Naar inhoud springen

Pauline Ferrand-Prévot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pauline Ferrand-Prévot
Ferrand-Prévot in La Bresse in 2018
Ferrand-Prévot in La Bresse in 2018
Persoonlijke informatie
Bijnaam PFP
Geboortedatum 10 februari 1992
Geboorteplaats Reims, Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lengte 165 cm
Gewicht 53 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Team Visma-Lease a Bike
Discipline(s) Mountainbiken
Veldrijden
Wegwielrennen
Specialisatie(s) Allrounder
Ploegen
2012-2016
2017-2020
2020-2022
2023-2024
2025-
Rabobank-Liv
Canyon-SRAM
BMC MTB Racing
INEOS Grenadiers
Team Visma-Lease a Bike
Medailleoverzicht
Gravelfietsen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 1 0 0
Totaal (1 medaille) 1 0 0
Mountainbiken
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Spelen 1 0 0
Wereldkampioenschappen 8 0 4
Wereldkampioenschappen marathon 2 0 0
Europese kampioenschappen 3 3 0
Totaal (21 medailles) 14 3 4
Veldrijden
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 1 0 0
Europese kampioenschappen 0 0 1
Totaal (2 medailles) 1 0 1
Wegwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 1 0 0
Totaal (1 medaille) 1 0 0
Medailles
Gravelfietsen
Wereldkampioenschappen
Goud Veneto 2022 Gravelrace
Mountainbiken
Olympische Zomerspelen
Goud Parijs 2024 Cross-country
Wereldkampioenschappen
Goud Hafjell 2014 Gemengde aflossing
Goud Vallnord 2015 Gemengde aflossing
Goud Vallnord 2015 Cross-country
Goud Nové Město 2016 Gemengde aflossing
Goud Mont-Sainte-Anne 2019 Cross-country
Goud Leogang 2020 Cross-country
Goud Les Gets 2022 Short track
Goud Les Gets 2022 Cross-country
Brons Cairns 2017 Gemengde aflossing
Brons Cairns 2017 Cross-country
Brons Mont-Sainte-Anne 2019 Gemengde aflossing
Brons Val di Sole 2021 Short track
Wereldkampioenschappen marathon
Goud Grächen 2019 Marathon
Goud Haderslev 2022 Marathon
Europese kampioenschappen
Goud Monteceneri 2020 Cross-country
Goud Novi Sad 2021 Cross-country
Zilver Huskvarna 2016 Gemengde aflossing
Zilver Glasgow 2018 Cross-country
Zilver München 2022 Cross-country
Veldrijden
Wereldkampioenschappen
Goud Tábor 2015 Veldrijden
Europese kampioenschappen
Brons Lucca 2011 Veldrijden
Wegwielrennen
Wereldkampioenschappen
Goud Ponferrada 2014 Wegwedstrijd
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Pauline Ferrand-Prévot (Reims, 10 februari 1992) is een Frans mountainbikester, wielrenster, veldrijdster en gravelrijdster. Zij is de eerste die in alle drie eerstgenoemde disciplines tegelijk wereldkampioene was. Ook is zij regerend wereldkampioen gravelracen.

Ferrand-Prévot domineerde bij de jeugd het wielrennen. Ze behaalde nationale titels zowel op de weg als het mountainbiken. Vooral in het tijdrijden was ze een specialiste, zo werd ze in 2009 met 1 seconde Europees kampioene voor Hanna Solovej. In de wegwedstrijd werd ze derde. Op de wereldkampioenschappen werd ze zowel in de tijdrit als de wegrit tweede achter respectievelijk Solovej en Rossella Callovi. Een seizoen later werd ze op het WK tijdrijden wederom tweede achter Hanna Solovey, in de wegrit klopte ze in de spurt van een uitgedund peloton de Italiaanse Rossella Ratto en werd zo wereldkampioene.

Ook in het mountainbiken werd haar met zowel Franse, Europese als wereldtitels een grote toekomst voorspeld.

Wegwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]
Ferrand-Prévot op de weg

In 2012 werd ze bij het Nederlandse Rabobank ploegmate van onder anderen Liesbet De Vocht, Annemiek van Vleuten en Marianne Vos. Ze werd dat jaar reeds Frans kampioene tijdrijden. In de olympische wegwedstrijd finishte ze als achtste.[1] Ook in 2013 reed ze voor Rabobank. Ze kroonde zich opnieuw tot Frans kampioene tegen de klok en presteerde regelmatig tijdens La Route de France, waar ze het jongerenklassement op haar naam schreef.

