Naar inhoud springen

Mangrovereiger

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mangrovereiger
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2019)
Mangrovereiger
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Pelecaniformes (Roeipotigen)
Familie:Ardeidae (Reigers)
Geslacht:Butorides
Soort
Butorides striata
(Linnaeus, 1758)
Originele combinatie
Ardea striata
Verspreidingsgebied. Groen: hele jaar aanwezig; Geel: Alleen broedvogel.
ssp. virescens
ssp. amurensis
ei
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Mangrovereiger op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De mangrovereiger (Butorides striata) is een vogel uit de familie van de reigers. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 als Ardea striata gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2] De soort komt voor in tropische gebieden van Zuid-Amerika tot de Salomonseilanden.

Veldkenmerken

[bewerken | brontekst bewerken]

De mangrovereiger is een vrij kleine reiger van 45 cm lengte. De volwassen mangrovereiger heeft een grijsblauwe rug, witte onderkant, zwarte pet en gele poten. De jonge vogel is bruiner van kleur en gestreept aan de onderkant.

Ze nestelen in struiken of bomen, soms op de grond, en vaak in de buurt van water. Het legsel bestaat uit drie tot vijf eieren. Het voedsel bestaat uit kleine visjes, kikkers en waterinsecten.

Verspreiding en leefgebied

[bewerken | brontekst bewerken]

De vogel komt in de tropische, subtropische en soms ook gematigde draslanden van Zuid-Amerika, een groot deel van Afrika tot in Japan en zuidelijk tot op de Salomonseilanden en Australië. Vogels die broeden in de gematigde zone van Oost-Azië trekken 's winters naar het zuiden; mangrovereigers in de tropen zijn standvogels. De mangrovereiger heeft de voorkeur voor moerasgebieden met een dichte begroeiing zoals mangrove langs de kusten en dichte moerasbossen langs rivieren en meren, verder wordt deze reiger ook wel aangetroffen in moerassen langs rivieren en kanalen en kunstmatige plassen, zoutvlakten, wadden, koraalriffen, riet- en graslanden of rijstvelden.

De nominaat B. striata striata komt voor in Zuid-Amerika, daarnaast worden nog ruim 20 ondersoorten onderscheiden in de rest van het verspreidingsgebied:[3]

Omdat de mangrovereiger een enorm groot verspreidingsgebied heeft, is de kans op uitsterven gering. De grootte van de populatie is in 2015 geschat op 4-10 miljoen individuen en dit aantal neemt toe. Daarom staat de mangrovereiger als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]