Naar inhoud springen

Wimbledon 2016

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wimbledon Championships 2016
Centre Court
Officiële naam The Championships
Editie 2016 (130e editie)
Stad, land WimbledonVerenigd Koninkrijk
Locatie All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 27 juni - 10 juli
Auspiciën ITF
Categorie grandslamtoernooi
Prijzengeld £ 28.100.000[1]
Deelnemers 128S, 64D, 48X, 128QM, 96QV
Ondergrond gras, buiten
Website http://www.wimbledon.com/
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray
Vrouwenenkel Vlag van Verenigde Staten Serena Williams
Mannendubbel Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Vrouwendubbel Vlag van Verenigde Staten Serena Williams
Vlag van Verenigde Staten Venus Williams
Gemengd dubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Heather Watson
Vlag van Finland Henri Kontinen
Vorige: 2015     Volgende: 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 130e editie van de Wimbledon Championships werd gespeeld van maandag 27 juni tot en met zondag 10 juli 2016. Voor de vrouwen was dit de 123e editie van het graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

De Brit Andy Murray wist voor de tweede maal in zijn carrière de titel op Wimbledon te pakken. Bij de vrouwen presteerde Serena Williams (Verenigde Staten) dit voor de zevende maal. In het mannendubbelspel was het Franse duo Pierre-Hugues Herbert en Nicolas Mahut het sterkste. Bij de vrouwen waren dit de Amerikaanse zussen Venus en Serena Williams, zij wonnen het dubbelspel voor de vijfde maal. In het gemengd dubbelspel ging de titel naar de Britse Heather Watson en Fin Henri Kontinen.

Titelverdedigers bij het mannen- en vrouwenenkelspel waren de Serviër Novak Đoković en de Amerikaanse Serena Williams. Het mannendubbelspel in 2015 werd gewonnen door de Nederlander Jean-Julien Rojer en de Roemeen Horia Tecău. Bij de vrouwen waren Martina Hingis (Zwitserland) en Sania Mirza (India) titelverdedigsters. De titel in het gemengd dubbelspel werd verdedigd door de Zwitserse Martina Hingis en Leander Paes uit India.

Het toernooi van 2016 trok 493.928 toeschouwers.[2]

Toernooikalender

[bewerken | brontekst bewerken]

Volgens traditie werd tijdens 'Wimbledon' niet gespeeld op de middelste zondag, mits het weer dit toe laat. Echter door de vele regenbuien in de eerste week van het toernooi besloot de organisatie om wel te spelen op 'middle sunday'. Dit werd pas de vierde keer in de geschiedenis dat deze maatregel nodig was. De laatste keer was in 2004.[3]

juni 2016 juli 2016
maa 27 din 28 woe 29 don 30 vrij 1 zat 2 zon 3 maa 4 din 5 woe 6 don 7 vrij 8 zat 9 zon 10
mannenenkelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde m
i
d
d
l
e

s
u
n
d
a
y
4e ronde kwart­finale halve finale finale
vrouwenenkelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde 4e ronde kwart­finale halve finale finale
mannendubbelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale
vrouwendubbelspel 1e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale
gemengd dubbelspel 1e ronde 1e ronde 2e ronde 3e ronde kwart­finale halve finale finale
Winnaar bij de mannen, Andy Murray
Winnares bij de vrouwen, Serena Williams
Zie Wimbledon 2016 (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Titelverdediger was Serviër Novak Đoković. Hij werd echter al in de derde ronde uitgeschakeld door de als zesentwintigste geplaatste Sam Querrey (Verenigde Staten van Amerika). Nummer vier van de wereld, de Spanjaard Rafael Nadal, moest verstek laten gaan in verband met een polsblessure. Ook de hooggeplaatste Zwitser Stanislas Wawrinka verloor al vroeg in het toernooi. In de tweede ronde was Juan Martín del Potro (Argentinië) te sterk voor Wawrinka.

De vroege uitschakeling van zowel Wawrinka als Đoković maakte de weg vrij voor Andy Murray en Roger Federer, respectievelijk de nummer twee en drie van de plaatsingslijst. Federer leek hard op weg naar zijn achtentwintigste grandslamfinale, echter verloor de Zwitser in de halve finale van de Canadees Milos Raonic in vijf sets met 6-3, 6-7, 4-6, 7-5 en 6-3. In tegenstelling tot Federer wist Andy Murray wel door te stromen tot de finale. In de halve finale was de Schot met 6-3, 6-3 en 6-3 te sterk voor Tomáš Berdych uit Tsjechië.

