karnen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van karnen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		karnen			te karnen
	toekomend		zullen karnen			te zullen karnen
voltooid	tegenwoordig		hebben gekarnd			te hebben gekarnd
	toekomend		gekarnd zullen hebben			gekarnd te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	karnend		gekarnd			ev. karn	mv. verouderd karnt	karne
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	karn	karnt	karnt	karnt	karnt	karnen	karnen	karnen
verleden (o.v.t.)	karnde	karnde	karnde	karnde	karnde	karnden	karnden	karnden
toekomend (o.t.t.t.)	zal karnen	zult/zal karnen	zult/zal karnen	zult karnen	zal karnen	zullen karnen	zullen karnen	zullen karnen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou karnen	zou karnen	zou(dt) karnen	zoudt karnen	zou karnen	zouden karnen	zouden karnen	zouden karnen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gekarnd	hebt gekarnd	hebt/heeft gekarnd	hebt gekarnd	heeft gekarnd	hebben gekarnd	hebben gekarnd	hebben gekarnd
verleden (v.v.t.)	had gekarnd	had gekarnd	had gekarnd	hadt gekarnd	had gekarnd	hadden gekarnd	hadden gekarnd	hadden gekarnd
toekomend (v.t.t.t.)	zal gekarnd hebben	zal/zult gekarnd hebben	zult/zal gekarnd hebben	zult gekarnd hebben	zal gekarnd hebben	zullen gekarnd hebben	zullen gekarnd hebben	zullen gekarnd hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gekarnd hebben	zou gekarnd hebben	zou/zoudt gekarnd hebben	zoudt gekarnd hebben	zou gekarnd hebben	zouden gekarnd hebben	zouden gekarnd hebben	zouden gekarnd hebben
onpersoonlijke lijdende vorm gekarnd worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt gekarnd				er is gekarnd
verleden	er werd gekarnd				er was gekarnd
toekomend	er zal gekarnd worden				er zal gekarnd zijn
voorwaardelijk	er zou gekarnd worden				er zou gekarnd zijn