Kordoba[3] lub Kordowa[4] (hiszp. Córdoba) – miasto w południowej Hiszpanii, nad rzeką Gwadalkiwir, stolica prowincji Kordoba, w regionie Andaluzja. Ośrodek przemysłowy, naukowy oraz turystyczny o znaczeniu światowym.

Kordoba
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Andaluzja

Alkad

José María Bellido Roche[1]

Powierzchnia

1254,91 km²

Wysokość

120 m n.p.m.

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


319 515[2]
254,6 os./km²

Kod pocztowy

14000–14999

Tablice rejestracyjne

CO

Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kordoba”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Kordoba”
Położenie na mapie Andaluzji
Mapa konturowa Andaluzji, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kordoba”
Ziemia37°53′N 4°46′W/37,883333 -4,766667
Strona internetowa
Historyczne centrum Kordoby[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Widok na starożytny most i Mezquitę
Państwo

 Hiszpania

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II, III, IV

Numer ref.

313

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1984
na 8. sesji

Dokonane zmiany

1994

Wnętrze Mezquity
Fasada Mezquity
Mury obronne Kordoby

W mieście znajduje się stacja kolejowa Córdoba.

Historia

edytuj
  • Pierwotnie osada iberyjska.
  • W III w. p.n.e. pod panowaniem kartagińskim.
  • Od ok. 200 r. p.n.e. kolonia rzymska, stolica prowincji Hispania Ulterior.
  • Za czasów Oktawiana Augusta jako Corduba była stolicą prowincji Betyka. Urodzili się tutaj wielcy rzymscy poeci i filozofowie – Lukan, Seneka Starszy i Młodszy.
  • Od 544 r. n.e. pod panowaniem Bizancjum.
  • W 572 r. zdobyta przez Wizygotów, siedziba biskupstwa.
  • W 711 r. zdobyta przez Arabów.
  • Od 719 r. siedziba arabskich gubernatorów.
  • Od 756 r. stolica niezależnego emiratu utworzonego przez Abd ar-Rahmana I, ostatniego potomka Omajjadów, który uciekł w czasie przewrotu z Bagdadu. Za jego panowania i jego następców z dynastii Omajjadów rozpoczął się okres intensywnego budownictwa i wielkiego rozkwitu miasta.
  • W 929 r. Abd ar-Rahman III ogłosił Al-Andalus (mauretańską Hiszpanię) osobnym kalifatem, niezależnym od Bagdadu (Kalifat Kordoby). Za jego czasów Kordoba była największym miastem w basenie Morza Śródziemnego, ważnym ośrodkiem nauki, kultury i sztuki. Miasto liczyło od 150 tyś. do 450 tyś. mieszkańców, miało ponad 300 meczetów, 300 publicznych łaźni, 50 szpitali, 20 publicznych bibliotek, 80 szkół i 17 wyższych uczelni. Biblioteka Al-Hakama posiadała ok. 400 000 tomów. Okres ten charakteryzowało pokojowe współistnienie i wzajemna tolerancja trzech cywilizacji – islamu, chrześcijaństwa i judaizmu.
  • Czas świetności Kordoby trwał do śmierci Al-Mansura w 1002 r., później nastąpił okres walk o władzę i powolny upadek metropolii a w 1031 r. rozpad kalifatu Kordoby. Kordoba została stolicą jednego z 30 niewielkich państw zwanych taifas, z których największymi były Sewilla i Saragossa.
  • W XII w. władza przypadła dogmatycznym Almohadom, czasy tolerancji zakończyły się. Rozpoczęły się prześladowania, których ofiarą padli dwaj wielcy synowie Kordoby: Awerroes (11261198), arabski filozof i komentator dzieł Arystotelesa oraz Majmonides (11351204), żydowski teolog i filozof.
  • W 1236 r. miasto zajęli chrześcijanie pod wodzą Ferdynanda III Kastylijskiego. Kordoba awansowała do rangi ośrodka handlu suknem i jedwabiem; jednak po okresie rozwoju gospodarczego, od końca XVI w. nastąpił zastój. Spowodowały go: wypędzenie ludności arabskiej i żydowskiej, epidemie i powstania.
  • W 1808 r. zdobyta przez Francuzów w okresie wojen napoleońskich.
  • Podczas hiszpańskiej wojny domowej 19361939 opanowana przez siły frankistowskie.
  • Uprzemysłowienie miasta od lat pięćdziesiątych XX w.

