bevissen/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van bevissen
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		bevissen			te bevissen
	toekomend		zullen bevissen			te zullen bevissen
voltooid	tegenwoordig		hebben bevist			te hebben bevist
	toekomend		bevist zullen hebben			bevist te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	bevissend		bevist			ev. bevis	mv. verouderd bevist	bevisse
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	bevis	bevist	bevist	bevist	bevist	bevissen	bevissen	bevissen
verleden (o.v.t.)	beviste	beviste	beviste	beviste	beviste	bevisten	bevisten	bevisten
toekomend (o.t.t.t.)	zal bevissen	zult/zal bevissen	zult/zal bevissen	zult bevissen	zal bevissen	zullen bevissen	zullen bevissen	zullen bevissen
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou bevissen	zou bevissen	zou(dt) bevissen	zoudt bevissen	zou bevissen	zouden bevissen	zouden bevissen	zouden bevissen
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb bevist	hebt bevist	hebt/heeft bevist	hebt bevist	heeft bevist	hebben bevist	hebben bevist	hebben bevist
verleden (v.v.t.)	had bevist	had bevist	had bevist	hadt bevist	had bevist	hadden bevist	hadden bevist	hadden bevist
toekomend (v.t.t.t.)	zal bevist hebben	zal/zult bevist hebben	zult/zal bevist hebben	zult bevist hebben	zal bevist hebben	zullen bevist hebben	zullen bevist hebben	zullen bevist hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou bevist hebben	zou bevist hebben	zou/zoudt bevist hebben	zoudt bevist hebben	zou bevist hebben	zouden bevist hebben	zouden bevist hebben	zouden bevist hebben
onpersoonlijke lijdende vorm bevist worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt bevist				er is bevist
verleden	er werd bevist				er was bevist
toekomend	er zal bevist worden				er zal bevist zijn
voorwaardelijk	er zou bevist worden				er zou bevist zijn
lijdende vorm bevist worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		bevist worden			bevist te worden
	toekomend		bevist zullen worden			bevist te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		bevist zijn			bevist te zijn
	toekomend		bevist zullen zijn			bevist te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word bevist	wordt bevist	wordt bevist	wordt bevist	wordt bevist	worden bevist	worden bevist	worden bevist
verleden (o.v.t.)	werd bevist	werd bevist	werd bevist	werdt bevist	werd bevist	werden bevist	werden bevist	werden bevist
toekomend (o.t.t.t.)	zal bevist worden	zult bevist worden	zult bevist worden	zult bevist worden	zal bevist worden	zullen bevist worden	zullen bevist worden	zullen bevist worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou bevist worden	zou bevist worden	zou/zoudt bevist worden	zoudt bevist worden	zou bevist worden	zouden bevist worden	zouden bevist worden	zouden bevist worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben bevist	bent bevist	bent/is bevist	zijt bevist	is bevist	zijn bevist	zijn bevist	zijn bevist
verleden (v.v.t.)	was bevist	was bevist	was bevist	waart bevist	was bevist	waren bevist	waren bevist	waren bevist
toekomend (v.t.t.t.)	zal bevist zijn	zult bevist zijn	zult bevist zijn	zult bevist zijn	zal bevist zijn	zullen bevist zijn	zullen bevist zijn	zullen bevist zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou bevist zijn	zou bevist zijn	zou/zoudt bevist zijn	zoudt bevist zijn	zou bevist zijn	zouden bevist zijn	zouden bevist zijn	zouden bevist zijn