2014 werd voor Ferrand-Prévot het jaar van de doorbraak. Tijdens de Waalse Pijl was ze goed; met de steun van wereldkampioene Marianne Vos reed ze de hele dag attent voorin. Evelyn Stevens trok op de laatste klim van de Muur van Hoei het pak uiteen, maar Ferrand-Prévot remonteerde en won haar eerste wereldbekerwedstrijd, voor Elizabeth Armitstead. Als voorbereiding op de nationale kampioenschappen reed ze de Emakumeen Bira en domineerde deze. Tijdens de Franse kampioenschappen won ze zowel de weg- als tijdrit. In de Giro Rosa behaalde ze drie podiumplekken, waardoor ze in het eindklassement op 15 seconden tweede werd achter Marianne Vos. Ze won het jongerenklassement en werd tevens tweede in het puntenklassement. Haar volgende doel was het wereldkampioenschap in het Spaanse Ponferrada. Nadat vlak voor de finish de kopgroep met Emma Johansson, Elisa Longo Borghini, Marianne Vos en Elizabeth Armistead werd gegrepen, spurtte ze naar de wereldtitel. Ze werd de eerste Française sinds Jeannie Longo in 1995 die daarin slaagde.

Ze begon haar jaar als wereldkampioene op de weg met een tweede plek in de Trofeo Alfredo Binda. In juni won ze het Frans kampioenschap op de weg en werd ze derde in de tijdrit. Een paar dagen later won ze in Aprica de eerste bergrit in de Giro Rosa.[2] Op het WK in Richmond zat ze in de beslissende kopgroep, maar werd zesde in de sprint, die gewonnen werd door Elizabeth Armitstead.

Mountainbiken

[bewerken | brontekst bewerken]
Ferrand-Prévot op de mountainbike

Als jonge prof won Ferrand-Prévot al verschillende manches in de Coupe de France. In 2012 reed ze in de wereldbeker te Houffalize naar een vierde plek, waardoor ze zich kwalificeerde voor de Olympische Spelen. Daarin werd ze slechts 26e, op meer dan 11 minuten van winnares Julie Bresset. Het was diezelfde Bresset die een jaar later haar van een eerste Franse titel hield.

Ook in het mountainbiken was 2014 haar jaar van de doorbraak. In de wereldbeker won ze overtuigend twee manches, en daarnaast werd ze Frans kampioene. In 2015 werd ze wereldkampioene crosscountry. Met deze wereldtitel werd ze regerend wereldkampioene in drie disciplines tegelijk: de wegwedstrijd, het veldrijden en crosscountry mountainbike. Nog nooit had iemand haar dat voorgedaan.[3]

Ferrand-Prévot in het veld

Ferrand-Prévot doet ook aan veldrijden. Ze liet voor het eerst van zich spreken tijdens de Europese kampioenschappen veldrijden 2011. Tijdens de vrouwenwedstrijd werd ze derde, achter Lucie Chainel-Lefèvre en Daphny van den Brand. Het duurde echter tot begin 2014 voor ze haar eerste nationale titel kon binnenrijven. Een seizoen later brak ze ook door aan de absolute top, met als orgelpunt haar wereldtitel. Ze klopte in Tsjechië Sanne Cant in een sprint. Haar wereld- en nationale titel kon ze in 2016 niet verdedigen; vanwege een scheenbeenbreuk miste ze het hele veldritseizoen 2015-2016.[4] Ook in het seizoen 2016-2017 kwam ze niet in actie in het veld. In het seizoen 2017-2018 won ze het Frans kampioenschap en de Druivencross in Overijse.[5] In het seizoen 2018-2019 kwam ze opnieuw niet in actie, vanwege een beknelde liesslagader.[6]

Olympische Spelen 2016

[bewerken | brontekst bewerken]
Ferrand-Prévot tijdens de Olympische Spelen in Rio

Ferrand-Prévot ging namens Frankrijk naar de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro. In de wegwedstrijd in het openingsweekend werd ze 26e. Twee weken later kwam ze in actie op de mountainbike, maar daarin moest ze opgeven. Hierna maakte ze bekend dat ze erg teleurgesteld was, niet alleen over haar olympische wedstrijden, maar ook over haar volledige jaar als drievoudig wereldkampioene. Ze noemde dit het slechtste wat haar kon overkomen en zei: "Het liefste wat ik deed was fietsen, maar het is mijn grootste nachtmerrie geworden." Ze twijfelde of en wanneer ze terug op de fiets zou stappen.[7] Later dat jaar maakte ze bekend in 2017 voor het team Canyon-SRAM te gaan rijden.[8]

Olympische Spelen 2024

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 28 juli 2024 werd Ferrand-Prévot olympisch kampioen bij de Olympische Spelen in het mountainbiken.

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

Wegwielrennen

[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Waalse Pijl GP Plouay WK op de weg
2011 7e
2012 11e 11e 17e 47e
2013 opgave 13e 13e
2014 11e Goud ↑ Brons Regenboogtrui ↑
2015 7e 8e Brons 6e
2016 8e 30e
2017 13e 8e opgave 28e Zilver 11e
2018 31e 35e 7e 24e
2019
2020
2021
2022
2023
2024 opgave

Mountainbiken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Wereldbeker
OS
Regenboogtrui
WK
Europeese kampioenstrui
EK
Franse kampioenstrui
FK
Overige Totaal
aantal
zeges
2011 NVT NVT NVT NVT Stoumont 1
2012 26e NVT NVT 4e 0
2013 NVT NVT NVT Zilver Saint-Pompon 1
2014 Nové Město, Albstadt NVT NVT NVT Goud Lons-le-Saunier, Oz-en-Oisans 5
2015 Windham NVT Goud Goud St-Pompon, Ploeuc-sur-Lié 5
2016 DNF 16e DNF Goud Marseille 2
2017 NVT Brons 12e Goud Banyoles, Lostorf, Montgenèvre 4
2018 NVT DNF Zilver Goud Banyoles 2
2019 Val di Sole, Snowshoe NVT Goud Goud 4
2020 Nové Město NVT Goud Goud Brons Beringen 4
2021 10e 6e Goud Zilver 2
2022 Val di Sole NVT Goud Zilver Zilver Huttwil 3
2023 NVT Goud 19e DNS Guéret 2
2024 Nové Město Goud DNF DNS La Nucía, Banyoles, Luminy, Rivera, Nalles, Chur 7
Totaal 8 1 5 2 6 20 42
Ferrand-Prévot tijdens het WK veldrijden in 2018
Ferrand-Prévot in 2020
Seizoen Wereldbeker Coupe de France Regenboogtrui
WK
Europeese kampioenstrui
EK
Franse kampioenstrui
FK
Overige Totaal
aantal
zeges
2008-2009 20e 12e 5e 0
2009-2010 8e 19e Brons 0
2010-2011 8e 10e Zilver 0
2011-2012 Rodez Brons Zilver 1
2012-2013 Pontchâteau Zilver 1
2013-2014 Flamanville 17e Goud 2
2014-2015 Lanarvily Goud Goud 3
geen deelnames in 2015-2016 en 2016-2017
2017-2018 24e Goud Overijse 2
geen deelnames in 2018-2019
2019-2020 0
geen deelnames in 2020-2021 & 2021-2022
2022-2023 7e 0
Totaal 0 4 1 0 3 1 9

Wegwielrennen

  • WK, wegrit: junioren (2010)
  • EK, tijdrit: junioren (2009)
  • FK, wegrit: nieuwelingen
  • FK, tijdrit: junioren (2009, 2010), beloften (2012)

Mountainbiken

  • WK: junioren (2009, 2010)
  • EK: junioren (2009), beloften (2014)
  • FK: kadetten (2007, 2008), beloften (2012, 2013 en 2014)

In april 2016 werd bekend dat Ferrand-Prévot een relatie heeft met mountainbiker Julien Absalon.[9] De relatie werd in 2021 beëindigd [10]. Voor haar relatie met Absalon had ze enkele jaren een relatie met triatleet Vincent Luis. Later kreeg ze een relatie met de Nederlandse wielrenner Dylan van Baarle.

Voorganger:
Vlag van Nederland Marianne Vos
2013
Wereldkampioene op de weg
2014
Opvolger:
Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Armitstead
2015
Voorganger:
Vlag van Nederland Marianne Vos
2014
Wereldkampioene veldrijden
2015
Opvolger:
Vlag van Nederland Thalita de Jong
2016
Voorganger:
Vlag van Canada Catharine Pendrel
2014
Wereldkampioene mountainbike
2015
Opvolger:
Vlag van Denemarken Annika Langvad
2016
Wereldkampioene gravelracen
2022
Opvolger:
Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma
2023