wich

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ˈwɪx/ (Etsbergs)

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van Oudlimburgs Wich.

Zelfstandig naamwoord

wich o

1. (Hooglimburgs) (zeldzaam) gewicht

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	wich	-	wichske	-	wichter	-	wichskes	-
genitief	wichs	-	wichskes	-	wichter	-	wichskes	-
locatief	wichtes	-	wichteske	-	wichtese	-	wichteskes	-
datief	wichte	-	wichske	-	wichter	-	wichskes	-
accusatief	wich	-	wichske	-	wichter	-	wichskes	-

Uitspraak

• IPA: /ˈʍɪx/ (Etsbergs)

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van Oudlimburgs Chwich.

Zelfstandig naamwoord

wich o

1. (Hooglimburgs) kind, wicht
2. (Hooglimburgs) (verouderd) wezen

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	wich	-	wichske	-	wichter	-	wichskes	-
genitief	wichs	-	wichskes	-	wichter	-	wichskes	-
locatief	wichtes	-	wichteske	-	wichtese	-	wichteskes	-
datief	wichte	-	wichske	-	wichter	-	wichskes	-
accusatief	wich	-	wichske	-	wichter	-	wichskes	-