Ontkerstening
Ontkerstening is een proces dat leidt tot een toestand waarin de christelijke boodschap niet langer grondslag van cultuur en moraal is. In tegenstelling tot het proces van ontkerkelijking gaat het bij ontkerstening niet om het losser worden van de band met een Kerk, maar om een verzwakking van de band met het christelijk geloof.
Men kan ontkerstening ook niet synoniem stellen aan secularisering. Ontkerstening refereert namelijk niet aan het juridisch en grondwettelijk secularisme (dat alleen stelt dat de kerk zich niet meer kan mengen in staatsgelegenheden). Secularisme hoeft niet per se ontkerstening te veroorzaken en heeft dit, althans theoretisch, ook niet als doel. Toch is de verwarring begrijpelijk, omdat de ontkerstening in West-Europa zich voordeed op het moment dat deze regio aan zijn secularisering begon. In de Verenigde Staten, daarentegen, is de ontkerstening nooit zo snel gegaan als de Amerikaanse secularisering; dit is aan het begin van de 21e eeuw nog steeds zichtbaar als men het hoge aantal zelf-identificerende christenen in Amerika vergelijkt met die van Europa. Ook buiten de van oudsher christelijke regio's is secularisme niet duidelijk te correleren met een afname van religie als centrale rol in de cultuur en maatschappij. Zo heeft het van oudsher seculiere Turkije in de afgelopen decennia geen afname meegemaakt van de rol van de islam in de Turkse maatschappij.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]15-09-2011