Naar inhoud springen

Snus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voorverpakte snus

Snus, nicotinezakjes of zuigtabak is een soort tabak in een licht vochtige poedervorm, gemaakt van gestoomde tabak, die vervolgens gemalen wordt en vermengd met zout, natriumcarbonaat en aroma's. Snus wordt voornamelijk geproduceerd en geconsumeerd in Noorwegen en Zweden, maar lijkt ook binnen Nederland sinds 2022 aan populariteit te winnen.[1]

Snus wordt gewoonlijk achter de bovenlip gestopt zodat de nicotine door het slijmvlies gedurende enkele minuten tot meerdere uren wordt opgenomen. Bij kamertemperatuur is snus niet lang houdbaar door de vorming van kankerverwekkende nitrosamines. Daarom kan snus het best in de koelkast of diepvries bewaard worden.

Andere vormen van tabaksgebruik zonder roken zijn pruimtabak en snuiftabak.

Er zijn twee hoofdtypen snus:

  • Original snus of lössnus is een los vochtig poeder dat de gebruiker zelf in porties verdeelt
  • Portionssnus is snus voorverpakt in kleine portiezakjes. Een variant van Portionssnus is de White portion. Deze variant heeft minder vocht. Hierdoor kan de snus langer onder de bovenlip worden gestoken dan de gewone Portionssnus.

Gezondheidsrisico's

[bewerken | brontekst bewerken]

Snus werd verboden in de Europese Unie in 1992 nadat onderzoekers van de Wereldgezondheidsorganisatie concludeerden dat snus kankerverwekkend is. Het bevat zo'n 28 kankerverwekkende stoffen die onder andere de kans op mond- en neuskanker vergroten.[2] Toen Zweden in 1995 toetrad tot de Europese Unie, dwong het land af dat het zou worden uitgezonderd van het verbod op snus. In 2021 waarschuwt Jellinek verslavingszorg tegen het verslavende gebruik van snus.


Zie de categorie Snus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.