In de finale was thuisspelende Andy Murray in drie sets te sterk voor de Canadees Milos Raonic. Raonic verloor de eerste set nadat hij werd gebroken bij een drie-drie stand. In de tweede en derde set werden er vervolgens geen breakpoints meer verzilverd en zodoende viel de beslissing in tiebreaks. In beide sets trok Andy Murray aan het langste eind en wist hij met 6-4, 7-6 en 7-6 voor de tweede maal Wimbledon te winnen.

Er deden twee Nederlanders mee aan het mannenenkelspel. Igor Sijsling bereikte het hoofdtoernooi na drie overwinningen in het kwalificatietoernooi. In de eerste ronde verloor Sijsling echter in drie sets van de Tsjech Jiří Veselý. Robin Haase werd op basis van zijn ranking direct tot het hoofdtoernooi toegelaten. Hij won in de eerste ronde na vijf sets van Diego Schwartzman (Argentinië). In de tweede ronde moest Haase na vier sets zijn meerde erkennen aan de als zevenentwintigste geplaatste Amerikaan Jack Sock.

Namens België deed slechts één man mee aan het enkelspel. David Goffin werd als elfde ingeschaald voor het hoofdtoernooi. In de eerste ronde won Goffin in drie sets van de Brit Alexander Ward. Ook in de tweede ronde verloor Goffin geen set, er werd gewonnen van de Franse kwalificatiespeler Édouard Roger-Vasselin. Tegen de Oezbeek Denis Istomin verloor Goffin voor het eerst een set, de wedstrijd werd echter met vier sets gewonnen. In de vierde ronde verloor Goffin na een voorsprong van twee sets van de als zesde geplaatste Canadees Milos Raonic.

Zie Wimbledon 2016 (vrouwen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Titelverdedigster was Serena Williams uit de Verenigde Staten. De nummer twee van de plaatsingslijst, de Spaanse Garbiñe Muguruza, verloor al vroeg in het toernooi. In de tweede ronde werd Muguruza verslagen door de Slowaakse Jana Čepelová. Ook de nummer drie, Agnieszka Radwańska uit Polen, wist de eindfase van het toernooi niet te bereiken. Radwańska verloor in de vierde ronde van Dominika Cibulková uit Slowakije.

Serena Williams was wel succesvol in het toernooi en wist zonder veel moeite de finale van het enkelspel te bereiken. Alleen tegen haar landgenote Christina McHale in de tweede ronde moest Williams een set afstaan. In de halve finale won Serena met 6-2 en 6-0 van de Russin Jelena Vesnina. In de andere halve finale nam Venus Williams het op tegen de als vierde geplaatste Duitse Angelique Kerber. Williams was niet in staat om een finale tegen haar zus af te dwingen, zij verloor met 6-4 en 6-4 van Kerber.

In de finale wist Serena Williams na twee sets haar titel met succes te verdedigen. De Duitse Angelique Kerber verloor de eerste set na een break in de laatste game. In de tweede set brak Williams wederom pas laat, in de achtste game, maar wist ze vervolgens wel met succes de wedstrijd uit te serveren. De Amerikaanse won zo met 7-5 en 6-3 voor de zevende keer de titel op Wimbledon.

Namens Nederland deed alleen Kiki Bertens mee aan het hoofdtoernooi van het vrouwenenkelspel. Na haar goede prestaties tijdens het Franse open kampioenschap stroomde Bertens de top dertig binnen en dwong daarmee een geplaatste status af. De als zesentwintigste geplaatste Bertens won zonder setverlies van de Letse Jeļena Ostapenko en Duitse Mona Barthel in respectievelijk de eerste en tweede ronde. In de derde ronde verloor Bertens in twee sets van de als vijfde geplaatste Simona Halep (Roemenië).