Zabytki

edytuj
  • Alkazar – zespół fortyfikacji z czasów panowania Umajjadów. Przebudowany przez Alfonsa XI w latach 13271328, a później wzbogacony o ogrody i łaźnie. Siedziba Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda Aragońskiego i sądu inkwizycyjnego w czasie wojny z Grenadą. Są tam piękne ogrody z sadzawkami i fontannami oraz rzymskie mozaiki i sarkofag z III w.
  • Mezquita – przebudowany na katedrę meczet, jedno z najwspanialszych dzieł architektury islamu. Zajmuje teren o wymiarach 179x128 metrów otoczony murem z wieżą-dzwonnicą (dawnym minaretem, na którym wzorowano się w krajach islamskich). Budowany od 785 do końca X wieku na fundamentach świątyni rzymskiej i na murach istniejącej wówczas bazyliki Wizygotów. Po zdobyciu Kordoby przez chrześcijan, na środku sali modłów meczetu zbudowano w XVI wieku katedrę. Kiedy w 1526 r. przybył tutaj cesarz Karol V, był wstrząśnięty tym widokiem i podobno powiedział: „zniszczyliście coś, co było jedyne w swoim rodzaju i postawiliście coś, co można zobaczyć wszędzie”. Wnętrze o wysokości 11,50 metrów, z 850 kolumnami połączonymi podkowiastymi łukami robi wrażenie labiryntu.
  • Pałace z XV i XVI w.: Casa de los Villalones, Casa del Indiano, Palacio de los Paez de Castillejo, Palacio Museo de Viana.
  • Kościół Santa Marina – najstarszy zachowany kościół w Kordobie, którego budowa została rozpoczęta w 1236 roku, przebudowany w XVIII wieku. Na zewnątrz surowa, masywna budowla z rozetą na frontowej ścianie. Wewnątrz XV wieczna kaplica Capilla de los Orozcos z wystrojem w stylu mudejar.
  • Kościół Iglesia del CarmenXVI-wieczny budynek wchodzący w skład klasztoru Karmelitanek bosych. W kościele znajduje się jedno z najważniejszych dzieł Juana de Valdésa Lealaretabulum z 12 obrazami poświęconymi biblijnemu prorokowi Eliaszowi.
  • Inne kościoły: La Compañia z XVI w., Trinidad z XVII w., szpital de Agudsos z XVIII w. z gotycką kaplicą, Santa María de la Asunción z XVIII w. – arcydzieło hiszpańskiego baroku.
  • Synagoga z XIV w.
  • Medina Azahara – w pobliżu Kordoby (8 km) pozostałości pałacu Omajjadów. W latach 936-76 wznoszono potężne miasto-pałac na obszarze o wymiarach 750x1500 metrów, którego budowa pochłonęła olbrzymie sumy. Władca Abd-ar-Rahman III polecił sprowadzić ponad 4300 kolumn, w tym 140 z Konstantynopola. Jego świetność trwała krótko, na początku XI w. oddziały Berberów zamieniły pałac w rumowisko, służące później za kamieniołom.
  • Puente Romano – 16 łukowy most nad Gwadalkiwirem, zbudowany za czasów Augusta, wielokrotnie przebudowywany.
  • Torre de la Calahorra – na resztkach arabskiej budowli Alfons XI w XIV w. wzniósł twierdzę, później umacnianą.

Klimat

edytuj
Średnia temperatura i opady dla Kordoby
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru Roczna
Średnie temperatury w dzień [°C] 14.9 17.4 21.3 22.8 27.4 32.8 36.9 36.5 31.6 25.1 19.1 15.3 25,1
Średnie dobowe temperatury [°C] 9.3 11.1 14.4 16.0 20.0 24.7 28.0 28.0 24.2 19.1 13.5 10.4 18,2
Średnie temperatury w nocy [°C] 3.6 4.9 7.4 9.3 12.6 16.5 19.0 19.4 16.9 13.0 7.8 5.5 11,4
Opady [mm] 66 55 49 55 40 13 2 5 35 86 80 111 605
Średnia liczba dni z opadami 7.2 6.1 4.9 6.7 4.9 1.4 0.4 0.6 3.2 6.9 5.9 8.1 56,6
Wilgotność [%] 76 71 64 60 55 48 41 43 52 66 73 79 60
Średnie usłonecznienie [h] 174 186 218 235 288 323 363 336 248 204 180 148 2905
Źródło: Agencia Estatal de Meteorología[5] (liczba dni z opadami dla wartości 1 mm, wysokość 90 m n.p.m., 1981-2010)

Demografia

edytuj

 

Znani ludzie związani z Kordobą

edytuj

Miasta partnerskie

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ayuntamiento de Córdoba - El Alcalde. cordoba.es. [dostęp 2020-06-26]. (hiszp.).
  2. SIMA - Córdoba (Córdoba) | Instituto de Estadística y Cartografía de Andalucía [online], www.juntadeandalucia.es [dostęp 2023-11-27].
  3. Zalecana polska nazwa.
  4. Nazwa wariantowa.
  5. Valores climatológicos normales. Córdoba Aeropuerto – Agencia Estatal de Meteorología.

Bibliografia

edytuj
  • Brigitte Hintzen-Bohlen: Sztuka i Architektura - Andaluzja. Warszawa: Wydawnictwo Philip Wilson, 2008, s. 408-459. ISBN 978-3-8331-5106-4.

Linki zewnętrzne

edytuj