Naar inhoud springen

Vital Borkelmans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vital Borkelmans
Vital Borkelmans
Persoonlijke informatie
Volledige naam Vital Philomène Borkelmans
Bijnaam Brommertje
Borkel
Geboortedatum 1 juni 1963
Geboorteplaats Maaseik, België
Lengte 176 cm
Positie Linksachter / Linkermiddenvelder
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 2005
Senioren
Seizoen Club W (G)
1981–1986
1986–1989
1989–2000
2000–2002
2002–2004
2004–2005 		Vlag van België Patro Eisden
Vlag van België KSV Waregem
Vlag van België Club Brugge
Vlag van België KAA Gent
Vlag van België Cercle Brugge
Vlag van België Evergem-Center 		101(10)
99(8)
348(23)
56(2)
61(5)
6(0)
Interlands
1989
1989–1998 		Vlag van België België –21
Vlag van België België 		1(0)
22(0)
Getrainde teams
2005–2006
2007
2010–2012
2012–2016
2018–2021 		Vlag van België KFC Evergem-Center
Vlag van België KSC Blankenberge
Vlag van België FCV Dender EH
Vlag van België België (assistent)
Vlag van Jordanië Jordanië
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Vital Philomène Borkelmans (Maaseik, 1 juni 1963) is een Belgisch voormalig voetballer en huidig voetbaltrainer die tussen 1981 en 2005 uitkwam als linksachter en als linkshalf.

Borkelmans speelde voor Patro Eisden, KSV Waregem, Club Brugge, KAA Gent en Cercle Brugge. Door zijn snelheid en aanvallende rushes kreeg Borkelmans tijdens zijn loopbaan als voetballer de bijnaam "brommertje". Hij speelde tussen 1989 en 2000 bij Club Brugge, met wie hij vier landstitels en drie bekers won. Tussen 1989 en 1998 kwam hij ook 22 keer uit voor de nationale ploeg. Hij was er als Rode Duivel bij op het WK 1994 en het WK 1998.

In 2012 werd Borkelmans aangesteld bij de Rode Duivels als assistent van bondscoach Marc Wilmots. In 2018 werd hij bondscoach van Jordanië.

Carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Vital Borkelmans voetbalde bij de jeugd voor het bescheiden Ven Maaseik VV. In 1982 maakte hij zijn debuut bij derdeklasser Patro Eisden. In die dagen combineerde de snelle verdediger zijn carrière als voetballer met een baan als mijnwerker in Eisden. Na twee seizoenen promoveerde Borkelmans met zijn team naar de tweede klasse.

Midden jaren 80 woonde KSV Waregem een wedstrijd van Patro Eisden bij om Emmanuel Karagiannis te scouten. Tijdens de scoutingsopdracht viel echter ook Borkelmans op. Zowel Karagiannis als Borkelmans stapte in 1986 over naar Waregem, dat toen in de hoogste afdeling uitkwam. Beide spelers werden er onder trainer Urbain Haesaert een vaste waarde.

In 1989 versierde de toen 26-jarige linksachter net als ploeggenoot Hans Christiaens een transfer naar Club Brugge. Borkelmans werd aangeworven om het vertrek van linksachter Dennis van Wijk op te vangen. In geen tijd werd hij een titularis bij blauw-zwart. Doordat hij bijna nooit geblesseerd raakte, speelde hij in 11 seizoenen net geen 350 competitiewedstrijden voor Club Brugge. Borkelmans, die steevast met het nummer 5 speelde, werd in 1990, 1992, 1996 en 1998 kampioen.

In 2000 nam de inmiddels 37-jarige Borkelmans afscheid van Club Brugge. Hij verhuisde naar KAA Gent waar hij nog twee seizoenen volop meedraaide. Ook daarna dacht hij nog niet aan stoppen. De verdediger ging bij Cercle Brugge aan de slag en loodste de vereniging na een seizoen terug naar de eerste klasse. In totaal speelde hij 533 wedstrijden op het hoogste niveau. In 2005 sloot hij zijn carrière af bij derdeklasser KFC Evergem-Center.

Statistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Land Competitie Duels Doelp.
1982/83 Patro Eisden Vlag van België Derde Klasse
1983/84 26 4
1984/85 Tweede Klasse
1985/86 29 3
1986/87 SV Waregem Jupiler League 33 0
1987/88 34 5
1988/89 32 3
1989/90 Club Brugge 34 2
1990/91 34 1
1991/92 33 3
1992/93 23 1
1993/94 34 4
1994/95 33 3
1995/96 29 1
1996/97 30 1
1997/98 33 3
1998/99 34 1
1999/00 33 3
2000/01 KAA Gent 30 1
2001/02 27 1
2002/03 Cercle Brugge Tweede Klasse 34 3
2003/04 Jupiler League 27 2
2004/05 KFC Evergem-Center Derde Klasse 6 0

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was Rode Duivel tijdens het WK voetbal 1994 en het WK voetbal 1998. Toch behaalde hij maar 22 caps door de grote concurrentie voor de linksbackpositie van onder anderen Rudi Smidts, Bruno Versavel en Pascal Renier en later Philippe Léonard, Didier Dheedene en Nico Van Kerckhoven. Hij maakte zijn debuut voor de nationale ploeg op woensdag 23 augustus 1989 in de vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Denemarken (3-0). Borkelmans trad in dat duel, het eerste onder leiding van bondscoach Walter Meeuws, na tachtig minuten aan als vervanger van collega-debutant Danny Boffin.

Trainerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoenen 2005-2006 was hij trainer bij KFC Evergem-Center net als in het begin van het volgende seizoen. Op 28 oktober 2006 nam hij echter ontslag. Voor het seizoen 2007-2008 had hij een contract getekend bij KSC Blankenberge, dat uitkomt in 1ste provinciale. Hij werd echter vroegtijdig ontslagen in oktober 2007.

In januari 2010 kreeg Borkelmans de Belgische tweedeklasser FCV Dender EH onder zijn hoede. Hij volgt er de pas ontslagen Patrick Asselman op. Dender stond op dat moment op een teleurstellende twaalfde plaats.

Na de degradatie van FCV Dender EH naar de derde klasse werd het contract van Borkelmans beëindigd.

In 2012 werd hij aangesteld als assistent-bondscoach van Marc Wilmots voor de Belgische nationale ploeg.[1]

In 2018 werd hij aangesteld als co-bondscoach van Jordanië.[2] Na de niet-kwalificatie van Jordanië voor het WK 2022 kwam er een einde aan het Jordaanse avontuur.

Trivia

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds januari 2007 speelt Borkelmans in het Vrij Liefhebbersvoetbalverbond bij de Oost-Vlaamse ploeg FCK Machelen. Daarnaast begeeft Borkelmans zich ook op glad ijs. Hij schaatste op VTM in het populaire Sterren op het ijs. Tegenwoordig woont hij in Lembeke.

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Vital Borkelmans.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vital_Borkelmans&oldid=67770306"