Er deden drie Belgische vrouwen mee aan het enkelspel. Yanina Wickmayer verloor in de eerste ronde na drie sets van de als vijftiende geplaatste Tsjechische Karolína Plíšková. Ook Alison Van Uytvanck verloor haar eersterondepartij – in twee sets was de Britse wildcard-houder Tara Moore te sterk. Kirsten Flipkens won in de eerste ronde in twee sets van Nicole Gibbs (Verenigde Staten van Amerika). In de tweede ronde was de als negende geplaatste Amerikaanse Madison Keys in drie sets te sterk voor Flipkens.

Zie Wimbledon 2016 (mannendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Titelverdedigers waren de Nederlander Jean-Julien Rojer en de Roemeen Horia Tecău. Zij verloren echter al in de tweede ronde van de Brit Jonathan Marray en Canadees Adil Shamasdin. Het toernooi werd gewonnen door het als eerste geplaatste Franse duo Pierre-Hugues Herbert en Nicolas Mahut. Zij wonnen in de finale van hun landgenoten Julien Benneteau en Édouard Roger-Vasselin. Na het US Open 2015 was dit de tweede grandslamoverwinning voor het Franse duo.

Zie Wimbledon 2016 (vrouwendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Titelverdedigsters waren Martina Hingis (Zwitserland) en Sania Mirza (India). In de kwartfinale werden zij door de verliezend finalistes Tímea Babos en Jaroslava Sjvedova verslagen. Na succes in het enkelspel waren de zussen Venus en Serena Williams ook in het dubbelspel oppermachtig. In de finale werd er van Babos en Sjvedova met 6-3 en 6-4 gewonnen. Hiermee wonnen de zussen Williams voor de zesde maal het vrouwendubbelspel op Wimbledon.

Zie Wimbledon 2016 (gemengddubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De titel werd verdedigd door de Zwitserse Martina Hingis en de Indiër Leander Paes. Zij wisten tot de derde ronde te reiken, waarin zij uitgeschakeld werden door de latere winnaars Heather Watson (Groot-Brittannië) en Henri Kontinen (Finland). In de finale waren Watson en Kontinen met 7-6 en 6-4 te sterk voor het als vijftiende geplaatste Duits/Colombiaanse koppel Anna-Lena Grönefeld en Robert Farah Maksoud. Voor zowel Watson als Kontinen was dit hun eerste grote toernooizege.

Kwalificatietoernooi

[bewerken | brontekst bewerken]

Algemene regels – Aan het hoofdtoernooi (enkelspel) deden bij de mannen en vrouwen elk 128 tennissers mee. De 104 beste mannen en 108 beste vrouwen van de wereldranglijst die zich inschreven werden rechtstreeks toegelaten. Acht mannen en acht vrouwen kregen van de organisatie een wildcard. Voor de overige ingeschrevenen resteerden dan nog zestien plaatsen bij de mannen en twaalf plaatsen bij de vrouwen in het hoofdtoernooi – deze plaatsen werden via het kwalificatietoernooi ingevuld. Aan dit kwalificatietoernooi deden nog eens 128 mannen en 96 vrouwen mee. Dat toernooi werd gespeeld op de Bank of England Sports Grounds in Roehampton.

De kwalificatiewedstrijden vonden plaats van maandag 20 tot en met donderdag 23 juni 2016.

De volgende deelnemers aan het kwalificatietoernooi wisten zich een plaats te veroveren in de hoofdtabel:

Meisjesenkelspel
Finale: Anastasija Potapova (Rusland) won van Dajana Jastremska (Oekraïne) met 6-4, 6-3

Meisjesdubbelspel
Finale: Usue Maitane Arconada (VS) en Claire Liu (VS) wonnen van Mariam Bolkvadze (Georgië) en Caty McNally (VS) met 6-2, 6-3

Jongensenkelspel
Finale: Denis Shapovalov (Canada) won van Alex de Minaur (Australië) met 4-6, 6-1, 6-3

Jongensdubbelspel
Finale: Kenneth Raisma (Estland) en Stéfanos Tsitsipás (Griekenland) wonnen van Félix Auger-Aliassime (Canada) en Denis Shapovalov (Canada) met 4-6, 6-4, 6-2

Rolstoeltennis

[bewerken | brontekst bewerken]

Rolstoelmannenenkelspel
Finale: Gordon Reid (Verenigd Koninkrijk) won van Stefan Olsson (Zweden) met 6–1, 6–4.

