Naar inhoud springen

Velvet Goldmine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor het nummer van David Bowie dat diende als inspiratie voor de titel van deze film zie Velvet Goldmine (David Bowie).
Velvet Goldmine
Regie Todd Haynes
Producent Christine Vachon
Scenario James Lyons
Todd Haynes
Muziek Carter Burwell
Craig Wedren
Cinematografie Maryse Alberti
Première Vlag van Frankrijk 21 mei 1998
Vlag van België 13 januari 1999
Vlag van Nederland 11 februari 1999
Genre Drama
Speelduur 124 minuten
Taal Engels
Land Verenigde Staten
Gewonnen prijzen 4
Overige nominaties 8
Officiële website
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Velvet Goldmine is een Amerikaanse dramafilm uit 1998 onder regie van Todd Haynes.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het is 1971. Glamrock is op een hoogtepunt en de biseksuele glamrockster Brian Slade (Jonathan Rhys-Meyers) is populairder dan ooit. Talloze tieners imiteren zijn stijl en gaan op zoek naar hun eigen seksualiteit. Hij brengt zijn roem echter al gauw eigenhandig tot een einde, wanneer hij zijn eigen dood in scène zet. Als zijn fans erachter komen dat hun idool niet echt vermoord is, valt zijn ster en is hij al gauw vergeten.

1984: De journalist Arthur Stuart (Christian Bale) krijgt de opdracht om een verhaal te schrijven over zijn idool. Hij wordt naar Londen gestuurd met de opdracht te achterhalen wat er precies met Brian Slade gebeurd is. Stuart was in zijn tienerjaren een grote fan van Slade. Vanwege zijn eigen onverwerkte verleden lijkt zijn onderzoek steeds persoonlijker te worden.

Acteur Personage
Ewan McGregor Curt Wild
Jonathan Rhys-Meyers Brian Slade
Christian Bale Arthur Stuart
Toni Collette Mandy Slade
Eddie Izzard Jerry Devine
Janet McTeer De vertelster

De film werd genomineerd voor onder meer een Oscar voor beste kostuumontwerp. Velvet Goldmine won vier andere filmprijzen daadwerkelijk, waaronder een BAFTA Award voor beste kostuums en een Independent Spirit Award voor beste cinematografie. Het Parool noemt de film 'een hommage aan de helden van de glamrock, die in de schitterende proloog van de film worden voorgesteld als de decadent-romantische erfgenamen van Oscar Wilde'[1].

[bewerken | brontekst bewerken]