Richard M. Willis
| Richard M. Willis | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Richard M. Willis | |||
| Geboren | 21 april 1929 | |||
| Geboorteplaats | Mobile
| |||
| Overleden | 1997 | |||
| Overlijdensplaats | Mobile
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | symfonische muziek, HaFaBramuziek | |||
| Beroep | componist, muziekpedagoog, dirigent | |||
| ||||
Richard M. Willis (Mobile, Alabama, 21 april 1929 – 1997) was een Amerikaans componist, muziekpedagoog en dirigent.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Willis studeerde aan de University of Alabama School of Music in Tuscaloosa en behaalde zijn Bachelor of Music. Daarna ging hij aan de befaamde Eastman School of Music en behaalde zijn Master of Musical Arts en promoveerde tot Ph.D. (Philosophiæ Doctor) in 1964. In 1956 kreeg hij de Prix de Rome toegekend, die hem een jaar verblijf in Rome bij de Amerikaanse Akademie zekerden.
Vanaf 1953 werd hij docent aan de muziek faculteit van het Shorter College in Rome, Georgia. Later werd hij professor voor compositie en Composer-in-Residence aan de Baylor Universiteit, in Waco. In 1976 was hij "Outstanding Creative Professor" van de Baylor Universiteit en in 1995 werd hij benoemd als Distinguished Professor. Hij werd in 1996 professor emeritus van deze universiteit.
Van 1971 tot hij overleed was hij muziekdirecteur van het Waco Cotton Palace Pageant.
Als componist schreef hij werken, die zowel in de Verenigde Staten alsook daarbuiten uitgevoerd werden van bekende orkesten, zoals Atlanta Symphony Orchestra, het Dallas Symphony Orchestra, het Houston Symphony Orchestra, het Symphonieorchester Nürnberg en het Orchestra Sinfonica dell'R.A.I. in Rome. Naast de bovengenoemde Prix-de-Rome werd hij ook met de Joseph Bearns Prize voor zijn Symphonie No. 1 en de Howard Hanson-Prize voor zijn Symphony No. 2 onderscheiden.
Composities
[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor orkest
[bewerken | brontekst bewerken]- Symfonie nr. 1
- Symfonie nr. 2
Werken voor harmonieorkest
[bewerken | brontekst bewerken]- 1968 Partita
- 1969 Aria and Toccata ("Ostwald Award" winnaar van de American Bandmasters Association in 1969 )
- 1976 Petition and Thanks to Benjamin Franklin, voor gemengd koor, spreker en harmonieorkest
- 1976 Reflections On An Old Hymn Tune
- Choral and Toccata
- Diversion
- Epode
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
- Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
- Bernadette Speach: Composer's Forum. The directory (1986), New York: Composers' Forum, 1986, 102 p.
- Jean-Marie Londeix: Musique pour saxophone, volume II : répertoire général des oeuvres et des ouvrages d' enseignement pour le saxophone, Cherry Hill: Roncorp Publications, 1985.
- Jaques Cattell Press: Who's who in American music : classical, First edition, New York: R. R. Bowker, 1983, 1000 p., ISBN 978-0-835-21725-5
- E. Ruth Anderson: Contemporary American composers - A biographical dictionary, Second edition, Boston: G. K. Hall, 1982, 578 p., ISBN 978-0-816-18223-7
- Jaques Cattell Press: ASCAP biographical dictionary of composers, authors and publishers, Fourth edition, New York: R. R. Bowker, 1980, 589 p., ISBN 0-835212-83-1
- American Composers' Concerts and Festivals of American Music 1925-71; cumulative repertoire, Institute of American Music of the University of Rochester, Rochester, NY: 1972, 75 p.