV 3.0 V8 3 8 2 3 9 3 2 4 14 NU 1 14 4 NU
1976 Brazylia Stany Zjednoczone Belgia Monako Szwecja Francja Wielka Brytania Austria Holandia Włochy Stany Zjednoczone Kanada Japonia 3 16
Martini Racing Brabham BT45 Alfa Romeo 115-12 3.0 3.0 F12 12 NU NU 4 NU NU NU 11 NU NU NU NU
Scuderia Ferrari Ferrari 312T2 Ferrari 015 3.0 F12 9
1977 Argentyna Brazylia Stany Zjednoczone Hiszpania Monako Belgia Szwecja Francja Wielka Brytania Austria Holandia Włochy Stany Zjednoczone Kanada Japonia 42 4
Scuderia Ferrari Ferrari 312T2 Ferrari 015 3.0 F12 3 1 8 NU 2 3 NU 3 6 15 4 4 6 NU 6 NU 2
1978 Argentyna Brazylia Stany Zjednoczone Monako Belgia Hiszpania Szwecja Francja Wielka Brytania Austria Holandia Włochy Stany Zjednoczone Kanada 48 3
Scuderia Ferrari Ferrari 312T2 Ferrari 015 3.0 F12 7 1
Ferrari 312T3 NU 1 8 3 NU 10 18 1 NU DK 7 3 1 3
1979 Argentyna Brazylia Stany Zjednoczone Hiszpania Belgia Monako Francja Wielka Brytania Austria Holandia Włochy Stany Zjednoczone Kanada 20 (25) 7
Martini Racing Team Lotus Lotus 79 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 2 3 5 NU 2 4 3 13 8 NU NU NU 7 NU NU
1980 Argentyna Brazylia Stany Zjednoczone Belgia Monako Francja Wielka Brytania Austria Holandia Włochy Kanada Stany Zjednoczone 42 (49) 3
Albilad Williams Racing Team Williams FW07B Ford Cosworth DFV 3.0 V8 NU NU 5 NU 3 1 6 3 2 3 4 3 2 2
1981 Stany Zjednoczone Brazylia Argentyna San Marino Belgia Monako Hiszpania Francja Wielka Brytania Austria Holandia Włochy Kanada Stany Zjednoczone 49 2
Albilad Williams Racing Team Williams FW07C Ford Cosworth DFV 3.0 V8 2 1 2 3 1 NU
TAG Williams Team 4 10 2 NU 5 NU 3 10 8
1982 Brazylia Stany Zjednoczone San Marino Belgia Monako Stany Zjednoczone Kanada Holandia Wielka Brytania Francja Austria Szwajcaria Włochy Stany Zjednoczone 6 15
TAG Williams Team Williams FW07C Ford Cosworth DFV 3.0 V8 2 NU

24h Le Mans

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Partnerzy Samochód Klasa Okrążenia Poz. Klasa
Poz.
1973 Włochy SpA Ferrari SEFAC Nowa Zelandia Tim Schenken Ferrari 312PB S
3.0
132 NU NU

Rajdowe Mistrzostwa Świata

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Samochód Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1980 Monako Szwecja Portugalia Kenia Grecja Argentyna Finlandia Nowa Zelandia Włochy Francja Wielka Brytania Wybrzeże Kości Słoniowej 12 21
Fiat Italia Fiat 131 Abarth 3
1985 Monako Szwecja Portugalia Kenia Francja Grecja Nowa Zelandia Argentyna Finlandia Włochy Wybrzeże Kości Słoniowej Wielka Brytania 12 18
Peugeot Sport Talbot Peugeot 205 Turbo 16 3