Hopp til innhald

Dental

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Skisse av luftstraumen når ein uttaler ein dental konsonant.

Dental (av latin for ‘tann’) i fonetikk er ein konsonant ein uttaler med tunga mot overtennene, som /t/, /d/, /n/ og /l/. Ein kan laga dentale språklydar ved hjelp av tungespissen eller tungebladet, som ein held mot eller nær fortennene i overkjeven.[1]

Dei dentale konsonantene som identifiserte av Det internasjonale fonetiske alfabetet (IPA) er:

IPA Skildring Døme
Språk Ortografi IPA Tyding
dental nasal spansk onda [od̪a] bølge
ustemd dental plosiv spansk toro [oɾo] okse
stemd dental plosiv spansk donde [on̪e] hvor
ustemd dental sibilant frikativ polsk kosa [koa] ljå
stemd dental sibilant frikativ polsk koza [koa] geit
θ ustemd dental nonsibilant frikativ engelsk thing [θɪŋ] ting
ð stemd dental nonsibilant frikativ engelsk this [ðɪs] dette
ð̞ dental approksimant spansk codo [koð̞o] albue
ɫ̪ dental lateral approksimant albansk halla [haɫ̪a] armhule
ɾ̪ dental flapp
dental trill marshallesisk Ebadon [ebɑon̪] Ebadon
t̪ʼ dental ejektiv
ɗ̪ stemd dental implosiv
ǀ dentalt klikk xhosa ukúcola [uk’úkǀola] å finmale
  1. «dental – språkvitenskap». Store norske leksikon (på norsk bokmål). 23. oktober 2019.