Zilvercyanaat
Zilvercyanaat | ||||
---|---|---|---|---|
Algemeen | ||||
Molecuulformule | AgOCN | |||
IUPAC-naam | zilvercyanaat | |||
Molmassa | 149,885 g/mol | |||
InChI | 1S/CHNO.Ag/c2-1-3;/h3H;/q;+1/p-1
| |||
CAS-nummer | 3315-16-0 | |||
PubChem | 76827 | |||
Wikidata | Q1429870 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H302 - H312 - H332 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P280 | |||
VN-nummer | 3260 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | beige-grijs | |||
Dichtheid | 4 g/cm³ | |||
Onoplosbaar in | water | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | monoklien | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Zilvercyanaat is een zout van zilver en het cyanaat-anion, en heeft als brutoformule AgOCN. De stof komt voor als een beige tot grijs kristallijn poeder, dat zo goed als onoplosbaar is in water.
Synthese
[bewerken | brontekst bewerken]Zilvercyanaat kan bereid worden door de metathesereactie tussen kaliumcyanaat en zilvernitraat:
Een alternatieve bereidingsmethode is de reactie tussen zilvernitraat en ureum:
Eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Zilvercyanaat kristalliseert uit in een monoklien kristalsysteem. Het behoort tot de ruimtegroep P21/m en de parameters van de eenheidscel bedragen:[1]
- a = 547,3 pm
- b = 637,2 pm
- c = 341,6 pm
- β = 91°
Zilvercyanaat kent een explosief isomeer, zilverfulminaat. Aan de hand van beide verbindingen ontdekten Justus von Liebig en Friedrich Wöhler aan het begin van de 19e eeuw het concept isomerie.
Reacties
[bewerken | brontekst bewerken]Zilvercyanaat reageert in waterig midden met salpeterzuur tot zilvernitraat, koolstofdioxide en ammoniumnitraat:
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (en) D. Britton & J.D. Dunitz (1965) – The crystal structure of silver cyanate, Acta Cryst., 18, pp. 424-428