Naar inhoud springen

Zearalenon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zearalenon
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van zearalenon
Structuurformule van zearalenon
Algemeen
Molecuulformule C18H22O5
IUPAC-naam (4S,12E)-15,17-dihydroxy-4-methyl-3-oxabicyclo [12.4.0]octadeca-12,15,17,19-tetraeen-2,8-dion
Andere namen Zenone, Mycotoxine F2, ZEA
Molmassa 318,36428 g/mol
SMILES
C[C@H]1CCCC(=O)CCC\C=C\C2=C(C=C(C=C2C(=O)O1)O)O
InChI
1S/C18H22O5/c1-12-6-5-9-14(19)8-4-2-3-7-13-10-15(20)11-16(21)17(13)18(22)23-12/h3,7,10-12,20-21H,2,4-6,8-9H2,1H3/b7-3+/t12-/m0/s1
CAS-nummer 17924-92-4
EG-nummer 241-864-0
PubChem 5281576
Wikidata Q169326
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H314 - H361
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338 - P310
Carcinogeen mogelijk
Opslag In gesloten container opslagen, bij kamertemperatuur, afschermen van licht.
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Smeltpunt 164-165 °C
Goed oplosbaar in ethanol, DMSO
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zearalenon (ZEN) is een macrocyclisch mycotoxine geproduceerd door schimmels van het geslacht Fusarium. Deze schimmels komen voor in granen, zoals maïs en gerst. Zearalenon is licht toxisch en mogelijk carcinogeen. Het bezit oestrogene eigenschappen en is actief als nephormoon. De zuivere stof komt voor als een wit kristallijn poeder, dat commercieel verkrijgbaar is.

Zearalenon is een hormonale lokvogel, een hormoonontontregelaar, die oestrogenen “nabootst” en reproductieproblemen kan veroorzaken bij dieren die gevoederd worden met Fusarium (gaande tot onvruchtbaarheid en spontane abortus, vooral bij varkens).[1]

De structuur van zearalenon is vergelijkbaar met die van oestrogenen en α-zearalenol verbindingen met een nog grotere affiniteit aan oestrogeenreceptoren, terwijl de affiniteit van β-zearalenol lager is dan die van zowel de oorspronkelijke verbinding als de bindingsaffiniteit van α-Zel. Dit identificeert ZEN en zijn metabolieten als xeno-oestrogenen. De blootstelling van mens en vee aan ZEN via het dieet levert gezondheidsproblemen op vanwege het ontstaan van verschillende seksuele stoornissen en veranderingen in de ontwikkeling van het seksuele apparaat. Er zijn betrouwbare casusrapporten van vroege puberteit bij meisjes die chronisch zijn blootgesteld aan ZEN in verschillende delen van de wereld. Bij muizen was de consumptie van ZEN gekoppeld aan een afname van krachtige sperma- en eicellen, een toename van dubbelstrengige breuken in het DNA en activering van DNA-reparatiemechanismen, gevolgd door problemen met de embryonale ontwikkeling die de levensvatbaarheid van nakomelingen verminderden.

Het Wetenschappelijk Comité voor Menselijke Voeding (CSAH) heeft een aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) vastgesteld van 0,2 μg·/ kgbw.

Zearalenon kan ook door de menselijke huid dringen.[2]