Reality Fills Fantasy

Reality Fills Fantasy
	Studioalbum van Earth & Fire ; (album nr 6)
Uitgebracht	1979
Genre	progressieve rock, popmuziek
Label(s)	Vertigo Records
Producent(en)	Gerrit-Jan Leenders, E&F
Chronologie
	(en) MusicBrainz-pagina;
Portaal	Muziek

Reality Fills Fantasy (1979) is het zesde studioalbum van Earth & Fire (E&F).

Inleiding

De aanloop naar het album was moeilijk. Drummer Ton van der Kleij en bassist Theo Hurts hadden de band verlaten. E&F, in crisis, trok als vervangers Ab Tamboer en Bert Ruiter aan, maar of dat de band zou redden was niet zeker. Er gingen geruchten dat Jerney Kaagman aan een solocarrière wilde beginnen en de band uit elkaar zou zijn (hetgeen later weer tegengesproken werd). Toch sprak De Telegraaf van 18 oktober 1979 van “Earth & Fire is terug” en zij was niet de enige. De band nam nieuwe nummers op, maar hun vaste muziekproducent Jaap Eggermont zag er niets in en wilde zijn naam er niet aan verbinden. Het ging zover dat er een contractbreuk met Polydor plaatsvond als ook een contractbreuk met hun manager. E&F verhuisde naar manager Frits Hirschland en onder zijn invloed naar platenlabel Vertigo Records; de onderhandelingen leverde een betere salariëring op. Onder nieuwe producent Gerrit-Jan Leenders, toen ook werkend voor Kayak (ook bij manager Hirschland) trok de band de Soundpush Studio in Blaricum in.

De uitkomst, volgens Eggermont, nauwelijks commercieel boeiend, laat de gebruikelijke mengeling zien van lange en korte nummers. Lange nummers voor de liefhebbers van symfonische rock, korte voor de commercie. Op dit album staat slechts één lang nummer; onder invloed van de punk is de algemene muzieksmaak opgeschoven naar kortere nummers, geen lange soli meer. People Come, People Go bestaat uit drie delen: First Movement (Koerts, Koerts, Ruiter, Hans Ziech), Second Movement (Koerts, Koerts, Ruiter, Kaagman) en Third Movement (Koerts, Koerts, Ruiter). ^[1]

Tegen de verwachting van Eggermont bleek het album wel een commercieel succes (binnen twee maanden een gouden status); het werd hun best verkochte album. De twee singles Weekend en Fire of Love werden hits, waarvan de eerste wekenlang op nummer 1 van de hitparades stond. Stichting Conamus kende de groep naar aanleiding van album en single de Exportprijs toe, die overhandigd werd door minister Neelie Kroes, dan /minister van Verkeer en Waterstaat. Het leverde zoveel werk op dat de band een periode van twee jaar tot het volgende album kon overbruggen.

Musici

Jerney Kaagman, zang
Chris Koerts, gitaar
Gerard Koerts, toetsen
Bert Ruiter, basgitaar
Ab Tamboer, drums

Tracklist

Cd
Nr.	Titel	Duur
1.	People Come, People Go (zie artikel)	11:10
2.	Fire of Love (Ruiter / Kaagman)	3:53
3.	Weekend (Gerard Koerts)	3:33
4.	Can’t Live Without It Anymore (Gerard Koerts, Hans Ziech)	4:26
5.	Where Were You (Ruiter / Kaagman)	4:28
6.	Season of the Falling Leaves (Chris Koerts, Hans Ziech)	3:23
7.	Answer Me (Chris Koerts, Bert Ruiter; instrumentaal)	5:16
8.	People Come, People Go, Reprise third movement (zie artikel)	0:48

Hitnotering

Nederlandse Album Top 100

Hitnotering: 20-10-1979 t/m 19-04-1980
Week	01	02	03	04	05	06	07	08	09	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22	23	24	25	26
Nummer	27	27	23	21	16	11	5	3	3	2	2	3	4	5	9	11	21	26	43	46	49	44	43	43	46	49	uit

Trivia

De Duitse raveband Scooter uit Hamburg heeft in 2003 het nummer Weekend gesampled.

Bronnen, noten en/of referenties

OOR's Pop-encyclopedie (versie 1982)
Jerney en Margriet weer aan de slag. De Telegraaf (18 oktober 1979). Geraadpleegd op 28 augustus 2021 – via Delpher.
Jerney Kaagman: Ik ben erg blij. Algemeen Dagblad (27 november 1979). Geraadpleegd op 28 augustus 2021 – via Delpher.
Exportprijs. De Waarheid (31 december 1980). Geraadpleegd op 28 augustus 2021 – via Delpher.
heruitgave op compact disc zonder bonustracks en info; de cd werd weer uitgegeven door Polydor (835083-2)

↑ Hans Ziech was de voormalige bassist van E&F.

[1] Hans Ziech was de voormalige bassist van E&F.

[1]