Naar inhoud springen

Thierry Tulasne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Thierry Tulasne
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboorteplaats Aix-les-Bains
Geboortedatum 12 juli 1963
Lengte 1,72 m
Gewicht 72 kg
Profdebuut 1980
Met pensioen 1991
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.058.412 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 227–222
Titels 5
Hoogste positie 10e (4 augustus 1986)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1981)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1981, 1989)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1982)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1980, 1985)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 38–78
Titels 0
Hoogste positie 112e (28 april 1986)
Laatst bijgewerkt op: 10 november 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Thierry Tulasne (Aix-les-Bains, 12 juli 1963) is een Frans voormalig tennisspeler.

Carrière-overzicht

[bewerken | brontekst bewerken]

Tulasne, wiens vader een tennisclub uitbaatte, was een zeer succesrijke jeugdspeler. In 1978 won hij de Orange Bowl bij de -16-jarigen en in 1980 werd hij wereldkampioen bij de junioren en won hij het juniortoernooi van Wimbledon en het internationaal kampioenschap van Italië.

Als prof wist hij dergelijke successen niet te behalen. Zijn beste resultaten op de Grandslamtoernooien waren twee achtste finales op Roland Garros. Zijn favoriete ondergrond was gravel. Hij won vijf ATP-toernooien, waarvan vier op gravel. Zijn belangrijkste overwinning was die in de finale van het ATP-toernooi van Barcelona in 1985, waar hij in vijf sets Mats Wilander versloeg, die de vorige drie edities had gewonnen. Zijn hoogste notering in de ATP-ranglijst was plaats 10 in augustus 1986. In Frankrijk was hij na Yannick Noah en Henri Leconte de nummer drie.

Tulasne speelde voor het Franse Davis Cupteam in 1981, '82, '83, '86, '87 en '88. Hij beëindigde zijn carrière in 1991 en werd nadien trainer bij de Franse tennisbond FFT. Hij trainde onder anderen Sébastien Grosjean, Paul-Henri Mathieu en Gilles Simon.

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 20 juli 1981 Båstad gravel Vlag van Zweden Anders Järryd 6-2, 6-3 details
2. 10 juni 1985 Bologna gravel Vlag van Italië Claudio Panatta 6-2, 6-0 details
3. 9 september 1985 Palermo gravel Vlag van Zweden Joakim Nyström 6-1, 6-0 details
4. 23 september 1985 Barcelona gravel Vlag van Zweden Mats Wilander 0-6, 6-2, 3-6, 6-4, 6-0 details
5. 10 maart 1986 Metz indoor hardcourt Vlag van Australië Broderick Dyke 6-4, 6-3 details
Verloren finales
1. 21 september 1981 Bordeaux gravel Vlag van Ecuador Andrés Gómez 7-6, 7-6, 6-1 details
2. 28 april 1986 Indianapolis gravel Vlag van Ecuador Andrés Gómez 6-4, 7-6 details
3. 28 juli 1986 Washington gravel Vlag van Tsjechië Karel Nováček 6-1, 7-6 details
4. 8 september 1986 Genève gravel Vlag van Frankrijk Henri Leconte 7-5, 6-3 details

Prestatietabellen

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Prestatietabel grand slam, enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 4R 2R 2R 3R 1R 1R 3R 3R 4R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 2R 1R 1R 3R 1R 1R 1R
[bewerken | brontekst bewerken]