Naar inhoud springen

Oleksandr Zavarov

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oleksandr Zavarov
Oleksandr Zavarov
Persoonlijke informatie
Volledige naam Oleksandr Anatoljevitsj Zavarov
Geboortedatum 20 april 1961
Geboorteplaats Loehansk, Oekraïne
Lengte 170 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 1998
Jeugd
1968–1977 Zorja Loehansk
Senioren
Seizoen Club W (G)
1977–1979
1980–1981
1982
1983–1988
1988–1990
1990–1995
1995–1998
Vlag van Sovjet-Unie Zarja Vorosjilovgrad
Vlag van Sovjet-Unie SKA Rostov
Vlag van Sovjet-Unie Zarja Vorosjilovgrad
Vlag van Sovjet-Unie Dynamo Kiev
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Frankrijk AS Nancy
Vlag van Frankrijk Saint-Dizier
23(7)
64(13)
30(10)
136(36)
60(7)
133(23)
?(17)
Interlands
1985–1990 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie 41(6)
Getrainde teams
1995–2003
2003–2004
2004
2005
2006–2010
2012
2013–
Vlag van Frankrijk Saint-Dizier
Vlag van Zwitserland FC Wil
Vlag van Kazachstan FK Astana
Vlag van Oekraïne Metalist Charkov
Vlag van Oekraïne Arsenal Kiev
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Oekraïne Oekraïne (assistent)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Oleksandr Anatoljevitsj Zavarov (Oekraïens: Олександр Анатолійович Заваров) (Loehansk, 20 april 1961) is een voormalig Oekraïens profvoetballer en huidig (assistent)-voetbaltrainer. In 1986 werd de aanvallende middenvelder verkozen tot beste voetballer van de Sovjet-Unie en Oekraïens voetballer van het jaar. Daarnaast eindigde hij op de zesde plaats van de Europees voetballer van het jaar-verkiezing. Zavarov wordt beschouwd als een van de beste spelers uit de historie van de Sovjet-Unie en Oekraïne. Als speler werd zijn naam steevast in het Russisch geschreven en was hij bekend als Aleksandr Zazarov.

Zavarov startte zijn carrière bij het plaatselijke Zarja Vorosjilovgrad (het huidige Zorja Loehansk). Nadien speelde de middenvelder bij SKA Rostov, totdat hij in 1982 een contract tekende bij Dynamo Kiev, dat onder leiding stond van de legendarische Valeri Lobanovsky. Met Dynamo Kiev won Zavarov de Europacup II (1986), waarbij hij zelf in de finale scoorde, twee landskampioenschappen (1985 en 1986) en drie nationale bekers (1981, 1985 en 1987).

In 1988 bereikte Zavarov met de Sovjet-Unie - dat voornamelijk bestond uit spelers van Dynamo Kiev, zoals Oleksij Mychajlytsjenko, Oleg Protasov en Ihor Bilanov - de finale van het EK voetbal 1988.[1] Daarin verloor het met 2-0 van Nederland, door doelpunten van Ruud Gullit en Marco van Basten. Na het EK voetbal openden de grenzen van de Sovjet-Unie zich en mochten voetballers de overstap maken naar Europese clubs. Zavarov was een van de eerste spelers die vertrok en tekende een contract bij Juventus. Met de Italiaanse topclub legde hij in 1990 beslag op de Coppa Italia en UEFA Cup, maar in het algemeen was zijn eigen inbreng minimaal. Net zoals vele andere Sovjet-spelers die destijds de overstap maakten naar Europa mislukten zij stuk voor stuk.[2]

In 1990 werd Zavarov vrijgegeven door Juventus, nadat hij een jaar eerder al tevergeefs was aangeboden aan Genoa en Atalanta Bergamo.[3] Zavarov tekende daarop een contract bij de Franse promovendus AS Nancy.[4] In Frankrijk sloot Zavorov zijn voetbalcarrière vervolgens af en werd hij trainer.

Met SKA Rostov:

Met Dynamo Kiev:

Individuele prijzen: