ruïne

[1] ruïne

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ruïne    (hulp, bestand)
• IPA: /ryˈinə/

Woordafbreking

• ru·i·ne

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bouwval’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ruïne	ruïnes ruïnen
verkleinwoord	ruïnetje	ruïnetjes

Zelfstandig naamwoord

de ruïne v

1. een zeer vervallen gebouw

   • Deze ruïne is alles wat er van van het vroegere kasteel rest. 

Afgeleide begrippen

• ruïneren, ruïnering, ruïneus

Vertalingen

    1. een zeer vervallen gebouw   

Arabisch: خراب (ar) m Chinees: 毀滅 (zh), 毁灭 (zh) Deens: ruin (da) Duits: Ruine (de) v Engels: ruin (en) Estisch: vare (et) Fins: raunio (fi) Frans: ruine (fr) v Hebreeuws: אבדנא (he) Italiaans: diruto (it) m, rovina (it) v

Japans: 破壊 (ja) Koerdisch: Sorani: شوێنه‌وار (ku) Koreaans: 붕괴 (ko) Portugees: ruína (pt) v Russisch: руина (ru) v, развалина (ru) v Servisch: ruševina (sr) v, podor (sr) m, podorina (sr) v Spaans: ruina (es) v Tsjechisch: zřícenina (cs) v Zweeds: ruin (sv)

Gangbaarheid

• Het woord ruïne staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruïne" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.