Naar inhoud springen

Siciliaans Open 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Raphaël Jacquelin
winnaar 2011

Het Siciliaans Open is een golftoernooi van de Europese PGA Tour sinds 2011.

In 2012 wordt de tweede editie gespeeld van 29 maart t/m 1 april op de Verdura Golf & Spa Resort bij Sciacca op Sicilië, het grootste eiland in de Middellandse Zee. De baan werd in 2010 door Kyle Phillips ontworpen. Hij ligt gedeeltelijk langs de kust en heeft een par van 72. Het clubhuis is een voormalig fort.

Het prijzengeld is € 1.000.000 waarvan de winnaar € 166,600 krijgt. Titelverdediger is Raphaël Jacquelin uit Frankrijk. Tot nu toe was Jean François Remesy de enige Franse speler die het lukte om een titel met succes te verdedigen (Frans Open 2004-2005).

De par van de baan is 72.

Wil Besseling was de enige Nederlander die in de ochtendronde van start ging. Hij eindigde met twee bogeys en scoorde -1. Søren Kjeldsen ging aan de leiding met -7, waarmee hij het baanrecord verbeterde.
Jamie Donaldson speelde in de middagronde met Nicolas Colsaerts en Tom Lewis. Donaldson kwam ook met -7 binnen, Colsaerts met -5, waarmee hij de 8ste plaats deelt met 12 anderen, en Lewis met -4. Matteo Manassero, waar de Italianen veel van verwachten, maakte een ronde van 72. Alex Haindl maakte negen birdies en eindigde met -6 op de 4de plaats. Peter Lawrie maakte verbeterde het nieuwe baanrecord en ging aan de leiding met -8. Er waren nog twee spelers in de baan die een bedreiging voor hem vormden: op -6 stond Victor Riu na hole 11 en James Morrison na hole 15.

Na zijn zevende birdie ging Maarten Lafeber op hole 17 aan de leiding maar er volgde een bogey waarna hij de eerste plaats weer met anderen moest delen. Aan het einde van de ronde stonden zes spelers aan de leiding.

Wil Besseling sloeg vanochtend als eerste af en speelde met een marker (iemand die zijn score markeert) omdat er een oneven aantal spelers over was. Hij miste te veel fairways en greens om goed te scoren. Een nieuwe clubhouse leader diende zich aan, Andrew Parr was om 9 uur gestart en kwam op -9 te staan. Peter Lawrie en Thorbjørn Olesen maakten ieder een birdie op hole 10 en kwamen ook op -9. Op hole 14 maakte Olesen een eagle waarna hij aan de leiding stond. Nicolas Colsaerts maakte -3 en werd gedeeld tweede samen met Andrew Parr. In de laatste drie partijen speelden de zes leiders. Er vielen vreemde scores, Paul Lawrie was de enige leider die de derde ronde niet boven par speelde, Lafeber maakte +5, en Jamie Donaldson en David Lynn, die samen in de laatste partij speelden, maakten zelfs +8 en +7.

Chris Wood dreigde het baanrecord te verbeteren en gelijk met Olesen te eindigen, maar dit werd evrstoord door zijn bogey op hole 17. Olesen behaalde zijn eerste overwinning op de Europese Tour, en sprong van nummer 154 naar de 100ste plaats van de Official World Golf Ranking.[1] Colsaerts staat na dit toernooi op nummer 65, Joost Luiten staat als beste Nederlander hierna op nummer 77.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Denemarken Thorbjørn Olesen 68 −4 T23 69 −3 −7 T7 67 −5 −12 1 69 −3 −15 1
Vlag van Engeland Chris Wood 67 −5 T10 71 −1 −6 T14 72 par −6 T10 64 −8 −14 2
Vlag van Denemarken Søren Kjeldsen 65 −7 T2 72 par −7 T7 71 −1 −8 T4 68 −4 −12 T3
Vlag van België Nicolas Colsaerts 67 −5 T10 71 −1 −6 T14 69 −3 −9 T2 69 −3 −12 T3
Vlag van Spanje José Manuel Lara 69 −3 T35 70 −2 −5 T26 70 −2 −7 T7 68 −4 −11 5
Vlag van Engeland Andrew Parr 71 −1 T69 69 −3 −4 T43 67 −5 −9 T2 71 −1 −10 T6
Vlag van Argentinië Tano Goya 65 −7 T2 73 +1 −6 T14 72 par −6 T10 69 −3 −9 T9
Vlag van Australië Richard Green 67 −5 T10 70 −2 −7 T7 74 +2 −5 T16 69 −3 −8 T14
Vlag van Schotland Lloyd Saltman 71 −1 T69 68 −4 −5 T26 69 −3 −8 T4 73 +1 −7 T19
Vlag van Ierland Peter Lawrie 64 −8 T1 72 par −8 T1 72 par −8 T4 73 +1 −7 T19
Vlag van Nederland Tim Sluiter 69 −3 T35 71 −1 −4 T43 71 −1 −5 T16 69 −3 −8 T11
Vlag van Zweden Pelle Edberg 70 −2 T54 66 −6 −8 T1 75 +3 −5 T16 69 −3 −8 T11
Vlag van Nederland Maarten Lafeber 68 −4 T23 68 −4 −8 T1 77 +5 −3 T30 69 −3 −6 T27
Vlag van Engeland James Morrison 66 −6 T5 74 +2 −4 T43 75 +3 −1 T40 68 −4 −5 T32
Vlag van Engeland David Lynn 67 −5 T10 69 −3 −8 T1 79 +7 −1 T40 69 −3 −4 T37
Vlag van Engeland Simon Wakefield 69 −3 T35 67 −5 −8 T1 74 +2 −6 T10 74 +2 −4 T37
Vlag van Nederland Wil Besseling 71 −1 T69 70 −2 −3 T53 74 +2 −1 T40 70 −2 −3 T41
Vlag van Nederland Taco Remkes 70 −2 T54 70 −2 −4 T43 75 +3 −1 T40 74 +2 +1 T60
Vlag van Wales Jamie Donaldson 65 −7 T2 71 −1 −8 T1 80 +8 par T53 74 +2 +2 63
Vlag van Nederland Reinier Saxton 76 +4 T130 72 par +4 MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist

Invitaties

Nationale Order of Merit

Amateur

Stumpo is een 18-jarige amateur. Hij studeert in Massachusetts. In 2012 won hij een toernooi van de Future Collegians World Tour.[2]