Naar inhoud springen

Strange Frequency

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Strange Frequency
Genre Drama/Horror
Speelduur per afl. 30 minuten
Hoofdrollen Camille Sullivan
Roger Daltrey
Ron Selmour
Land van oorsprong Verenigde Staten
Taal Engels
Uitzendingen
Start 18 augustus 2001
Afleveringen 12
Seizoenen Bewerken op Wikidata
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Televisie

Strange Frequency is een Amerikaanse televisieserie uit 2001.[1]

Scriptschrijvers

[bewerken | brontekst bewerken]
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De televisieserie omvat vier verhalen met muziek als thema.

  • Disco Inferno: Heavy metal liefhebbers Buck en Randy knallen al headbangend met hun auto tegen een boom na een heftige party. De enige hulp die zich aandient is een spookachtige nachtclub, die voor hen een 'helse disco' zal worden.
  • My Generation: Eric Roberts maakt er een gewoonte van om als 'hippie op leeftijd' alle rockfestivals af te gaan op zoek naar nietsvermoedende liftende festivalgangers. Als Eric een betweterige lifter meeneemt leert hij ongevraagd een les waardoor er een vervelende confrontatie volgt.
  • Room Service: Duran Duran legende John Taylor speelt rocker Jimmy Blitz, die nog steeds TV's molesteert en hotelkamers vervuilt met zijn wervelwindachtige levenswijze. Zijn schoonmaakster maakt er een hobby van om zijn kamer in spik en span achter te laten, zozeer zelfs dat het zijn reputatie als bad-boy op het spel zet.
  • More Than A Feeling: Een beroemde promotor (Judd Nelson) heeft een instinctief inzicht voor talenten. Een vaardigheid waar zijn rivalen een moord voor zouden willen plegen, maar ook een die juist zijn talenten de dood in drijft.