Drie landen hadden zich kandidaat gesteld voor deze editie, Panama, Taiwan en Venezuela. De overkoepelende organiserende federatie IBAF verkoos uiteindelijk Panama. Het toernooi werd gespeeld in stadions in vier steden, Aguadulce, Chitré, Panama-stad en Santiago.
De titelverdediger is de Verenigde Staten dat in 2009 voor de vierde keer de titel behaalde. De titel van 2011 ging voor het eerst naar Nederland dat in de finale recordkampioen Cuba (25 titels) met 2-1 versloeg. Nederland was het eerste Europese land dat de finale in toernooivorm bereikte en de tweede Europese wereldkampioen. De eerste Europese wereldkampioen was het Verenigd Koninkrijk dat in 1938 op de eerste editie (toen nog “Amateur World Series” geheten) de titel behaalde in een tweestrijd met de Verenigde Staten in het Verenigd Koninkrijk.
De wedstrijden van 11 oktober werden in Chitré en Santiago, die van 12 oktober in Aguadulce en Santiago en die van 14 oktober in Aguadulce en Panama-stad gespeeld.
Stand
Inclusief de onderlinge resultaten uit de eerste ronde.
* De wedstrijd om de derde plaats werd niet gespeeld in verband met de toestand van het veld, waarop (naar oordeel van de wedstrijdleiding) geen twee wedstrijden op dezelfde dag konden worden gespeeld. Beide landen kregen de bronzen medaille toebedeeld.
Panama
- 
Nederland
Venezuela
Australië
Zuid-Korea.svg){kind=small}
Canada
Verenigde Staten
Cuba
· 
· 