Rolstoelmannendubbelspel
Finale: Alfie Hewett (Verenigd Koninkrijk) en Gordon Reid (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Stéphane Houdet (Frankrijk) en Michaël Jérémiasz (Frankrijk) met 4-6, 6-1, 7-6.

Rolstoelvrouwenenkelspel
Finale: Jiske Griffioen (Nederland) won van Aniek van Koot (Nederland) met 4–6, 6–0, 6–4.

Rolstoelvrouwendubbelspel
Finale: Yui Kamiji (Japan) en Jordanne Whiley (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Jiske Griffioen (Nederland) en Aniek van Koot (Nederland) met 6-2, 6-2.

Toeschouwersaantallen en bezoekerscapaciteit

[bewerken | brontekst bewerken]
Toeschouwersaantallen per dag
Eerste week Tweede week
Maandag 40.403 40.374
Dinsdag 37.987 36.836
Woensdag 35.747 36.494
Donderdag 41.708 30.574
Vrijdag 40.030 31.309
Zaterdag 40.298 29.607
Zondag 24.623 27.938
Totaal 493.928
Capaciteit wedstrijdbanen
Baan Zitplaatsen Baan Zitplaatsen
Centre Court 14.974 Court No. 10
Court No. 1 11.393 Court No. 11 114
Court No. 2 4.063 Court No. 12 1.065
Court No. 3 1.980 Court No. 14 324
Court No. 4 170 Court No. 15 330
Court No. 5 Court No. 16 320
Court No. 6 Court No. 17 318
Court No. 7 114 Court No. 18 782
Court No. 8 170 Court No. 19 305
Court No. 9
Totaal zitplaatsen 36.422
Bezoekerscapaciteit tennispark 39.000

Ticketprijzen

[bewerken | brontekst bewerken]
Dag Show courts Ground Pass[a]
Centre Court Court No. 1 Court No. 2[b] Court No. 3[b] Gehele dag Na 17:00 uur
Maandag £ 53 £ 44 £ 40 £ 40 £ 25 £ 18
Dinsdag £ 53 £ 44 £ 40 £ 40 £ 25 £ 18
Woensdag £ 69 £ 56 £ 48 £ 48 £ 25 £ 18
Donderdag £ 69 £ 56 £ 48 £ 48 £ 25 £ 18
Vrijdag £ 89 £ 72 £ 60 £ 60 £ 25 £ 18
Zaterdag £ 89 £ 72 £ 60 £ 60 £ 25 £ 18
Zondag £ 70 £ 40
Maandag £ 104 £ 79 £ 66 £ 66 £ 25 £ 18
Dinsdag £ 104 £ 79 £ 41 £ 20 £ 14
Woensdag £ 126 £ 95 £ 38 £ 20 £ 14
Donderdag £ 126 £ 58 £ 20 £ 14
Vrijdag £ 145 £ 37 £ 15 £ 11
Zaterdag £ 145 £ 34 £ 15 £ 11
Zondag £ 175 £ 29 £ 8 £ 5
  1. Een Ground Pass gaf toegang tot het tennispark. Met een Ground Pass had men vrije toegang om wedstrijden te bekijken op de niet-gereserveerde plaatsen op de show courts No.3, No.12 en No.18. Daarnaast gaf de Ground Pass toegang tot de buitenbanen No.4-No.11, No.14-No.17 en No. 19, volgens het principe 'wie het eerst komt, het eerst maalt'.
  2. a b Deze tickets waren inclusief een Ground Pass en gegarandeerde een zitplaats voor de gehele dag op de betreffende baan.

Uitzendrechten

[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland was Wimbledon te zien bij de betaalzender FOX Sports. De zender zette naast de zes lineaire tv-kanalen ook de online tv-dienst FOX Sports GO in om het tennistoernooi zo uitgebreid mogelijk in beeld te brengen. De finales van het mannen en vrouwenenkelspel werden conform de Mediawet 2008 uitgezonden op het open kanaal Fox.[4]

Verder kon het toernooi ook gevolgd worden bij de Britse publieke omroep BBC, waar uitgebreid live-verslag werd gedaan op de zenders BBC One en BBC Two.

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Officiële website
  • (en) Alan Little & The All England Lawn Tennis Club (Championships) Limited, The Wimbledon Compendium 2022. Vision Sports Publishing Ltd. Gearchiveerd op 3 juli 2022. Geraadpleegd op 3 juli 2022.